Η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στις Βρυξέλλες επιβεβαίωσετο γεγονόςότι η συνοχή των ευρωπαίων έχει χαθεί, το όραμα της ενωμένης Ευρώπης έχει ξεθωριάσει σε σημείο που να μην φαίνεται, η πολιτική ενοποίηση δεν υπάρχει καν σανθέμα συζήτησης, η αλληλεγγύη έχει χαθεί, οι συμβιβασμοί σε κάθε κείμενο είναι συνεχείς και αλεπάλληλοι ώστε στο τέλος να μην είναι αναγνωρίσιμο. Με λίγα λόγια, η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι πια ένα σκορποχώρι και το μόνο που τη σώζει σαν οντότητα σε ένα βαθμό είναι οι αποφάσεις που παίρνονται γύρω από οικονομικά θέματα για να δίνει την εικόνα μίας ενιαίας αγοράς, αν και πάλι με εξαιρέσεις.
Το διήμερο της Πέμπτης και της Παρασκευής ας πούμε, αποφασίστηκε η δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου των επενδυτικών πρακτικών των τραπεζών, των ασφαλιστικών οργανισμών και των χρηματαγορών, αλλά και πάλι με την μερική εξαίρεση της απερίγραπτης Βρετανίας. Της Βρετανίας που από τη στιγμή που μπήκε ( είχε δίκιο ο μακαρίτης ο Ντε Γκωλ που δεν τους ήθελε τους εγγλέζους) στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση λειτουργεί ανασταλτικά σε κάθε προσπάθεια ενοποίησης. Εστω και έτσι πάντως, αποφασίστηκε η δημιουργία ενός ενιαίου σχετικού συστήματος και κάτι είναι και αυτό
Κατά τα άλλα όμως απογοήτευση. Οι ιρλανδοί πήραν διαβεβαιώσεις εξαίρεσής τους από σημεία της Συνθήκης της Λισσαβώνας μπας και στέρξουν να ψηφίσουν τη νέα και χλιαρή «βερσιόν» του Ευρωσυντάγματος, ο απερίγραπτος συντηρητικός και αμερικανολάτρηςΜπαρόζο μένει στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τελευταία ελπίδα είναι μήπως και η παραμονή του σκοντάψει στο Ευρωκοινοβούλιο, το αίτημα της Ελλάδας και άλλων χωρών για επίδειξη κοινοτικής αλληλεγγύης στο θέμα της λαθρομετανάστευσης αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία και ψυχρότητα, ενώ άλλα ζητήματα παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες.
Βεβαίως δεν περίμενε κανείς και πολλά περισσότερα σε μία σύνοδο κορυφής υπό την προεδρία της φοβερής Τσεχίας, αλλά είναι φανερό ότι οι σημερινοί ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν ούτε το μπόϊ, ούτε τη βούληση για να προχωρήσουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ακόμα και ο γαλλο-γερμανικός άξονας είναι εξασθενημένος με τους Σαρκοζί και Μέρκελ να αφοσιώνονται στα εσωτερικά τους προβλήματα και στα εθνικά τους συμφέροντα που με την κρίση συγκρούονται κιόλας. Αλλωστε στη Γερμανία θα γίνουν εκλγές το Φθινόπωρο.
Οσο για το δικό μας πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη, όταν η κυβέρνηση δεν χαίρει καμιάς εκτίμησης, όταν έχουμε χάσει ολοκληρωτικά την αξιοπιστία μας σαν χώρα, ιδιαίτερα στα οικονομικά και όταν έχουμε τόσο πολύ την ανάγκη τους σε άλλα ζητήματα. ΄Αλλωστε δεν είχε γίνει καμία επεξεργασία από την πλευρά της κυβέρνησής μας και επειδή το πρόβλημα αναδείχθηκε από τα αποτελέσματα των ευρωεκλγών, ο κ. Καραμανλής πήγε και κρύφθηκε πίσω από την Ιταλία, την Μάλτα και την Κύπρο, μπας και πάρει τίποτα.
Κανονικά, αν δεν είχαμε τέτοιο χάλι και δεν είμασταν στα γόνατα για να αποφύγουμε την χρεωκοπία, μετά από επίδειξη τέτοιας αδιαφορίας από την πλευρά των εταίρων μας, θα έπρεπε να αναγνωρίσουμε όλους τους λαθρομετανάστες που μπήκαν στη χώρα μας ως πολιτικούς πρόσφυγες που ζητούν άσυλο, να τους το χορηγήσουμε το πολιτικό άσυλο και μετά να τους αμολήσουμε προς τα δυτικά. Για να γεμίσει η Βρετανία με νέους πακιστανούς και αφγανούς (εκεί θέλουν να πάνε αυτοί), η Γαλλία με αφρικανούς και η Γερμανία με κούρδους. Το έκανε παλιότερα η Ισπανία, αλλά έχει τέτοια κότσια η κυβερνησάρα μας;
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr