Το νομοσχέδιο για τη φορολογία των ακινήτων που προωθεί o κ. Αλογοσκούφης στη Βουλή έχει αναμφίβολα εισπρακτικό χαρακτήρα. Το γεγονός αυτό καθ΄εαυτό δεν είναι καταδικαστέο. Η Ελλάδα ζει κυρίως από τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εισρέουν, από τον τουρισμό, από την υπεραξία της γης και από την οικοδομή, το κράτος, όμως, εισπράττει ένα μικρό μερίδιο από εκείνο που του αναλογεί. Η φοροκλοπή του ΦΠΑ και η φοροδιαφυγή είναι εξαιρετικά εκτεταμένες στον τομέα της κατασκευής των ιδιωτικών έργων, γιατί τα δημόσια έργα είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο».
Με αυτή την έννοια, η επιβολή του ΦΠΑ 19% είναι σωστή απόφαση και θεωρητικά έρχεται να αντικαταστήσει το ΦΠΑ που υποτίθεται ότι πλήρωνε ο κατασκευαστής για την αγορά υλικών και για την παροχή υπηρεσιών στους άλλους συντελεστές του κυκλώματος. της οικοδομής και το οποίο δεν αποδιδόταν ποτέ και πουθενά. Έρχεται επίσης να αντικαταστήσει τον φόρο μεταβίβασης που πλήρωνε ο αγοραστής. ΄Αρα, πάλι θεωρητικά, το κόστος της κατασκευής θα πρέπει να μειωθεί, αφού από το 19% θα πρέπει να αφαιρεθεί το 12% που ήταν σε ποσοστό επί του συνόλου της κατασκευής το ΦΠΑ και το οποίο υποτίθεται ότι πληρωνόταν ως τώρα. Φυσικά, η πολυπλοκότητα του συστήματος, η έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών και η κατεστημένη νοοτροπία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταστήσουν όνειρο απατηλό κάθε σκέψη περί μείωσης του κόστους κατασκευής. Επειδή η κυβέρνηση δεν θέλει μόνο να κτυπήσει τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή, αλλά και να μεγιστοποιήσει τα έσοδα του κράτους φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε σημαντικές αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών, που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα αυξήσουν και τις πραγματικές τιμές των ακινήτων. Το αν η αγορά θα αντέξει τις τιμές αυτές ή όχι, θα το δείξει η νεκροψία και αυτό δεν φάνηκε να απασχολεί το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Γιατί αν το είχε απασχολήσει θα είχε βρεί και λύση για τις ιδιοκατασκευές, που αποτελούν πάνω από το 40% του συνόλου των ιδιωτικών κατασκευών. Και θα είχε επίσης φροντίσει να δημιουργηθεί μητρώο κατασκευαστών για να ξέρει το ίδιο, αλλά και όλοι, τι του γίνεται. Από όλα αυτά, καθώς και από τις υπόλοιπες διατάξεις του νομοσχεδίου, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι οι ρυθμίσεις που προωθούνται έχουν εισπρακτικό χαρακτήρα χωρίς ταυτόχρονα να αποβλέπουν σε εξομάλυνση του συστήματος. Η πολυπλοκότητα του νομοσχεδίου αποδεικνύει ότι αυτή η κυβέρνηση αδυνατεί να βρει απλές λύσεις –άλλο παράδειγμα είναι η ιστορία της εξομοίωσης του φόρου στο πετρέλαιο κίνησης και στο πετρέλαιο θέρμανσης- ακόμη και όταν οι προθέσεις της είναι εξυγιαντικές. Και αυτή είναι μία μεγάλη αδυναμία. Γι αυτό και δεν έχει νόημα να προσπαθήσει κανείς να δώσει απάντηση στο ερώτημα αν συμφέρει τώρα ή με τις νέες αντικειμενικές αξίες να ρυθμίσει θέματα γονικής παροχής. Πιθανότατα γι αυτό καθυστερεί και η ανακοίνωσή τους. Για να σπεύσουν όλοι τώρα. Είπαμε, το νομοσχέδιο είναι καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού πολύ μεγάλα… Αγγελος Στάγκος
Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr