Πρόκληση, αναγκαιότητα αλλά και… δύσκολο στοίχημα-εγχείρημα αποτελεί για τις τράπεζες η αναδιάρθρωση δανείων, μέσω της εξεύρεσης της βέλτιστης, όσο και βιώσιμης ανά περίσταση λύσης, ώστε να «ελαφρύνουν» σταδιακά τους ισολογισμούς τους από το «βάρος» των NPL’s και NPE’s.

Δυσβάστακτο για τον Ισπανό φορολογούμενο παραμένει το κόστος διάσωσης των τραπεζών της χώρας. Σύμφωνα με έκθεση του Δικαστηρίου Ορκωτών Ελέγχων, το κόστος αναδιάρθρωσης των ισπανικών τραπεζών υπολογίζεται στα 60,7 δισ. ευρώ, από την κατάρρευση του κατασκευαστικού κλάδου το 2008 έως τον Δεκέμβριο του 2015, εκ των οποίων τα 41,8 δισ. ευρώ έχουν καλυφθεί από το Ταμείο Αναδιάρθρωσης Τραπεζών (FROB).

Την ώρα που υποτίθεται ότι οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να «πατήσουν γκάζι» για να επιτύχουν τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι στον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) της ΕΚΤ για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (στόχος από τα 100 δισ. ευρώ να πέσουν στα 60 δισ. ευρώ το 2019, αλλιώς ελλοχεύει ο κίνδυνος επιβολής ποινών από τον SSM ή ακόμα και διενέργειας ΑΜΚ), υπάρχουν συγκεκριμένα «αγκάθια» που βάζουν «φρένο» σε αυτό το σημαντικό για τη λειτουργία τους εγχείρημα.

Μπορεί στην αγορά να ευελπιστούν ότι αργά ή γρήγορα θα «κλείσει» η αξιολόγηση, ωστόσο, η καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις «φουντώνει» τις ανησυχίες (και) των τραπεζών καθώς φοβούνται μήπως χαθεί, ή μάλλον απομακρυνθεί, ο στόχος της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Με ανοιχτά, όσο και κρίσιμα για τη λειτουργία τους μέτωπα, τόσο στο θέμα της ολοκλήρωσης των διοικητικών αλλαγών όσο και, κυρίως αυτό, της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, εισήλθαν οι τράπεζες στο 2017.

Οι μεγάλες τράπεζες αναμένεται να ανακοινώσουν τα οικονομικά τους αποτελέσματα αυτή την εβδομάδα (έως την Παρασκευή 13/1/2017). Σύμφωνα όμως με το MarketWatch, οι επενδυτές ενδιαφέρονται περισσότερο για τις προοπτικές των τραπεζών, καθώς η βιομηχανία αντιμετωπίζει την προοπτική της ταχύτερης αύξησης των επιτοκίων αλλά και της άρσης των ρυθμίσεων.

Σε μια χρονιά ιδιαίτερης σημασίας για τις ελληνικές συστημικές τράπεζες αναδεικνύεται το 2017, καθώς θα αποτελέσει ένα κομβικό έτος για τους στόχους αποεπένδυσης τους από τη διεθνή αγορά και κυρίως αυτή των Βαλκανίων. Και αυτό γιατί ενώ οι δεσμεύσεις που περιλαμβάνονται στα πλάνα αναδιάρθρωσης των τραπεζών προβλέπουν μείωση της διεθνούς παρουσίας τους μέχρι τα τέλη του 2018, οι πωλήσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα.