Η καθαρίστρια προσλήφθηκε τον Δεκέμβριο του 2000 στη Χημική Υπηρεσία Μυτιλήνης με σύμβαση έργου, η οποία ανανεώθηκε διαδοχικά 23 φορές μέχρι τον Ιούλιο του 2005. Στη συνέχεια κρίθηκε ότι συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για τη μονιμοποίησή της και την υπαγωγή της στο ΠΔ 164/2004, αφού αναγνωρίσθηκε ότι οι διαδοχικές συμβάσεις που συνήψε όλο αυτό διάστημα, συνιστούν μια ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου.

Ο Άρειος Πάγος επικυρώνοντας απόφαση του Εφετείου Αιγαίου έκρινε με βάση το ν.3320/2005 ότι πρέπει να της καταβληθούν αναδρομικά δώρα, επιδόματα και διαφορές αποδοχών, για την περίοδο 1.7.2003 μέχρι 17.7.2005 κατά την οποία πληρώνονταν ως συμβασιούχος, αλλά στην πραγματικότητα παρείχε υπηρεσίες με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου.