Αργά ή γρήγορα όλες οι απορίες λύνονται. Εχει περάσει πάνω κάτω ένας μήνας από την ανεξήγητη επίσκεψη Τσίπρα στην Νέα Υόρκη και εκείνη την ανεκδιήγητη «συζήτησή» του με τον πρώην πρόεδρο Κλίντον. 

«Το δίλλημα για εμάς δεν είναι εάν θα χάνουν τη ζωή τους στο Αιγαίο ή στις νάρκες του Έβρου. Το ζήτημα για εμάς είναι να μην χάνουν τη ζωή τους οι πρόσφυγες» δήλωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από τη Μυτιλήνη στην οποία συνόδευσε τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς το πρωΐ της Πέμπτης για μια επιτόπια κατόπτευση του προβλήματος.

Έχουν μια βεβαιότητα, στο Μαξίμου, πως οποιαδήποτε στιγμή τα πράγματα «σκουρύνουν» και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία εμφανίσει ρωγμές, θα βρούνε πολιτικά ισοδύναμα στις τάξεις της Αντιπολίτευσης.

Η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό των τελευταίων τουλάχιστον ενοίκων του, ήταν να κάνουν μεταβολή και να φύγουν, όπως είχαν πάει.

«Αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, θα πάω πρώτα στον Αλέξη Τσίπρα, για το σχηματισμό κυβέρνησης», δήλωσε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μιλώντας την Τρίτη στο ρ/σ Βήμα Fm, σημειώνοντας πως «Έχουμε μια σκληρότατη πραγματικότητα, η οποία δεν αντιμετωπίζεται με δήθεν αριστερά ή κεντροδεξιά συννεφάκια».

Με την τηλεμαχία πλέον να αποτελεί παρελθόν οι δύο μονομάχοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους στη «μάχη» της Αθήνας, στην ύστατη προσπάθεια να προσελκύσουν αναποφάσιστους και να αυξήσουν τη συσπείρωσή τους.

Πέρασε εν πολλοίς απαρατήρητο γι΄ αυτό και το σχολιάζουμε από δω.