Ο απελπισμένος από την κατάσταση της οικονομίας και κυρίως από την αδυναμία των υπηρεσιών του Δημοσίου να εισπράξουν τους φόρους υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου κατέφυγε στο μοναδικό εργαλείο που χρησιμοποιούν οι απελπισμένοι υπουργοί Οικονομίας: να ορμήξει στο πορτοφόλι των φορολογουμένων και να αρπάξει ό,τι μπορεί.

Είναι προς έρευνα, αν και πόσοι έλληνες, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών όλων των τάσεων και των κομμάτων, καταλαβαίνουν ότι η λαίλαπα στην οικονομία είναι ακόμη μπροστά μας.

Η Αθήνα απέκτησε ένα θαυμάσιο μουσείο, που το είχε ανάγκη για να στεγάσει τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της Ακρόπολης, όχι μόνο του 5ου π.Χ. αιώνα, αλλά και προγενέστερων και μεταγενέστερων εποχών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λειτουργία του μουσείου προσφέρει την απαραίτητη στέγη στα πολύτιμα μάρμαρα και την αναβαθμίζει ως πόλη, αποδεικνύοντας περίτρανα ακόμη μία φορά ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι μας φροντίζουν ακόμη τόσο πολιτισμικά, όσο και οικονομικά.

Για την κυβέρνηση ο ανασχηματισμός θεωρείται μια λύση. Στην πραγματικότητα δεν είναι. Λύση είναι η αλλαγή κυβέρνησης. Το παιχνίδι έχει χαθεί πολιτικά για τη ΝΔ και δικαίως. Μέσα σε πέντε χρόνια διαλύθηκε η οικονομία, κατέρρευσε η κοινωνία, χάθηκε η ασφάλεια, χάθηκε η μπάλα. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αμφισβητείται μέσα στο κόμμα του μετά τις ευρωεκλογές και δεν έχει από πού να πιαστεί.

Αυτό που συμβαίνει με τον κ. Καραμανλή είναι πρωτοφανές, έλεγε τις προάλλες σε ομήγυρη δημοσιογράφων και βουλευτών, έγκυρος πολιτικός αναλυτής. Ο πρωθυπουργός δεν έχει καταλάβει ακόμη, πρόσθεσε, ότι πρέπει να διοικήσει τη χώρα έστω και με 151 βουλευτές, έστω και αν δύο από αυτούς είναι οι κ.κ. Παυλίδης και Μανώλης. Θεσμικά οι ψήφοι τους στη Βουλή είναι ακριβώς ίσοι με των άλλων 149 και στο πλαίσιο αυτής της πραγματικότητας είναι αναγκασμένη να πορεύεται η κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν να μετρά και να ξαναμετρά ο κ. Καραμανλής το κομματικό-πολιτικό κόστος, να μην παίρνει καμία απόφαση για οτιδήποτε και η χώρα να βουλιάζει στον βάλτο της γενικευμένης παραλυσίας. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αν δεν μπορεί, ας φύγει…να δούμε τι θα κάνουμε οι υπόλοιποι.