Το Μαξίμου και ο υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος διαβεβαιώνουν ρητώς ότι θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους και ότι θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση, όμως τα όρια για μια επιτυχή κατάληξη μετατίθενται διαρκώς χρονικά, αυξάνοντας την πίεση, όπως συμβαίνει πάντα, προς την πλευρά της Αθήνας.
Είναι προφανές, ότι η χώρα θα αντιμετωπίσει υπαρξιακού τύπου διλήμματα αν χαθεί το Πρόγραμα, όπως προειδοποιεί από το “Βήμα” ο αν. Υπουργός Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης, ενώ στην ίδια ρεαλιστική γραμμή και ο Κεντρικός Τραπεζίτης της χώρας Γ. Στουρνάρας, υπογραμμίζει την ανάγκη να τελειώσει εδώ το σήριαλ της διαπραγμάτευσης ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ποσοτική χαλάρωση (όχι πάντως πριν από την συνεδρίαση της ΕΚΤ της 9ης Μαρτίου)και συνακόλουθα για την ρύθμιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που θα απελευθερώσει κεφάλαια για τις υγιείς δυνάμεις της αγοράς.
Οι προθεσμίες όμως παρέρχονται άπραγες με αποτέλεσμα να ανακαλείται στη μνήμη απειλητικά η προειδοποίηση Τσακαλώτου: “καήκαμε αν η αξιολόγηση πάει προς τον Μάιο” σε μια Ευρώπη μάλιστα που ενόψει εκλογικού κύκλου μεταοπίζεται συντηρητικότερα.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται τώρα διατεθειμένη να αποδεχθεί επέκταση του “κόφτη” ως το 2020 και δεσμεύεται ότι θα μειώσει κι άλλο τις συντάξεις σε περίπτωση δημοσιονομικών αποκλίσεων, αλλά, απορρίπτει την αξίωση του ΔΝΤ να προσδιορίσει εκ των προτέρων πρόσθετα μελλοντικά μέτρα ύψους 4,2 δις ευρώ και νέα μείωση του αφορολόγητου σε ένα ήδη βομβαρισμένο από φόρους τοπίο.
Είναι πρόδηλο, όπως αφήνουν να φανεί κυβερνητικά στελέχη όπως οι Ν. Παππάς, Π. Σκουρλέτης και Δ. Τζανακόπουλος αλλά και ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης, ότι στην περίπτωση αυτή θα είναι αναπόφευκτη η ρήξη και η πρόωρη κυβερνητική αποδρομή, με βάση την εναλλακτική εκδοχή του Μαξίμου, ότι το Ταμείο και ο “εχθρός της Ελλάδος” Σόϊμπλε, ωθεί την κατάσταση στα άκρα.
Μετά την γιορτινή ευωχία, (τρόπος του λέγειν για πολλούς Έλληνες πλέον...) από τις 12 Ιανουαρίου, ξαναρχίζει το “μπρα- ντε-φερ” για τα εκκρεμή θέματα όπως οι ομαδικές απολύσεις, αλλά και για τον ρόλο που θα έχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, τον οποίον θεωρούν sine qua non τα Κοινοβούλια που το ενέκριναν. Θα παραμείνει συμβάλλοντας με κάποια μικρή έστω χρηματοδότηση ή θα περιοριστεί σε ρόλο τεχνικού συμβούλου;
Η πείρα έχει αποδείξει ότι σε κάθε περίπτωση οι πιέσεις των δανειστών στο τέλος συγκλίνουν και ότι η Ελλάδα στη “μάχη ελεφάντων” κατά Τσακαλώτο, είναι αυτή που παγίως “πληρώνει τον βαρκάρη”...
Γιώργος Χατζηδημητρίου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr