Πάντως αυτή τη χρονική στιγμή οι τράπεζες δείχνουν αρνητικές και γι αυτό το λόγο καθυστερούν τη διαδικασία υποβολής των δεσμευτικών προσφορών.

Η Forthet βαρύνεται με υποχρεώσεις από την προ της κρίσης εποχή, που σήμερα φθάνουν τα 325 εκατ. ευρώ, ενώ πρόσφατα οι πιστώτριες τράπεζες (Alpha, ETE, Πειραιώς, Αττικής), κεφαλαιοποίησαν υποχρεώσεις (70 εκατ. ευρώ) της επιχείρησης. Ετσι απέκτησαν έλεγχο του 32,4% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας και τώρα επιχειρούν με μοντέλο Σελόντα, ή ακόμη και με μοντέλο Μαρινόπουλου, να διασφαλίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των οφειλών της εταιρείας.

Η «χρυσή ευκαιρία», πάντως, για μετόχους και πιστωτές της Forthnet, εκτιμάται ότι χάθηκε το 2012. Τότε η Wind είχε προσφέρει σχεδόν 200 εκατ. ευρώ μετρητά για την απόκτηση του μεριδίου των βασικών μετόχων (80%), ενώ επόμενος στόχος ήταν η αγορά των μειοψηφιών και η έξοδος της εταιρείας από το Χ.Α. H προσφορά μάλιστα δεν περιελάμβανε «κούρεμα» χρεών (μοντέλο Σελόντα), ενώ η αξία της συναλλαγής εκτιμήθηκε στα 550 έως 600 εκατ. ευρώ.

Ο βασικός μέτοχος της Forthnet, η αραβική EIT, ελέγχοντας το 41% του μετοχικού κεφαλαίου της Forthnet και έχοντας επενδύσει στην ελληνική εταιρεία πάνω από 200 εκατ. ευρώ, δεν δέχθηκε την προσφορά. Η αποδοχή της θα σήμαινε ζημία στη επένδυσή της που είχε πραγματοποιήσει το 2008, άνω των 100 εκατ. ευρώ. Ετσι, στο τέλος του 2012, οι δύο εταιρείες σταμάτησαν τις συζητήσεις, γεγονός που «εκνεύρισε» τον δεύτερο βασικό μέτοχο της Forthnet, την ολλανδική Cyrte Investments.

Σήμερα, οκτώ μήνες μετά την έναρξη της τελευταίας διαδικασίας πώλησης της Forthnet, είναι δύσκολο να προεξοφληθεί το τελικό αποτέλεσμα. Oποιαδήποτε προσφορά κοντά στα 500 εκατ. ευρώ φαντάζει πλέον «πλούσια» και δύσκολα επιτεύξιμη. Γι’ αυτό και υπάρχει δυστοκία στις τράπεζες να πάρουν τις τελικές αποφάσεις. Οι σοβαροί επενδυτές προαπαιτούν πλέον «κούρεμα» των οφειλών της επιχείρησης που πλησιάζουν τα 600 εκατ. ευρώ. Αναπόφευκτα κάποιοι (μέτοχοι, πιστωτές, προμηθευτές) θα υποστούν ζημία, η οποία ακόμη δεν μπορεί να υπολογιστεί.

Το αρνητικό με τη Forthnet, όπως αποδείχθηκε και με άλλες ανταγωνίστριές της (On Telecoms, HOL, Cyta Hellas κ.ά.), είναι ότι η ελληνική αγορά τηλεπικοινωνιών δεν προσελκύει το ενδιαφέρον τρίτων επενδυτών, στρατηγικού χαρακτήρα. Οι περισσότεροι που προσεγγίζουν την αγορά έχουν χαρακτήρα distress fund, δηλαδή εξαγορά της εταιρείας σε ιδιαίτερα χαμηλό τίμημα και μεταπώληση στη συνέχεια με κάποια υπεραξία.

Ανέστης Ντόκας