Η κυβέρνηση κοροϊδεύει, το ΠΑΣΟΚ είναι αλλού, τα κόμματα της Αριστεράς πουλάνε δήθεν διαμαρτυρία και τα παιδιά παίζουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι πάλι 250 περίπου λύκεια είναι κλειστά και ο αριθμός τους αυξάνεται, γεγονός που επίσης αποδεικνύει όχι μόνο ότι η Παιδεία έχει χρεοκοπήσει, αλλά και ότι το πολιτικο-κοινωνικό σύστημα τηςλεγόμενης Μεταπολίτευσης βρίσκεται υπό κατάρρευση.

Είναι σαφές ότι στο Μακεδονικό διεκδικούμε σήμερα εκείνο που μας πρόσφεραν πριν από 15-16 χρόνια και απορρίψαμε ως υπερήφανοι και αδάμαστοι έλληνες. Την σύνθετη ονομασία που να προσδιορίζει γεωγραφικά το κράτος των Σκοπίων ως Μακεδονία, όπως αποκάλυψε με δηλώσεις της η υπουργός Εξωτερικών κα Ντόρα Μπακογιάννη, παραβιάζοντας την διαπραγματευτική αρχή που απαγορεύει το «ξεβράκωμα» πριν από την διαπραγμάτευση, ώστε να μην γνωρίζει ο αντίπαλος μέχρι που μπορείς να συμβιβαστείς. Αλλά εδώ βλέπετε, οι πολιτικοί μας πάσχουν από ακράτεια όταν αντιμετωπίζουν την πίεση και τα μικρόφωνα των παμφάγων μήντια.

Ούτε στην Τορτούγκα, τότε που οι πειρατές μεσουρανούσαν στην Καραϊβική δεν γίνονταν αυτά που γίνονται στην Ελλάδα σήμερα, χωρίς ουσιαστικά να ιδρώνει το αυτί κανενός. Ούτε των ηγετών, ούτε των πολιτών. Είμαστε μία καθαρά πειρατική χώρα και φαίνεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία το αποδέχεται και νοιώθε άνετα με αυτή την κατάσταση. Είτε λόγω άγνοιας, επειδή ουσιαστικά δεν γνωρίζει πως λειτουργούν οι κανονικές χώρες, είτε γιατί δεν έχουν την δύναμη ή δεν ξέρουν πώς να αλλάξουν αυτό που λέγεται ελληνική πραγματικότητα, είτε τέλος, γιατί ανήκουν στα πάμπολλα και εκτεταμένα κυκλώματα της πειρατείας, που δημιουργούν αυτή την ελληνική πραγματικότητα.

Είναι πλέον εξαιρετικά άχαρη η ενασχόληση με το ΠΑΣΟΚ, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί και να ξεφύγει ο παρατηρητής των εξελίξεων στην Ελλάδα. Πρόκειται για το δεύτερο μεγάλο κόμμα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, το οποίο έχει κυριαρχήσει στην πολιτική σκηνή μετά την μεταπολίτευση και υπάρχει μία πολύ σημαντική μερίδα πολιτών που ακόμη ενδιαφέρεται για το παρόν και το μέλλον του. Μία μερίδα πολιτών όμως που βλέπει τις προσδοκίες του να ψαλλιδίζονται με ταχύτατους ρυθμούς και τα μεγάλα και μεσαία στελέχη να κατεδαφίζουν με μανία ό,τι κληρονόμησαν. Σε λίγο δεν θα έχει μείνει τίποτα, αλλά αυτό δεν θα αποτελεί θετική εξέλιξη ούτε για τη χώρα και το δημοκρατικό σύστημα που χρειάζεται τουλάχιστον δύο κόμματα εξουσίας για την εναλλαγή στην εξουσία.

Οποιος νομίζει ότι η κυβέρνηση κλυδωνίζεται επειδή μερικοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος λένε και καμιά κουβέντα, είναι βαθιά νυχτωμένος. Κανείς βουλευτής της Ν.Δ. δεν θέλει να υπονομεύσει την κυβέρνησή του και ακόμη περισσότερο δεν θέλει τις εκλογές. Οι βουλευτές δεν θέλουν εκλογές πριν από την ώρα τους γιατί η προκήρυξή τους σημαίνει έξοδα και ρίσκο αφού κανείς δεν μπορεί να είναι ποτέ βέβαιος ότι θα επανεκλεγεί. Χώρια που η εδραίωση δικαιώματος σύνταξης απαιτεί δύο πλήρεις θητείες ή οκτώ χρόνια παρουσίας στη Βουλή. Οσοι δε βγάζουν γλώσσα τώρα, το κάνουν για διάφορους λόγους. Αλλοι για να κερδίσουν λίγη δημοσιότητα, άλλοι για να εκνευρίσουν λίγο την ηγεσία, άλλοι γιατί πιστεύουν σε κάποια θέση, και άλλοι για να ικανοποιήσουν τους ψηφοφόρους τους, όχι όμως γιατί σκοπεύουν να ρίξουν την κυβέρνηση.

Υπάρχει ένα μυστήριο σχετικά με την φτώχεια στην Ελλάδα. Αλλα λένε οι αριθμοί και οι στατιστικές και διαφορετική είναι η γενική εικόνα του πληθυσμού της χώρας. Από 19,6 έως 21% ανεβάζουν οι στατιστικές το ποσοστό των ελλήνων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, όπως αυτά είναι διεθνώς παραδεκτά, σε διαφορετικά συμπεράσματα όμως οδηγεί ο τρόπος ζωής των νεοελλήνων. Γιατί αν το ένα πέμπτο του πληθυσμού ζει μέσα στη φτώχεια, ένα επίσης μεγάλοποσοστό θα ζει ελάχιστα πάνω από αυτά τα όρια και αρκετοί συμπολίτες μας θα πρέπει να ζουν πάρα πολύ οικονομικά, μετρώντας κάθε ευρώ.

Το επιχείρημα ότι καμία κυβέρνηση δεν θέλει να επιβαρύνει με φόρους τους πολίτες ακούγεται λογικό και είναι αποδεκτό. Η επιβολή φόρων δεν είναι μία από τις δημοφιλείς δραστηριότητες μίας κυβέρνησης, αλλά συνήθως είναι και αναγκαία. Υποτίθεται ότι το κράτος πρέπει να έχει έσοδα προκειμένου να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες και οι τελευταίοι έχουν υποχρέωση να συμβάλλουν στα βάρη ενός κράτους, ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Ειδικά όταν το κράτος αυτό είναι κοινωνικό και πρέπει να παραδεχθούμε ότι η Ελλάδα είναι κοινωνικό κράτος, είτε με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είτε με τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.