Αν συνεπώς κάποιος αγόραζε μετοχές της Εθνικής τον Δεκέμβριο του 1998, δηλαδή πριν ξεκινήσει ο πρώτος ανοδικός κύκλος θα πλήρωνε περίπου 15 ευρώ για κάθε μετοχή. Αν κρατούσε τις μετοχές για δέκα χρόνια, δηλαδή μέχρι και σήμερα τότε η μετοχή του θα άξιζε περί τα 13 ευρώ. Δηλαδή θα έχανε. Αν όμως συνυπολογίσει τα μερίσματα που έχει λάβει και τα οποία υπολογίζονται σε 7,79 ευρώ (με βάση τα στοιχεία του Bloomberg) τότε η μετοχή θα άξιζε 21,10 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι το αρχικό κεφάλαιο θα ήταν σήμερα αυξημένο κατά 40,73% ή 4% ετησίως.Αν πουλούσε βέβαια κοντά στην κορυφή του τελευταίου ανοδικού κύκλου, δηλαδή πέρυσι τον Δεκέμβριο όταν η μετοχή είχε 45 ευρώ τότε η απόδοσή του θα ήταν 252% ή 25% σε ετήσια βάση (Θα μπορούσε βέβαια πουλήσει στην κορυφή του πρώτου ανοδικού κύκλου και να ξαναγοράσει στον πάτο του πτωτικού το 2003. Αλλά αυτές είναι ιδανικές κινήσεις που σπανίζουν στην πράξη).
Στην πρώτη περίπτωση, η επιλογή να επενδύσει κάποιος σε μετοχές δεν δικαιολογεί τον κίνδυνο που αναλαμβάνει. Ακόμα κι αν είχε τα χρήματά στην τράπεζα θα μπορούσε να κέρδιζε 4% ετησίως τα τελευταία 10 χρόνια. Όμως στη δεύτερη περίπτωση η επένδυση σε μετοχές δικαιολογείται και με το παραπάνω, καθώς οι αποδόσεις της τάξης του 25% ετησίως στην δεκαετία είναι από τις μεγαλύτερες έναντι οποιουδήποτε άλλου περιουσιακού στοιχείου.Συμπερασματικά δηλαδή η επένδυση σε μετοχές δεν είναι για μια ζωή. Πρέπει απλώς να ξέρει κάποιος πότε αγοράζει και πότε πουλάει. Και σίγουρα αυτή η περίοδος που διανύουμε δεν ενδείκνυται για πωλήσεις.
Χρ. Ιωάννου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr