«Οι κυρώσεις ή ακόμη περισσότερο ο φόβος των κυρώσεων, μπορούν να οδηγήσουν σε συμμόρφωση των κρατών – μελών με τις υποχρεώσεις τους, δεν το αρνούμαι. Για παράδειγμα, μία χώρα όπως η Ελλάδα δε θα είχε ενδεχομένως εφαρμόσει πλήρως το Ευρωπαϊκό δίκαιο σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς την απειλή σοβαρών οικονομικών κυρώσεων.

Ωστόσο αυτό δε λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης το οποίο προβλέπει σοβαρές οικονομικές κυρώσεις, έχει παρατηρηθεί ότι οι κυρώσεις αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ τα δέκα τελευταία χρόνια, γεγονός που αποδεικνύει τα όρια της αποτελεσματικότητας αυτού του είδους των κυρώσεων.

Θα πρέπει, λοιπόν, πριν αρχίσουμε να μιλάμε για ποινές, να δώσουμε έμφαση στην πρόληψη. Διότι η ΕΕ ιδρύθηκε πρώτα από όλα στη βάση κοινών κανόνων και υποχρεώσεων και όχι στη βάση «του φόβου του μαστιγίου». Το να περιορίσουμε τη συζήτηση αποκλειστικά και μόνο στην τήρηση των κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν επαρκεί. Υπάρχουν εξίσου σημαντικά προβλήματα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των κρατών-μελών της ευρωζώνης τα οποία επίσης θέτουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα της ζώνης του ευρώ. Υπάρχουν εθνικές οικονομικές πολιτικές που δεν προάγουν τη συνεργασία, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν ουσιαστικά προβλήματα για τις οποίες επίσης θα πρέπει να συζητήσουμε.

Αν παρόλα αυτά πρέπει να διαμορφώσουμε ένα νέο πλαίσιο κυρώσεων, θέμα με το οποίο δεν έχω καμία διαφωνία επί της αρχής, θα πρέπει οι κυρώσεις αυτές να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένα κριτήρια: πρέπει να είναι ταυτόχρονα δίκαιες, ισορροπημένες και να μπορούν να εφαρμοστούν απέναντι σε όλα τα κράτη- μέλη.

Η στέρηση του δικαιώματος ψήφου μίας χώρας στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ δεν πρέπει καν να τίθεται σε συζήτηση. Πρώτα από όλα, αυτό προϋποθέτει τροποποίηση των συνθηκών, τη στιγμή που χρειάστηκαν έξι ολόκληρα χρόνια για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και την επικύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας. Και έπειτα, πάνω από όλα, το δικαίωμα ψήφου είναι άρρηκτα δεμένο με την δημοκρατία, οπότε το να αφαιρέσουμε το δικαίωμα ψήφου από μία χώρα για να την «τιμωρήσουμε» για μία δημοσιονομική παρεκτροπή είναι τελείως δυσανάλογο. Είναι σαν να αφαιρούμε την ιθαγένεια από ένα οδηγό αυτοκινήτου επειδή υπερέβη τα όρια ταχύτητας! Να μην ξεχνάμε, ότι ο σεβασμός στην δημοκρατία αποτελεί θεμελιώδη και ιδρυτική αρχή της ΕΕ.»

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr