Η παράταση που κέρδισε η ελληνική κυβέρνηση από τις Βρυξέλλες για να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία για τη χώρα. Μια ευκαιρία ώστε να αλλάξουν πολλά στη λειτουργία του ελληνικού Δημοσίου. Ηδη ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδης, ο οποίος ανέλαβε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, δηλαδή τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, σκοπεύει να αλλάξει το σύστημα έγκρισης των πιστώσεων και να το κάνει σε 12μηνη βάση. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μήνα θα γίνεται συστηματικός έλεγχος των δαπανών κάθε υπουργείου γραμμή προς γραμμή, ώστε να μην υπερβαίνουν οι δαπάνες τις προϋπολογισμένες. Η δυσκολία στην προσπάθεια αυτή θα είναι να ξεχωρίσουν οι παραγωγικές δαπάνες από τις σπατάλες, ώστε η μείωσή τους να μην επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του κράτους. Οι δαπάνες όμως είναι η μία όψη του προβλήματος. Η άλλη είναι τα έσοδα και εδώ βρίσκεται το κλειδί για την επιτυχία του υπουργού Οικονομικών.

Ο διάλογος για το Ασφαλιστικό θα ξεκινούσε σήμερα, αλλά δεν ξεκίνησε. Δεν ξεκίνησε διότι το ΠΑΜΕ είχε αποκλείσει τις πόρτες των υπουργείων Εργασίας και Εσωτερικών, η ΑΔΕΔΥ απεχώρησε και η ΓΣΕΕ δεν προσήλθε καν. Δεν περίμενε κανείς ότι ο διάλογος για το πιο «καυτό» θέμα της εποχής μας δεν θα διεξαγόταν με μεγάλες δυσκολίες. Το θέμα, όμως, είναι να αρχίσει. Να ακούσουμε τι έχει να προτείνει η νέα κυβέρνηση. Να φέρουν συγκεκριμένες ρεαλιστικές προτάσεις και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων.

Η πορεία του ελληνικού χρηματιστηρίου τους επόμενους μήνες δεν θα είναι εύκολη. Και δεν έχει κανένα λόγο να είναι εύκολη. Το Χρηματιστήριο παρουσίασε το 2009 μια πολύ καλή απόδοση με τις ισχυρότερες επιχειρήσεις της χώρας να εμφανίζουν αύξηση των τιμών των μετοχών τους πάνω απο 100% σε λιγότερο απο ενα χρόνο. Και αυτό συνέβη σε μια εποχή που η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ήταν η χειρότερη απο κάθε άλλη φορά. Και δυστυχώς η ελληνική οικονομία παραμένει σε άθλια κατάσταση ενώ το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ακόμη δεν έχει εντοπίσει τα μέτρα εκείνα που θα μας βγάλουν απο την κρίση.

Εχουμε συνηθίσει τις τελευταίες δεκαετίες όταν αναφερόμαστε στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας να σκεφτόμαστε το δημοσιονομικό πρόβλημα, δηλαδή το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου βρίσκεται στις Βρυξέλλες σε εξαιρετικά δυσμενή θέση και προσπαθεί να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους ότι τα μέτρα τα οποία θα λάβει θα περιορίσουν σταδιακά το δημοσιονομικό μας πρόβλημα. Δυστυχώς το πρόβλημα που έχει τις ημέρες αυτές ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν είναι το μόνο ούτε το σημαντικότερο πρόβλημα της οικονομίας μας. Ουσιαστικά αυτό δεν είναι οικονομικό πρόβλημα, αλλά ηθικό. Οφείλεται σε έναν συνδυασμό φοροδιαφυγής, διαφθοράς και κακοδιαχείρισης, συνεπώς με αποτελεσματικούς ελέγχους και με αυστηρές ποινές μπορεί κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί.

Η απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει το μέτρο της απόσυρσης οχημάτων ενοχλεί μεν τους εμπόρους αυτοκινήτων και πολλούς πολίτες που ήθελαν να αγοράσουν καινούργιο, από την άλλη όμως πλευρά σηματοδοτεί μια αλλαγή νοοτροπίας προς το καλύτερο. Η απόσυρση δεν εξυπηρετούσε κανέναν εκτός από τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Τα αυτοκίνητα, ως γνωστόν, είναι εισαγόμενα. Ελληνικά αυτοκίνητα δεν υπάρχουν.