Το δεύτερο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας όπως φαίνεται άνοιξε, παρά έκλεισε μέτωπα για την Ελλάδα, και αυτό έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο έντονο τα τελευταία 24ωρα, όσο δηλαδή βαίνει προς το τέλος της η διαδικασία απομείωσης του ελληνικού χρέους, μέσω του PSI.

Μία ανάσα από το πρώτο ψυχολογικό "μαξιλαράκι" αυτό της συμμετοχής του 66% των ιδιωτών ομολογιούχων, βρίσκεται η διαδικασία ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων, και σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η συμμετοχή θα φτάσει ή θα ξεπεράσει το 75-80%. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Bloomberg, που επικαλείται στοιχεία από εταιρίες και κυβερνητικούς παράγοντες, η συμμετοχή στο PSI έχει ήδη φθάσει στα 124 δισ. ευρώ, καθώς έχουν δηλώσει ότι θα συμμετάσχουν στο «κούρεμα» περισσότερες από 30 ευρωπαϊκές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες.Επιπλέον, στο «κούρεμα» από ελληνικής πλευράς θα μπουν τα ομόλογα ύψους περίπου 18 δισ. ευρώ που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος, για λογαριασμό των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς και 3,31 δισ. ευρώ των 8 ασφαλιστικών Ταμείων που δέχθηκαν να συμμετάσχουν (έξι Ταμεία, με τίτλους 3,4 δισ. ευρώ, αρνήθηκαν).

Το ποσοστό συμμετοχής των ιδιωτών λίγες ώρες πριν λήξει η διορία υποβολής των προσφορών κρίνεται ικανοποιητικό, αλλά ερωτηματικό απομένει αν θα φτάσει τον στόχο του 90%, κάτι που θα σημάνει και την αποφυγή της ενεργοποίησης των ρητρών συλλογικής δράσης (CACs) που θα μετατρέψουν από εθελοντική σε υποχρεωτική τη συμμετοχή των ιδιωτών. Στα ανώτατα κλιμάκια του Υπουργείου Οικονομικών για την πορεία της συμμετοχής επικρατεί αισιοδοξία, αλλά όλα θα κριθούν μέχρι σήμερα, και
ώρα 22:00 Ελλάδας ή 21:00 κεντρικής Ευρώπης, για το αν θα προκληθεί πιστωτικό γεγονός.

Σύμφωνα με τον φάκελλο του ελληνικού swap, η συμμετοχή κάτω του 75% σημαίνει άμεση εκκίνηση των ρήτρων συλλογικής δράσης έτσι ώστε να αναγκαστούν αυτοί που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο PSI, να το κάνουν. Η ενεργοποίηση των CACs θα οδηγήσει την ISDA στην ανακοίνωση πιστωτικού γεγονότος για την Ελλάδα, κάτι που σημαίνει ενεργοποιήση της πληρωμής των ασφαλίστρων κινδύνου.

«H Ελλάδα πλησίασε πιο κοντά σε μια πετυχημένη αναδιάρθρωση χρέους 206 δισ. ευρώ» αναφέρει η ιστοσελίδα των Financial Times. Τον ίδιο τίτλο χρησιμοποιεί το ιστολόγιο της βρετανικής εφημερίδας Guardian που παρακολουθεί τις εξελίξεις γύρω από την ανταλλαγή των ομολόγων (PSI).

Επισήμως, σύμφωνα με το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο (IIF) η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ομολόγων (PSI) προσεγγίζει το 50%.

Οπως ανακοίνωσε 30 τράπεζες που μετέχουν σ΄αυτό και συγκεκριμένα οι Ageas, Allianz, Alpha Bank, AXA, Banque Postale, BBVA, BNP Paribas, CNP Assurances, Commerzbank, Credit Agricole, Credit Foncier, DekaBank, Deutsche Bank, Dexia,, Emporiki Bank of Greece, Eurobank EFG, Generali, Greylock Capital Management, Groupama, HSBC, ING, Intesa San Paolo, KBC, Marfin Popular Bank, Metlife, National Bank of Greece, Piraeus Bank, Royal Bank of Scotland, Societe Generale, Unicredit, δεσμεύτηκαν να ανταλλάξουν ομόλογα αξίας 81 δισ. ευρώ, τα οποία αντιστοιχούν στο περίπου 39,3% του συνόλου των ομολόγων (206 δισ. ευρώ) που μπορούν να ανταλλαγούν σύμφωνα με τους όρους του προγράμματος PSI. Αργότερα το IIF ανέβασε το ποσοστό στο 40,8% ήτοι 84 δισ. ευρώ καθώς προστέθηκαν δύο ακόμη συμμετοχές.

Ωστόσο, οι αναλυτές θεωρούν ότι όλα αυτά δεν είναι αρκετά. Η Ελλάδα θα εμφανίσει σημαντικό χρηματοδοτικό κενό από το 2015 το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί μάλλον και πάλι από τους θεσμικούς πιστωτές, αφού η χώρα θα παραμείνει αποκλεισμένη από τις αγορές. Απαισιόδοξες είναι οι εκτιμήσεις και της RBS για το νέο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας, καθώς εκτιμά πως το 2020 το ελληνικό χρέος θα συνεχίζει να κινείται στο 160%, κάνοντας απαραίτητο και τρίτο πακέτο ύψους κοντά στα 100 δισ. ευρώ.

Υπό αυτό το σενάριο, το τρίτο πακέτο διάσωσης θα πρέπει να ανέλθει περίπου στα 110 δισ. ευρώ για την περίοδο από το 2015 έως το 2020, ποσό το οποίο πολύ δύσκολα θα αντληθεί από τον επίσημο τομέα, μετά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν στις διαπραγματεύσεις για το δεύτερο πακέτο διάσωσης. Από αυτήν την άποψη, μπορεί να απαιτηθεί επιπλέον αναδιάρθρωση του χρέους προς τον επίσημο τομέα.