Αν τις διαρροές τις έκανε η ελληνική υπηρεσία πληροφοριών με εντολή της κυβέρνησης, είναι πρόβλημα. Είναι πρόβλημα διότι χάνεται κάθε ίχνος εμπιστοσύνης της διεθνούς κοινότητας προς τη χώρα μας - αν έχει απομείνει κάποιο ίχνος εμπιστοσύνης. Δεν νοείται να διαπραγματεύεσαι σε ανώτατο επίπεδο και να διαρρέεις συζητήσεις που έχεις υποκλέψει. Κανείς δεν μας εμπιστεύεται ούτως ή άλλως, τώρα τα πράγματα γίνονται χειρότερα. 

Θεωρεί η ελληνική κυβέρνηση οτι υπάρχει κάποιο όφελος; Όπως φαίνεται θεωρεί οτι υπάρχει ένα επικοινωνιακό όφελος διότι δείχνει για μια ακόμη φορά έναν εχθρό με τον δάχτυλο. Αυτή τη φορά είναι ο Τόμσεν και το ΔΝΤ. Θεωρεί λοιπόν η κυβέρνηση ότι αν τα πράγματα πάνε στραβά - που μπορεί να πάνε πολύ στραβά - θα πεί: Ο Τόμσεν το έκανε, το ΔΝΤ φταίει. Αυτό θεωρεί ίσως οτι θα την απαλλάξει από τις ευθύνες της. Φυσικά και δεν θα την απαλλάξει, αλλά μέχρι στιγμής όλα δείχνουν οτι η κυβέρνηση αυτή ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνία, για το θεαθήναι. Υπό αυτή τη λογική μπορεί να νομίζει οτι έχει όφελος. 

Άλλο όφελος για την Ελλάδα υπάρχει; Αόρατο ίσως αλλά ορατό όχι. Το ΔΝΤ είναι ο μόνος διεθνής οργανισμός που ζητά την μείωση του ελληνικού χρέους. Είναι ο μόνος σύμμαχος που έχουμε σε αυτή τη διαπραγμάτευση όσον αφορά στο χρέος. Γιατί να θέλουμε να φύγει; Μάλλον επειδή πιέζει την Ευρώπη και εμάς να λάβουμε σκληρότερα μέτρα. Ενδεχομένως λοιπόν η κυβέρνηση να ξέρει οτι το χρέος ούτως ή άλλως θα επιμηκυνθεί, αλλιώς δεν μπορεί να πληρωθεί, γνωρίζει οτι ούτως ή άλλως Ευρώπη θα συμφωνήσει αργά ή γρήγορα σε αυτό, συνεπώς θέλει απλώς να αποφύγει τώρα τα σκληρότερα μέτρα. Αυτό θα έχει κάποιο όφελος, αλλά από την άλλη, αν τα αποφύγει πρέπει να τα “ισοφαρίσει” με μεταρρυθμίσεις που δεν θέλει να τις κάνει. Ούτως ή άλλως η κυβέρνηση προωθεί τα σκληρά μέτρα αντί των μεταρρυθμίσεων που δεν θέλει να κάνει. Τι όφελος λοιπόν τελικά θα έχουμε, είναι άγνωστο. Υπάρχει βέβαια πάντα το ενδεχόμενο να ξέρει κάτι η κυβέρνηση που δεν το έχουμε μάθει όλοι οι άλλοι, μια συμφωνία ενδεχομένως με τους Ευρωπαίους εις βάρος του ΔΝΤ, αλλά αυτό είναι μάλλον απίθανο και στην περίπτωση που ευσταθεί είναι επικίνδυνο διότι όλη αυτή η συμφωνία είναι άτυπη και δεν θα πάει καλά, οπότε τη νύφη θα την πληρώσουμε εμείς και όχι η Ευρώπη. Με τον καιρό θα φανεί αν υπάρχει κάτι τέτοιο, προς το παρόν δεν φαίνεται.

Δεν είναι σαφές αυτή τη στιγμή ποιός οφελείται από αυτές τις διαρροές, μάλλον όλοι θίγονται. Συνεπώς είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ποιός έδωσε στο Wikileaks αυτούς τους διαλόγους.

Το πρόβλημα χειροτερεύει αν τις διαρροές τις έκαναν κάποιοι άλλοι και όχι η κυβέρνηση. 

