Πιο συγκεκριμένα, στην πρόθεση ψήφου, η Ν.Δ. παίρνει 27,6%, το ΠΑΣΟΚ 26,3% το ΚΚΕ 8,4%, ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. 7,9%, ο ΛΑ.Ο.Σ. 3,9% και οι Οικολόγοι-Πράσινοι 1,6%. Με αναγωγή, αυτά τα ποσοστά μετατρέπονται σε 35,7% για τη Ν.Δ., 34,1% για το ΠΑΣΟΚ, 10,9% για το ΚΚΕ, 10,3% για τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., 5,1% για τον ΛΑ.Ο.Σ. και 2% για τους Οικολόγους-Πράσινους. Είναι δε σαφές ότι η Ν.Δ. χάνει προς το ΛΑ.Ο.Σ. και τους αναποφάσιστους κυρίως και ίσως και προς τους πράσινους-οικολόγους, το ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει διαρροές προς το ΚΚΕ και τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. , αλλά και προς τους Οικολόγους-Πράσινους.

Η πρώτη εκτίμηση είναι φυσικά ότι η Ν.Δ. συνεχίζει να υπερέχει του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και όταν βρίσκεται στα χειρότερά της. Αυτό συμβαίνει γιατί το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να μην πείθει και ταυτόχρονα είναι πολύ πιθανόν ότι οι πικραμένοι από το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών (οι Βενιζελικοί, ας πούμε) δείχνουν τώρα ότι προτιμούν άλλα κόμματα της Αριστεράς. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι δυσαρεστημένοι του ΠΑΣΟΚ κατευθύνονται σε άλλα κόμματα, ενώ οι δυσαρεστημένοι της Ν.Δ. πυκνώνουν τις τάξεις εκείνων που δεν απαντούν ή δηλώνουν αναποφάσιστοι, μάλλον δίνει ένα ακόμη πλεονέκτημα στο κυβερνητικό κόμμα.

Επί της ουσίας όμως, τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, αλλά σε ακόμη μεγαλύτερη κρίση βρίσκεται ο δικομματισμός. Τα δύο κόμματα της εξουσίας δεν πείθουν, δεν εμπνέουν, δεν προσφέρουν λύσεις –σύμφωνα με την αντίληψη των πολιτών- και επομένως στρέφονται σε άλλα κόμματα. Κόμματα διαμαρτυρίας που στην πραγματικότητα ούτε αυτά μπορούν να προσφέρουν λύσεις, αλλά ούτε και θέλουν μάλλον. Εχουν μάθει να λένε «όχι» σε κάθε πρόταση ή απόφαση και βεβαίως να καταγγέλλουν ανέξοδα και συχνά ανεύθυνα, χωρίς να αναλαμβάνουν ευθύνες. Πολλοί πολίτες δείχνουνπροτίμησηπρος αυτά επειδή επιθυμούννα τιμωρήσουν τα μεγάλα κόμματα εξουσίας, αλλά και συχνά λόγωστρεβλής νοοτροπίας περί κράτους και περί πολιτικού συστήματος. Νομίζουν ότι ΚΚΕ και ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ θα ήταν σε θέση να κάνουν…θαύματα στο σημερινό διεθνές περιβάλλον, για να μη συζητήσουμε για τον ρεαλισμό των απόψεών τους!

Δυστυχώς, αρκετοί αναλυτές και ακόμη περισσότερα μήντια δείχνουν να επιχαίρουν από την κατάπτωση του δικομματισμού. Νομίζουν ότι οι πολυκομματικές κυβερνήσεις θα μπορούν να πάρουν αποφάσεις που δεν μπορούν σήμερα να πάρουν οι μονοκομματικές. Και ενώ είναι αλήθεια ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν παίρνει αποφάσεις -αποφεύγει συστηματικά τα δύσκολά, ήπαραπέμπειστη Δικαιοσύνη με το παραμικρό-,δεν υπάρχει τίποτα που να εγγυάται ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αν η κυβέρνηση ήταν πολυκομματική, ιδιαίτερα μάλιστα αν συναντούσε αντιδράσεις. Μόνον μία κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε θεωρητικά να πάρει αποφάσεις που είναι αναγκαίες για τη χώρα, αλλά αντιδημοφιλείς.

Με λίγα λόγια, η κατάρρευση του δικομματισμού δεν είναι λύση για την Ελλάδα. Αλλά ο δικομματισμός περνάει μεγάλη κρίση και αν συνεχίσει έτσι, σημαίνει ότι οδεύουμε προς αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Αλλαγή που πιθανότατα θα αρχίσει από το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά, αλλά πολύ σύντομα θα παρασύρει και τη Ν.Δ. Προς όφελος ίσως κάποιων εξωθεσμικών παραγόντων που προτιμούν να υπάρχουν πολλά μικρά κόμματα για να τα επηρεάζουν ή και να τα κατευθύνουν. Για να μη συμβεί κάτι τέτοιο απαιτείται η απόκτηση στοιχειώδους σοβαρότητας από την κυβέρνηση και στοιχειώδους πολιτικού βάρους από το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μπορούν όμως;

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr