Η υπόθεση Ζαχόπουλου έχει αναμφισβήτητα όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, ή και το σενάριο ενός πετυχημένου κινηματογραφικού θρίλερ. Μίση, έρωτες, πάθη, δολοπλοκίες, αυτοκτονίες αξιωματούχων, παρακολουθήσεις, εξουσία και κατάχρηση εξουσίας, πρωθυπουργικούς κολλητούς, φίλους και υφιστάμενους, δημοσιογράφους, παραδημοσιογράφους, τηλεοράσεις και εφημερίδες κρυφές κάμερες, βίντεο και DVD, μαύρο και άσπρο χρήμα, βουλευτές και κόμματα, ΣΔΟΕ, δικαστικούςκαι δικηγόρους που επίσης αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν.

Οι εξελίξεις στην υπόθεση Ζαχόπουλου δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για την πραγματική κατάσταση της χώρας. Ζούμε σε καθεστώς παρακμής και αναλγησίας όποιοι δεν το παραδέχονται ή βρίσκουν διάφορες δικαιολογίες για να υποβαθμίσουν την πραγματικότητα, είτε εθελοτυφλούν, είτε έχουν όφελος. Η διαφθορά, ή σήψη, η αφασία, η σκληρότητα, η άγνοια, το θράσος και πολλές άλλες αρνητικές διαστάσεις έχουν πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις στην ελληνική κοινωνία. Αν δεν μπεικάποιο φρένο με ενίσχυση των θεσμών και αυστηροποίηση της αντιμετώπισης των φαινομένων που συνδέονται με τα παραπάνω, η αλλοτρίωση και η αλλοίωση της συμπεριφοράς των ελλήνων θα πάρει κυτταρική μορφή.

Διάχυτη είναι η εντύπωση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και η χώρα βρίσκεται σε κρίση. Σκεπτόμενοι άνθρωποι από όλους τους χώρους εκφράζουν πλέον φωναχτά την απαισιοδοξία τους. «Η χώρα βουλιάζει» λέει ο ένας, «σαπίζουμε» λέει ο άλλος, «δεν υπάρχει φως πουθενά» τονίζει ο τρίτος. Αυτά μάλιστα όχι στο πλαίσιο μακροσκελών συζητήσεων ή βαθυστόχαστων αναλύσεων, αλλά με την ευκαιρία μιας τυχαίας συνάντησης στο δρόμο. Η αγωνία για το παρόν και το μέλλον, το άμεσο και όχι το πολύ μακρινό, έχει επιτέλους αρχίσει να διαποτίζει την σκέψη ενός σημαντικού μέρους της λεγόμενης «ελίτ». Καθυστερημένα ίσως, άλλα έστω και τώρα, ενδεχομένως να προκύψει κάτι ελπιδοφόρο, αν βγουν από την αφασία και αρχίσουν να δραστηριοποιούνται τα μέλη της κοινωνίας που αντικειμενικά αποτελούν την ηγεσία της, είτε επειδή ανήκουν στη λεγόμενη «διανόηση» είτε επειδή ασχολούνται με την επιχειρηματικότητα, ή ακόμη και με την πολιτική.

«Θα κόψει τα πόδια των κερδοσκόπων» φέρεται να έχει δηλώσει ο... ανελέητος υπουργός Ανάπτυξης κ. Φώλιας, σύμφωνα με «ΤΟ ΒΗΜΑ», μόνο που δεν εξηγεί πως ακριβώς θα γίνει αυτό το θαύμα. Δεν είναι ο πρώτος υπουργός που απειλεί τους κερδοσκόπους και την κερδοσκοπία και προφανώς δεν θα είναι και ο τελευταίος, έστω και αν τυγχάνει ο ίδιος από τους προσωπικούς εκλεκτούς του πρωθυπουργού. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Καραμανλής πέρασε τα Χριστούγεννα στα Γρεβενά, μονοεδρική εκλογική περιφέρεια του κ. Φώλια, από όπου βέβαια κατάγεται και η κα Καραμανλή.

Ομολογώ ότι στην υπόθεση Ζαχόπουλου δεν μπορώ πλέον να βγάλω άκρη. Ερωτες, μίση, πάθη,δολοπλοκίες, αυτοκτονίες και στη μέση η κυβέρνηση που είναι προφανές ότι δεν θέλει να βγει άκρη και όταν η αντιπολίτευση ζητεί να έλθουν στη Βουλή να καταθέσουν όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού από το 2004 και μετά για τα έργα και τις ημέρες του κ. Ζαχόπουλου, εκείνη αντιτείνει να έλθουνκαι όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού από το 1996 και μετά… Θαυμάστε επίπεδοκαι τώρα μάλιστα που υπάρχει και δεύτερος παρ΄ ολίγοναυτόχειρας, δέσαμε! Και τι να καταλάβει ο κοσμάκης όταν βλέπει ότι μπλέκονται κάπου και βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. ενώ ο Πρωθυπουργός πίνει τσίπουρα παρέα με τον κ. Πάγκαλο, μετά τον αγιασμό στη Ραφήνα.