Αν τις έκαναν άλλοι (ξένοι ή Ελληνες), αυτό σημαίνει οτι η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΥΠ δεν ξέρουν ποιός παρακολουθεί ποιόν για τα ζητήματα που μας αφορούν. Ξέφραγο αμπέλι δηλαδή η χώρα. Η ανικανότητα σε όλο της το μεγαλείο. Διότι όποιοι άλλοι έκαναν τις παρακολουθήσεις και τις διαρροές, σίγουρα δεν λειτουργούν προς δικό μας όφελος αλλά προς δικό τους. Δεν είναι δηλαδή φίλοι αλλά εχθροί. Και η κυβέρνηση θα πρέπει να βρεί ποιός παρακολουθούσε τα τηλέφωνα και διέρρευσε τις συζητήσεις και για ποιόν λόγο. Πρόβλημα και αυτό. Ακόμη κανείς δεν έχει πεί επισήμως οτι διεξάγεται έρευνα για να δούμε ποιός το έκανε, αντίθετα, οι ανακοινώσεις του Μαξίμου εστιάζουν στο τι ειπώθηκε, κατηγορώντας όσους ασχολούνται με το ποιός το έκανε οτι αποπροσνατολίζουν την κοινή γνώμη. 

Αφού λοιπόν το Μαξίμου εστιάζει στο τι ειπώθηκε, ας δούμε τι ειπώθηκε. Έλεγε ο Τόμσεν οτι οι Έλληνες συμφωνούν αλλά δεν εφαρμόζουν τη συμφωνία. Έλεγε επίσης οτι πέρυσι υπογράψαμε τη συμφωνία μόνο όταν φτάσαμε μπροστά στο πιστωτικό γεγονός και οτι τότε το ΔΝΤ δέχθηκε ένα ήπιο πρόγραμμα και οτι αυτό ήταν λάθος του διότι δεν εφαρμόσαμε ούτε το ήπιο πρόγραμμα και τώρα αρνούμεθα να δεχτούμε νέα μέτρα. Είπε επίσης οτι η Ευρώπη πρέπει να πιεστεί να μειώσει το ελληνικό χρέος και οτι πρέπει να πιέσει την Ελλάδα για αυστηρότερα μέτρα διότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Είπε επίσης οτι πρέπει να καθυστερήσει η αξιολόγηση μέχρις ότου πεισθεί η Ευρώπη να μειώσει το ελληνικό χρέος και να επιβάλει σκληρότερα μέτρα.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν όλα αυτά πρέπει να λάβουμε υπόψη έναν πολύ σημαντικό παράγοντα των συζητήσεων: Το καταστατικό του ΔΝΤ και τα συμβόλαια του δεν επιδέχονται μείωση του χρέους προς αυτό. Τα δάνεια που δίνει το ΔΝΤ τα παίρνει πάντα πίσω. Συνεπώς όταν το ΔΝΤ μιλάει για μείωση του ελληνικού χρέους εννοεί μείωση του ελληνικού χρέους προς την Ευρώπη. Τα δικά του 15 δισ θα πληρωθούν ούτως ή άλλως, αλλά το ΔΝΤ πιέζει να μειωθεί το ελληνικό χρέος προς την Ευρώπη διότι προφανώς βλέπει οτι υπάρχουν δυσκολίες για την αποπληρωμή του χρέους μας προς το ίδιο. Για τον ίδιο λόγο, δηλαδή για δικό του όφελος, το ΔΝΤ πιέζει για ένα πιο σκληρό πρόγραμμα. Διότι βλέπει (και το λέει σε ένα - δυο σημεία στις συνομιλίες) οτι αφού δεν εφαρμόζουμε ούτε το ήπιο πρόγραμμα, δεν πρόκειται να επιτευχθούν οι στόχοι. Αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι, το ΔΝΤ θα έχει αποτύχει. Και ώς συμβουλευτικό όργανο, αφού προσκλήθηκε από την Ευρώπη ώς εμπειρογνώμων που διαθέτει τεχνογνωσία, αλλά και ώς δανειστής αφού θα δυσκολεύεται να πάρει πίσω τα δάνεια που μας έδωσε. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και αυτό αποτυπώνεται στις συνομιλίες στις οποίες είναι προφανής η αγωνία του Τόμσεν ο οποίος φυσικά, αν αποτύχει το ΔΝΤ, χρεώνεται προσωπικά ολόκληρη την αποτυχία. 

Υπάρχει και η δήλωση του προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος είπε να φύγει το ΔΝΤ και να έλθει στη θέση του ο ESM. Ωραία η ιδέα, αλλά αυτό προυποθέτει - με τα μέχρι σήμερα δεδομένα - οτι θα πρέπει πρώτα η Ελλάδα να ολοκληρώσει το πρόγραμμα. Πάλι γυρνάμε στα ίδια λοιπόν. Μπορεί βέβαια η Ευρώπη ή κάποιοι στην Ευρώπη θέλουν να φύγει το ΔΝΤ αλλά να μη το διώξουν εκείνοι, αλλά εμείς (εδώ αρχίζουν θεωρίες συνωμοσίας, ο καθένας φτιάχνει τη δική του). Με βάση αυτή τη θεωρία συνωμοσίας, η Ευρώπη έχει συνεννοηθεί με την Ελλάδα και έχει συμφωνήσει να μειώσει το ελληνικό χρέος και να χαλαρώσει το ελληνικό πρόγραμμα. Γιατί; Ένας Θεός ξέρει, ίσως για το προσφυγικό, ίσως γιατί οι ηγέτες της έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος όπως και οι δικοί μας από αυτή την παρατεινόμενη κρίση στην Ελλάδα μαζί με την κρίση των προσφύγων. Ίσως όλοι πια να θέλουν να τελειώνουν με το ελληνικό ζήτημα και να μη βρίσκουν τον τρόπο. 

Όλες αυτές είναι οι αισιόδοξες θεωρίες συνωμοσίας, υπάρχουν και οι απαισιόδοξες, οτι δηλαδή όλες αυτές τις ανοησίες τις κάνουμε εμείς μόνοι μας μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση θέλει να βρεί ξανά έναν κακό να ρίξει τις ευθύνες για αυτό που ετοιμάζεται να κάνει, δηλαδή για να μας ρίξει μια ακόμη φορά στον γκρεμό και όταν φτάσουμε να δείξει με το δάχτυλο τον Τόμσεν και να πεί “θυμάστε που τα έλεγε, αυτός το προκάλεσε”. 

Ο Τόμσεν για να λέμε την αλήθεια δεν μπορεί να προκαλέσει τίποτα, ούτε εκείνη η κακομοίρα η Βελκουλέσκου που δεν ξέρει τι να πεί και τι να κάνει και δεν ξέρει πότε και πώς θα φύγει από εδώ που δεν βγάζει άκρη (όπως είναι ξεκάθαρο στις συνομιλίες). 

Αντίθετα η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά. Αρνούμενη τις μεταρρυθμίσεις καταδικάζει τη χώρα σε διαρκή κατρακύλα. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να προκαλέσει ζημιά στους Έλληνες πολίτες και το κάνει καθημερινά με όλες τις αποφάσεις της, με τις ιδεοληψίες της και με την ανικανότητα της.

Η υπόθεση υποκλοπής λοιπόν και διαρροής των συνομιλιών, ουσιαστικά δεν έχουν κανένα όφελος για την Ελλάδα. Η κυβέρνηση θεωρεί οτι θα έχει επικοινωνιακό όφελος από τις διαρροές αυτές. Δεν έχει καταλάβει οτι όταν διαλύεις μια χώρα, τις δουλειές και τις ζωές των ανθρώπων, δεν έχει καμία σημασία να λες οτι φταίνε οι άλλοι. Εσύ είσαι κυβέρνηση, εσύ φταίς. 

Το ζήτημα λοιπόν του wikileaks δεν μπορεί να έχει κανένα θετικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα και θα παραμείνει μυστήριο το ποιός το έκανε, αφού ούτως ή άλλως κανείς δεν πιστεύει την κυβέρνηση, όποιος και αν πεί οτι το έκανε.

Που βρίσκεται η αλήθεια; Πού να ξέρουμε; Εδώ το παιχνίδι παίζεται με μυστικές υπηρεσίες και θεωρίες συνωμοσίας. 

Ποιός θα την πληρώσει; Οι Έλληνες πολίτες αναμφίβολα αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τόσο με τις αισιόδοξες, όσο και με τις απαισιόδοξες θεωρίες.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr