Στο μέτωπο της πλειοψηφίας, προσχώρησαν οι Ανεξάρτητοι βουλευτές Μίκα Ιατρίδη, Κώστας Γιοβανόπουλος, Γιώργος Κασαπίδης, ο Γιάννης Κουράκος που υποστήριζε την πρόταση για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», Βασίλης Οικονόμου, ο Π. Μελάς που αυτή τη φορά ψήφισε για το «υπόλοιπο 80%» και οι δύο αποχωρήσαντες από τη Χρυσή Αυγή, Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος και Ευστάθιος Μπούκουρας. 

Ειδικά ο τελευταίος βροντοφώναξε στεντόρεια το όνομα του συμπολίτη του Σταύρου Δήμα- γεγονός που αντιμετωπίστηκε με ειρωνικά σχόλια, αλλά, εντός πλαισίων στα έδρανα της Οργάνωσης-εξηγώντας αργότερα ότι αισθάνεται υπερήφανος για εκείνον και ότι η θετική ψήφος του δεν ήταν προϊόν συναλλαγής, προκειμένου να αποφυλακιστεί.    

Τα κουκιά δεν βγαίνουν

Παρόλα αυτά η αριθμητική της εκλογής και πάλι «δεν βγαίνει». Από τους 168 ψήφους μέχρι τις 180 που απαιτούνται στην τρίτη κάλπη, υπολείπονται ακόμα 12 που, όπως καθολικά αναγνωρίζεται στη Βουλή, δεν είναι εύκολο να βρεθούν.

Το γεγονός άλλωστε, όπως επισημαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι «η πλευρά της πλειοψηφίας, χρειάστηκε να επιστρατεύσει σε αυτήν τη φάση τις δύο προερχόμενους από τη Χρυσή Αυγή εφεδρείες», αποκαλύπτει ότι η διεύρυνση «έχει ακουμπήσει στην οροφή». (σ.σ: βεβαίως, δεν παραβλέπει κανείς, ότι οι υπόλοιποι βουλευτές της Χ.Α συντάσσονται στο μέτωπο του «Όχι»).

Ισχνές προσθήκες της τελευταίας στιγμής, δεν αποκλείονται, αλλά, αυτήν την ώρα, κανένας στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου, δεν βλέπει με ποιον τρόπο θα απομακρυνθούν οι εθνικές κάλπες που έρχονται πλησίστιες, αν δεν σημειωθούν αλλαγές στην σημερινή κομματική διάταξη, καθώς το πολιτικό «κυνήγι κεφαλών», δεν αναμένεται να προσφέρει ανατρεπτικά αποτελέσματα. 

Το σενάριο που κυκλοφόρησε στο καφενείο της Βουλής, περί επικείμενης στήριξης εκ μέρους της Χρυσής Αυγής, ως αποτέλεσμα πολιτικής διαπραγμάτευσης, είναι αστείο και αν παρ΄ ελπίδα επιβεβαιωθεί, μολονότι διαψεύδεται από την ίδια, θα πρόκειται για άγος στην δημοκρατική ιστορία της χώρας. 

«Δεν θέλει ο Σαμαράς να βγάλει Πρόεδρο»

Είναι ωστόσο, εξαιρετικά αμφίβολο, αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, επιθυμούσε εξαρχής την εκλογή Προέδρου, δεδομένου ότι όλο και περισσότερα στελέχη από όλους τους κομματικούς χώρους εκτιμούν ότι ο Α. Σαμαράς επεδίωκε στην πραγματικότητα να εκβιάσει μια μακροπρόθεσμη λύση που θα του εξασφάλιζε την πολιτική ευχέρεια να αποδεχθεί χωρίς εσωτερικές αμφισβητήσεις, το σκληρό περιεχόμενο της νέας συμφωνίας με τους δανειστές. 

Τίποτε μάλιστα –σύμφωνα με ένα ακραίο σενάριο-δεν αποκλείει την πιθανότητα, αν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς να προκηρύξει αμέσως μετά εκλογές, θέτοντας τα συνήθη εκλογικά διλήμματα στους πολίτες για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και τα νέα μέτρα.

Κάτι ανάλογο άλλωστε είχε συμβεί το 2000, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, αφού έσυρε τον Κ. Καραμανλή σε συναινετική εκλογή, απορρίπτοντας την πρότασή του για συμφωνία στο πρόσωπο του Προέδρου και αμέσως μετά διενέργεια εκλογών, προχώρησε λίγους μήνες μετά σε εκλογικό αιφνιδιασμό.

Ωστόσο, ανάληψη νέας πρωθυπουργικής πρωτοβουλίας αποκλείεται, δεδομένου ότι ο κ. Σαμαράς, όπως σημειώνουν στην πολιτική αγορά, «ο,τι ήταν να δώσει το έδωσε», έχοντας απορρίψει το σενάριο μιας κυβέρνησης χωρίς την δική του παρουσία. Αν ο οδικός χάρτης που ανακοίνωσε δεν γίνει αποδεκτός, θα χρεώσει τις πρόωρες εκλογές και την «περιπέτεια της χώρας», στην Αντιπολίτευση.

Τι σχεδιάζουν στο Μαξίμου

Η διαφαινόμενη αποτυχία εκλογής Προέδρου, οδηγεί τη χώρα σε εκλογές για άρση του πολιτικού αδιεξόδου. Την ίδια στιγμή, ο κ. Σαμαράς, προσδοκά ότι θα διατηρήσει όσο γίνεται αλώβητες τις κομματικές δυνάμεις, προκειμένου να έχει τον πρώτο λόγο στο κόμμα του την επόμενη μέρα, έχοντας κατά νου, ότι πολλά εσωκομματικά κέντρα ακονίζουν μαχαίρια για την περίπτωση μιας ηχηρής εκλογικής ήττας.

Ο πήχης που θέτουν συνεργάτες του για τις αναγκαίες συγκρίσεις είναι η εξαιρετικά χαμηλή επίδοση της ΝΔ την πρώτη Κυριακή των εκλογών του 2012, όταν το κόμμα υπέστη στρατηγική συντριβή και συρρικνώθηκε στα επίπεδα του 19%. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ κλείνει και θεωρούν, επικαλούμενοι τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ότι ένα ποσοστό μεταξύ 25%- 27% είναι απολύτως εφικτό.

Σύμφωνα εξάλλου με τούτη την εκδοχή, ο ΣΥΡΙΖΑ, αν καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση, θα υποχρεωθεί να κινηθεί σε ένα ήδη «ναρκοθετημένο» πεδίο που δημιουργούν οι ρητές δεσμεύσεις της χώρας, έναντι των δανειστών και θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα στα μάτια των πολιτών.

Ο πολιτικός χάρτης αλλάζει

Το αποτέλεσμα της δεύτερης κάλπης πάντως, ήδη έβαλε σε κίνηση φυγόκεντρες δυνάμεις στο πολιτικό τοπίο που μοιάζει περισσότερο από ποτέ ρευστό.

Η επικείμενη συνεργασία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ- ΔΗΜ.ΑΡ ως αποτέλεσμα Συμφωνίας κορυφής μεταξύ των κ.κ Τσίπρα- Κουβέλη, προκάλεσε ήδη την ανεξαρτητοποίηση της Νίκης Φούντα για χάρη της οποίας ο πρόεδρος του κόμματος είχε παραιτηθεί από την έδρα της Αιτωλοακαρνανίας, επιλέγοντας τη Β΄ Αθηνών και αφήνοντας εκτός Βουλής τον συνοδοιπόρου του Δ. Χατζησωκράτη. Το κόμμα, έχει πλέον τριχοτομηθεί καθώς αύριο Τετάρτη ο Σπύρος Λυκούδης, με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Ψαριανό και Αικατερίνη Μάρκου αναμένεται να ανακοινώσουν την προσχώρησή τους στο «Ποτάμι».

Την πολιτική αγορά, διατρέχουν φήμες περί επικείμενης ανεξαρτητοποίησης του Θ. Ψύρρα, ενώ, αμφίβολη παραμένει η στάση του Ν. Τσούκαλη ο οποίος από κοινού με τους δύο προηγούμενους είχε μετάσχει στην «πρόταση των Οκτώ».

Όσο περνούν οι ώρες, εξάλλου, πυκνώνουν οι απορίες και για την τελική στάση των Αν.Ελλ η πλευρά των οποίων φρόντισε πριν από την δεύτερη κάλπη, να προσφέρει ένα θλιβερό πολιτικό θέαμα, κακής ποιότητας.

Και βέβαια, ήδη από την στιγμή που μετά την ψηφοφορία έγινε γνωστό ότι με πρωτοβουλία Βενιζέλου ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου μετέβη στο γραφείο του σε μια συνάντηση που επιβεβαίωσε τη ρήξη μεταξύ τους, στον έτερο κυβερνητικό πόλο, όλα είναι ανοικτά. Αν η Τρίτη κάλπη δεν φέρει αποτέλεσμα, τότε ο κ. Παπανδρέου ο οποίος θεωρεί ότι οι προτάσεις του για την πορεία της χώρας και του Κινήματος δεν εισακούονται, θα διαβεί τον Ρουβίκωνα και, όπως εκτιμούν βάσιμα στην πολιτική αγορά, θα ανακοινώσει την ίδρυση νέου κόμματος.

Ακραία πόλωση

Βγαίνοντας από τη Βουλή μετά την ψηφοφορία, ο κ. Σαμαράς έθεσε σκληρά διλήμματα στην πλευρά των «αναποφάσιστων» ή αμφίθυμων βουλευτών, με μια εξαιρετικά υψηλών τόνων δήλωση που ανέβασε περισσότερο το θερμόμετρο της πόλωσης.

Η απάντηση του κ. Τσίπρα, σύμφωνα με την οποία ούτε η Βουλή ούτε ο λαός πρόκειται να δώσουν λευκή επιταγή στον κ. Σαμαρά να συνεχίσει τα Μνημόνια», έδειξε ότι έχουν κοπεί όλες οι γέφυρες της συναίνεσης.

Εκτός θεαματικού απροόπτου, στις 29 Δεκεμβρίου η Βουλή θα διαλυθεί και στις 25 Ιανουαρίου θα στηθούμε μπροστά στις κάλπες.

Γιώργος Χατζηδημητρίου

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr