Κανείς δεν ξέρει αυτή τη στιγμή τι ακριβώς υπέγραψε ο Τσίπρας με τον Νταβούτογλου, ούτε ποιες είναι οι άμεσες αλλά κυρίως οι μακροχρόνιες επιπτώσεις αυτών των συμφωνιών για την Ελλάδα και το Αιγαίο. Οι εκτιμήσεις μας δεν μπορεί να είναι αισιόδοξες αν σκεφθεί κανείς ότι από την τουρκική πλευρά έχουμε τον Νταβούτογλου ένα κορυφαίο διεθνή πολιτικό υποστηριζόμενο από την ισχυρή τουρκική διπλωματία ενώ την Ελλάδα εκπροσωπεί ο ... Τσίπρας.

Το έλλειμμα της λογικής είναι το πιο επικίνδυνο έλλειμμα που αντιμετωπίζει η χώρα. Αυτό δημιουργεί και τα υπόλοιπα ελλείμματα αλλά και όλα τα άλλα προβλήματα που μας έχουν στείλει σήμερα στον πάτο. Και δυστυχώς έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις με αυτή την κυβέρνηση. 

Πρίν από ένα ακριβώς χρόνο, ακούγαμε έκπληκτοι τους νέους τότε υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ να ανακοινώνουν την πολιτική που θα ακολουθήσουν. Έκπληκτοι διότι ήταν μια πολιτική απειλών και εκβιασμών έναντι της Ευρωπαικής Ένωσης. Ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Βαρουφάκης εξηγούσε πώς η Ελλάδα θα βαράει τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν στο ρυθμό μας και έδιωχνε την τρόικα. Καλούσε δε την Ευρώπη να αλλάξει και να ακολουθήσει τις οδηγίες της ελληνικής κυβέρνησης γιατί αλλιώς θα πάθει μεγάλη ζημιά. Την ίδια στιγμή ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, απειλούσε την Ευρώπη οτι αν δεν δεχθεί τις δικές μας απόψεις εμείς θα την πλημμυρίσουμε με τζιχαντιστές. Αυτά ακούγαμε πέρυσι, πριν από 12 μήνες και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας. Και δικαίως δεν πιστεύαμε διότι δεν πρόλαβε να κλείσει χρόνος και βλέπουμε ότι η Ευρώπη βαράει τα νταούλια και εμείς σερνόμαστε σε ένα χορό του Ζαλόγγου και ότι οι Τούρκοι έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα με πρόσγφυγες και η Ευρώπη έχει κλείσει τα σύνορα της.

Η πολιτική της κυβέρνησης αυτής, απλώς δεν υπάρχει. Είναι ένα μείγμα απειλών και εκβιασμών που τελικά γυρνάει σαν μπούμερανγκ εις βάρος μας και μας καταστρέφει.

Το ότι η Ελλάδα μπαίνει εύκολα στο στόχαστρο αυτή τη στιγμή, είναι προφανές. Εκτός από το πρόβλημα της οικονομίας που ενοχλεί τους Ευρωπαίους διότι κάθε τόσο χρειάζεται να προσφεύγουν στα εθνικά τους κοινοβούλια για να εγκρίνουν τις χρηματοδοτήσεις των μνημονίων, το προσφυγικό ζήτημα προσφέρει νέες αφορμές σε χώρες, που μας φέρονται συχνά «εχθρικά» να μας στοχοποιήσουν πάλι.

Καθώς η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει μια ακόμη “δήθεν διαπραγμάτευση” με τους εταίρους, όλα έχουν παγώσει. Οι υπουργοί ασχολούνται με την μικροπολιτική, οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν κατεβάσει τα μολύβια, οι ιδιωτικές εταιρίες βλέπουν τον τζίρο τους να εκμηδενίζεται, οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν πηγαίνουν στα γραφεία και στις δουλειές τους γιατί γνωρίζουν οτι αν εφαρμοστούν τα κυβερνητικά σχέδια το κράτος θα αρπάξει όλα τους τα εισοδήματα. Στο μεταξύ το τραπεζικό σύστημα δεν λειτουργεί, δάνεια δεν δίνονται διότι δεν υπάρχουν χρήματα, οι εργαζόμενοι τρέμουν για το επαγγελματικό τους μέλλον βλέποντας οτι έρχονται μεγάλες μειώσεις του προσωπικού, τα διοικητικά στελέχη το ίδιο διότι βλέπουν την πιθανότητα αντικατάστασης τους από άλλους που θα επιλεχθούν από την τρόικα. Η φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης στις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους που ήρθε να προστεθεί στους ήδη επιβαρυμένους φόρους των προηγούμενων κυβερνήσεων στερεί από την αγορά κάθε ίχνος ρευστότητας και από την ελληνική οικονομία κάθε προοπτική.

Αντιλαμβάνεται άραγε η κυβέρνηση τι σημαίνει το χρηματιστηριακό ξεπούλημα και ποιές επιπτώσεις θα έχει στην ελληνική κοινωνία η πλήρης κατάρρευση της οικονομίας; Μάλλον όχι. Αν το είχε αντιληφθεί δεν θα βρισκόμασταν σήμερα εδώ που φθάσαμε. 

Αργά ή γρήγορα θα φτάναμε ξανά σε αυτό το σημείο. Στο σημείο που οι εταίροι θα απαιτούν να ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις για να συνεχίσουν να μας χρηματοδοτούν και εμείς θα αρνιόμαστε και θα αντιπροτείνουμε άλλα αντ΄άλλων.