Αν επιδίωξη της σημερινής κυβέρνησης ήταν να προκαλέσει γενική σύγχυση, τα έχει καταφέρει θαυμάσια. 

Ο Πρωθυπουργός Τσίπρας την Παρασκευή το απόγευμα ευχαρίστησε τους Γερμανούς βουλευτές, οι οποίοι λίγες ώρες νωρίτερα είχαν ψηφίσει - με σφιγμένα τα δόντια, απ' ό,τι μαθαίνουμε - υπέρ της παράτασης του ελληνικού προγράμματος. Συγγνώμη, της δανειακής σύμβασης... ή μήπως της αφιλοκερδούς βοήθειας; 

Σε προηγούμενη, πριν από τις εκλογές, συνεργασία μας είχαμε, μεταξύ άλλων, αναρωτηθεί αν πιστεύαμε πως προσερχόμενοι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και δανειστές μας με όπλα το θράσος και την αναίδεια, και χωρίς πραγματικό εναλλακτικό σχέδιο, θα βρισκόμαστε και πάλι με χρήματα στις τσέπες μας. 

Σήμερα, Τρίτη, το Χρηματιστήριο μας κατέπληξε με θεαματική άνοδο περί το 8%, δείγμα ότι οι επενδυτές πιστεύουν ότι όλα θα πάνε καλά και θα επέλθει συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαίων δανειστών.

Αν κάτι έχει γίνει σαφές στις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης Τσίπρα, είναι η εκδήλωση της αντιπαράθεσης μεταξύ αγγλοαμερικανών και Ευρωπαίων στο «ουδέτερο» γήπεδο της Ελλάδας.

Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, και άρτι πρώην πρωθυπουργός της χώρας, Αντώνης Σαμαράς, επισφράγισε με την τελευταία του χειρονομία, σαν απερχόμενος δημόσιος υπάλληλος από το Μέγαρο Μαξίμου, τον νάρκισσο χαρακτήρα του, αρνούμενος να υποδεχθεί τον νέο πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, και να του παραδώσει τα κλειδιά της ηγεσίας της Ελλάδας.

Τις μόνες δύο φορές στην ζωή μου που μπόρεσα να συμμετάσχω σε ελληνικές εκλογές λόγω απουσίας μου στο εξωτερικό ψήφισα Νέα Δημοκρατία, στην δεύτερη νίκη του Κώστα Καραμανλή, του ανιψιού, και στην νίκη του Σαμαρά τον Μάιο του 2012.