Τα χρήματα που με την κατάθεση γύρισαν στην τράπεζα μπορεί να τα ξανά-δανείσει η τράπεζα, όμως με τους ισχύοντες όρους και συνθήκες είναι πολύ αμφίβολο αν θα φτάσουν στην πραγματική οικονομία. Όταν η κρίση είναι σε εξέλιξη και απρόβλεπτο το τέλος της, βλέπουμε τις τράπεζες να παίρνουν όλο και λιγότερο ρίσκο, ενώ λίγες επιχειρήσεις έχουν στρατηγική επέκτασης.

Ο επιχειρηματίας αποκομίζει τόκους χωρίς σπουδαίο ρίσκο. Με ένα έως μηδενικής επισφάλειας δάνειο, η τράπεζα γράφει κέρδη εισπράττοντας τόκους. Τους πληρώνουν οι φορολογούμενοι που χρηματοδοτούν το ΤΕΜΠΜΕ ή τα κρατικά ελλείμματα, πειθόμενοι ότι αποτρέπουν την επιδείνωση της κρίσης. Τα χρήματα όμως δεν φτάνουν στην πραγματική οικονομία. Δεν δημιουργούν νέα δραστηριότητα ούτε αποτρέπουν να μειωθεί η υπάρχουσα. Δεν φτάνουν σε αυτούς που τα χρειάζονται.

Το ρίσκο που αντιμετωπίζουν τράπεζα και επιχειρηματίας -όχι για αυτό το δάνειο αλλά για τη γενικότερη δραστηριότητα τους-είναι μόνο από μια γενική κατάρρευση, με αδυναμία πληρωμών του ελληνικού δημοσίου που δεν θα μπορεί να καλύψει τις καταθέσεις και τα δάνεια που εγγυήθηκε. Τέτοια κατάρρευση, μοιάζει να έχει πολύ μικρή έως μηδενική πιθανότητα σήμερα. Ωστόσο επιχειρηματίας και τράπεζα με την παραπάνω συμπεριφορά τους δεν συμβάλλουν στην αποτροπή της, το αντίθετο κάνουν. Ενώ καίγεται το...σπίτι μας, κερδοσκοπούν επιζήμια. Δεν είναι ανήθικοι, αυτό που κάνουν είναι μέσα στη λογική και την ηθική της αγοράς και των -λάθος- κανόνων του ΤΕΜΠΜΕ. Μας βάζει όμως βαθύτερα στην κρίση.

Τώρα, μέσα στην κρίση, είναι επιτακτικό να φτάσουν οι χρηματοδοτήσεις, τα χρήματα, σε εκείνους που θα τα δαπανήσουν άμεσα, ώστε να τονωθεί η συνολική ζήτηση. Και θα τα δαπανήσουν αυτοί που τα χρειάζονται περισσότερο, που οι επιχειρήσεις τους ζορίζονται. Έτσι δεν θα απολύσουν, θα επιβραδύνουν την πτώση, θα συμβάλουν στηναναθέρμανση της οικονομίας. Αυτοί δεν μπορούν να δανειστούν γιατί θεωρούνται επισφαλείς βάσει των ισχυόντων.

Μόνο αν αλλάξουν οι κανόνες θα πιάσουν τόπο και το ΤΕΜΠΜΕ, και η στήριξη των Τραπεζών με τα 28 δισ. Αυτό δεν μπορεί να γίνει στη σφαίρα της οικονομίας, των κανόνων της αγοράς και των τραπεζών (που υιοθέτησε το ΤΕΜΠΜΕ), όπως ισχύουν στη χώρα σήμερα. Μόνο με πολιτικές αποφάσεις γίνεται, που θα αναλάβουν το αυξανόμενο ρίσκο της κρίσης με σοβαρό σχέδιο και εφαρμογή από αποτελεσματικό επιτελείο.

Reality-Time

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr