Μαζεύοντας τα στοιχεία από τις περιφέρειες, οι υπηρεσίες της ΔΕΗ ήρθαν αντιμέτωπες με 11.400 αιτήματα σε Μακεδονία- Θράκη, 9.100 σε Πελοπόννησο- Ήπειρο, 9.000-10.000 σε Κεντρική Ελλάδα και 2.000 στα νησιά (πολλά από τα τελευταία έχουν υποβληθεί από το 2006).

Μιλάμε συνολικά για 5.000 μεγαβάτ φ/β - σχεδόν όσο η μισή από τη συνολική εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ της χώρας -  κι ενώ ο ενδιάμεσος στόχος για φ/β του 2014 μιλάει για 1.500 μόνο μεγαβάτ και ο τελικός για το 2020 για 2.200.

"Είναι χειρότερα απ' ότι τα περιμέναμε", παραδέχονται χαρακτηριστικά οι υπηρεσίες της ΔΕΗ, που ετοιμάζονται για την καταμέτρηση πλέον των αιτήσεων ανά Νομό, ώστε μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, να μπορούν να πουν επακριβώς πόση ισχύ αντέχει το δίκτυο του καθενός. Εννοείται πως η περισσούμενη ισχύς θα μπει στο "ψυγείο" και οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να περιμένουν κάποια στιγμή στο μέλλον κάποια στιγμή στο μέλλον, είτε για να πάρουν τη θέση όσων δεν θα καταφέρουν να δανειστούν από τις τράπεζες για τις επενδύσεις τους, είτε να εκσυγχρονιστούν τα δίκτυα ώστε να "μεγαλώσει" η χωρητικότητά τους.

Υπερπληθωρισμός μπλοκάρει και τις υγιείς αιτήσεις

Στις υπηρεσίες της ΔΕΗ επικρατεί έντονος προβληματισμός για το μοντέλο βάσει του οποίου έχει σχεδιαστεί η ανάπτυξη των φ/β. Κι αυτό διότι ο υπερπληθωρισμός των αιτήσεων μποϋκοτάρει και τις υγιείς αιτήσεις, μπλοκάρει τις υπηρεσίες της, άρα καθυστερεί τις διαδικασίες αξιολόγησης και πάει πίσω όλο το σύστημα, με θιγμένους τους πάντες, νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Πόσο μάλλον όταν ούτως ή άλλως βάσει του νόμου όσοι έχουν υποβάλει αίτηση θα πρέπει να περιμένουν να τελειώσει πρώτα η αξιολόγηση των αγροτικών φακέλων που έχουν προτεραιότητα.

Ημίμετρο η καταβολή εγγύησης...

Το υπουργείο Περιβάλλοντος από την πλευρά του ετοιμάζεται να προχωρήσει στην έκδοση υπουργικής απόφασης με την οποία θα θεσπίζεται υποχρεωτικά η κατάθεση εγγυητικής επιστολής εκ μέρους του επενδυτή για εγκατάσταση μικρών φωτοβολταϊκών συστημάτων μέχρι 500 KW προκειμένου να υπογράψει σύμβαση σύνδεσης. Στόχος είναι να διασφαλιστεί η φερεγγυότητα των εν δυνάμει επενδυτών, να αποφευχθεί ο κίνδυνος της δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον και εν συνεχεία της εμπορίας αδειών. Η έκδοση της υπουργικής απόφασης - που προβλεπόταν ούτως ή άλλως από το νόμο των ΑΠΕ του Ιουνίου-  θα προβλέπει πως αν ο επενδυτής προχωρήσει στο έργο η εγγύηση θα συμψηφίζεται, σε αντίθετη περίπτωση θα καταπίπτει υπέρ της ΔΕΗ.

Αλλά, όπως λένε άνθρωποι της ΔΕΗ που γνωρίζουν καλά την αγορά το μέτρο αυτό θα είχε αξία μόνο αν απαιτούσε την καταβολή εγγύησης, κατά την κατάθεση του φακέλου, και όχι εκ των υστέρων. Όχι δηλαδή ενώ ο επενδυτής θα έχει πάρει προσφορά από τη ΔΕΗ, και θα βρίσκεται στην ουσία ένα βήμα πριν λειτουργήσει το έργο του. Σημασία θα είχε, λένε στη ΔΕΗ, ένα μέτρο που θα φρέναρε τους αφερέγγυους επενδυτές πριν καταθέσουν αίτηση, όχι στο παρά πέντε. Ένα τέτοιο "όπλο" θα ήταν π.χ. η υποχρέωση καταβολής εγγυητικής επιστολής, ίσης με το 25% της αξίας του έργου, όσα δηλαδή συνήθως είναι τα ίδια κεφάλαια που απαιτεί να έχει ο επενδυτής μια τράπεζα ώστε να του δώσει δάνειο για το υπόλοιπο 75%. Σε μια τέτοια περίπτωση, ούτε το 50% όσων έσπευσαν να καταθέσουν αίτηση δεν θα είχε υποβάλει φακέλους, περιορίζοντας τον συνωστισμό, διευκολύνοντας το έργο της αξιολόγησης που θα γινόταν πιο γρήγορα και κάνοντας πιο καθαρούς τους όρους του παιχνιδιού…

Γιώργος Φιντικάκης