Στην πραγματικότητα, αυτοί είναι που μας δίνουν κάποια υπόσταση και μαζί με τον ήλιο και τη θάλασσα στηρίζουν την μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, τον τουρισμό, αλλά ας αφήσουμε τέτοιες ... μελαγχολικές συζητήσεις.

Το νέο μουσείο προσφέρει ομολογουμένως πολύ μεγάλη βοήθεια και στη διεκδίκηση των ελγινείων μαρμάρων από το βρετανικό μουσείο, αφού καταρρίπτεται πλέον ένα από τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς, που τόνιζε ότι δεν υπήρχε στην Αθήνα αξιόλογος χώρος στέγασής τους για να τα επιστρέψει. Ωστόσο, όλα απαιτούν ένα μέτρο και εμείς το ξεπεράσαμε το μέτρο στα εγκαίνια του μουσείου, δίδοντας την εντύπωση ότι το μουσείο κτίστηκε με μοναδικό, με αποκλειστικό στόχο, να πάρουμε πίσω τα μάρμαρα. Προς Θεού, δεν υπάρχει θέμα ότι καλά κάνουμε και τα διεκδικούμε, αλλά υπάρχουν τρόποι και τρόποι και ο καλύτερος δεν είναι να κτυπάς συνεχώς την γροθιά στο μαχαίρι, όταν μάλιστα ο αντίπαλος είναι η Βρετανία.

Και μόνη η δημιουργία του μουσείου και η έκθεση σε αυτό των γλυπτών που σώθηκαν από τα αρπακτικά χέρια του Ελγίνου, αποτελεί ένα ισχυρότατο όπλο στη μάχη που δίνει η χώρα για των ξενιτεμένων μαρμάρων. Από εκεί και πέρα έπρεπε να γίνει μία σαφέστατη αναφορά στην ομιλία του υπουργού Πολιτισμού κ. Σαμαρά και να πάμε σε άλλα, στον Χρυσό Αιώνα του Περικλή, στο κάλλος του Παρθενώνα, στον πολιτισμό που εκπορεύτηκε από εδώ και πάνω του στηρίχθηκε ο πολιτισμός της Δύσης και ειδικά της Ευρώπη και άλλα σχετικά. Όχι, να επαναλαμβάνουν Παπούλιας, Καραμανλής, Σαμαράς και Παντερμαλής θρήνους , κατάρες και ευχές για τα κλεμμένα μάρμαρα.

Αλλωστε, την δουλειά αυτή την είχαν ήδη κάνει με τον καλύτερο τρόπο οι ξένοι δημοσιογράφοι στις ανταποκρίσεις τους, εκτός και αν οι ομιλητές προσπαθούσαν να πείσουν το ελληνικό κοινό, ή έδιναν εξετάσεις στον ΛΑ.ΟΣ. Πάντως ο ελληνικός λαός έχει πεισθεί από καιρό ότι τα ελγίνεια μας ανήκουν...

Φαίνεται ότι οι πρεσβείες και οι κυβερνήσεις είχαν μυριστεί τι επρόκειτο να συμβεί και γι αυτό ελάχιστοι ηγέτες ήλθαν και σχεδόν κανείς από την Δυτική Ευρώπη. Μέχρι κα ο Ερντογάν ματαίωσε την παρουσία του την τελευταία στιγμή και ας βγήκαν εφημερίδες την Κυριακή που τον...είδαν στην Αθήνα. Και δεν ήλθαν όλοι αυτοί οι φίλοι, οι εταίροι και οι σύμμαχοι, γιατί προφανώς δεν ήθελαν να μπλέξουν στη διαμάχη με την Βρετανία, δίδοντας μάλιστα την εντύπωση ότι δίνουν την ευλογία τους στη δική μας πλευρά. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλές χώρες και ιδιαίτερα οι πρώην αποικιακές και ιμπεριαλιστικές έχουν μουσεία με αρχαιότητες που δεν είναι δικές τους, που αγοράστηκαν, ή αρπάχτηκαν, ή κλάπηκαν κάποια στιγμή στο παρελθόν και επομένως φοβούνται μήπως και δημιουργηθεί προηγούμενο με την επιστροφή των μαρμάρων και μπουν και αυτές σε περιπέτειες.

Για να λέμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομά τους, το μουσείο της Ακρόπολης είναι θαυμάσιο, και πολύ καλά έκαναν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης που έβαλαν ένα χέρι για να γίνει. Πολύ καλά κάνουμε επίσης και διεκδικούμε τα μάρμαρα του Παρθενώνα από τους άγγλους. Στα εγκαίνια όμως χειριστήκαμε άτσαλα το θέμα και αντί να προσελκύσουμε όλους εκείνους που θέλαμε να το δουν, να το εκτιμήσουν, να πάρουν το μήνυμα, εμείς φροντίσαμε να τους τρέψουμε σε φυγή. Εκτός και αν παραδεχόμαστε ότι δεν ήλθαν γιατί μας έχουν γραμμένους και εμάς και την κυβέρνησή μας στα παλιά τους τα παπούτσια. Ετσι ή αλλιώς πάντως, η επιστροφή των μαρμάρων δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και θα χρειαστεί πολύς χρόνος ακόμη για να φτάσει σε αίσιο τέλος, αν φτάσει. Και δεν πρέπει να αποκλειστεί και η περίπτωση κάποιου αξιοπρεπούς συμβιβασμού, αν και δεν είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί η ελληνική κυβέρνηση που θα τολμήσει να συμβιβαστεί.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr