Στην κόψη του ξυραφιού φαίνεται ότι βρίσκονται οι Ευρωπαίοι μόλις ένα 24ωρο από την ημέρα που δεσμεύτηκαν ότι θα ανακοινώσουν ένα μέρος της λύσης για την ευρωπαϊκή κρίση, με την Γερμανία να τραβά στα άκρα τη διαπραγματευτική διαδικασία για την προώθηση των συμφερόντων της.

Αν και όλοι οι ηγέτες γνωρίζουν ότι η παραμικρή καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει σε μία ανυπολόγιστη κατάρρευση, δεν έχουν διστάσει να δημοσιοποιήσουν τους διαξιφισμούς τους τόσο με τους Τραπεζίτες όσο και μεταξύ τους. Γερμανία και Γαλλία τα έβαλαν με την Ιταλία, η Ιταλία έδειξε ότι δεν θέλει την ΕΕ στα του οίκου της, η Γαλλία επιτέθηκε στη Βρετανία, η Ουγγαρία βλέπει χρεοκοπία της Ελλάδας, η Ελλάδα φαίνεται αμέτοχη, και οι τραπεζίτες απειλούν με πιστωτικό γεγονός απαντώντας στα τελεσίγραφα των Ευρωπαίων. Μέσα σ΄αυτό το κλίμα την Τετάρτη το απόγευμα, θα γνωρίζουμε και επισήμως το σχέδιο ενίσχυσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, τον τρόπο λειτουργίας του EFSF (και του ESM) και τέλος, το σημαντικότερο, το ποσοστό του haircut που θα υποστούν τα ελληνικά ομόλογα.

Τι περιμένουμε όμως αύριο; Μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι φαίνεται ότι κινούνται μεταξύ 50-60% για το haircut στα ελληνικά ομόλογα, ενώ πηγές του «R» στις Βρυξέλλες δεν αποκλείουν και μεγαλύτερο ποσοστό. Γερμανοί αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι η Καγκελάριος, A. Merkel τάσσεται υπέρ της επιβολής haircut στο ελληνικό χρέος της τάξης του 50-60%.

Όπως αναφέρουν Γερμανοί βουλευτές, κληθείσα η Merkel να δώσει απαντήσεις για το μέγεθος του haircut που θα πρέπει να επιβληθεί στα ελληνικά ομόλογα, φέρεται να δήλωσε "θα κυμαίνεται πάνω από 50% και κάτω από 60%".
Ωστόσο, ο γενικός διευθυντής του IIF, Charles Dallara προειδοποιεί ότι τυχόν προσέγγιση για το ελληνικό ζήτημα που δεν βασίζεται σε συντονισμένες συζητήσεις, αλλά σε μονόπλευρες αποφάσεις θα συνιστά χρεοκοπία για τη χώρα. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Dallara, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν όρια στο τι σημαίνει εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Σύμφωνα όμως με εκτιμήσεις αναλυτών, αν οι τράπεζες δεν δεχτούν να καταγράψουν απώλειες ύψους 140 δισ. ευρώ στα ελληνικά ομόλογα, τότε θα γνωρίσουν τις επιπτώσεις μίας χρεοκοπίας εντός της ευρωζώνης, με την Ελλάδα να χρειάζεται τότε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης ύψους 450 δισ. ευρώ.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες στη Σύνοδο παράλληλα εργάζονται στο σχέδιο να παράσχουν εγγυήσεις στις τράπεζες ώστε να διευκολυνθούν οι αυξήσεις κεφαλαίου. Η πρόταση περιλαμβάνει τρία μοντέλα: Το πρώτο θέλει η κάθε κυβέρνηση να εγγυάται για τις τράπεζες της χώρας (σύμφωνα με το μοντέλο που χρησιμοποίησαν οι ΗΠΑ μετά την πτώση της Lehman). Το δεύτερο θέλει τη «συσσώρευση» εγγυητικών κεφαλαίων από τις κυβερνήσεις σε έναν πανευρωπαϊκό εποπτικό όργανο, πιθανόν αυτό να είναι η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (ΕΒΑ). Και το τρίτο θέλει να περίπλοκο όργανο που να δομείται σύμφωνα με τις εθνικές εγγυήσεις.

Παράλληλα, το βασικότερο θέμα που αποτελεί και το κλειδί που θα ανοίξει όλες τις πόρτες της έλλειψης ρευστότητας στην ευρωζώνη και στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο είναι η μόχλευση του EFSF. Σύμφωνα με τις βασικές αρχές που αναφέρονται σε προσχέδιο που θα συζητηθεί στη Σύνοδο, ο EFSF θα έχει τη δυνατότητα να αγοράζει κρατικό χρέος είτε απευθείας από τις χώρες που εκδίδουν νέα ομόλογα είτε στη δευτερογενή αγορά.

Οι αγορές κρατικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά θα εγκρίνονται από την ομάδα εργασίας του Eurogroup και το διοικητικό συμβούλιο του ίδιου του EFSF, γεγονός που σημαίνει ότι οι αποφάσεις θα λαμβάνονται άμεσα από τους αξιωματούχους της Ε.Ε. και δεν θα «σκοντάφτουν» σε πολύπλοκες πολιτικές διαδικασίες. Οι λεπτομέρειες για τις αγορές ομολόγων δεν θα αποκαλύπτονται με το συνολικό όγκο των αγορών, δομή και τακτική να αποφασίζονται μυστικά από επιτροπή του Eurogroup.

Ο EFSF θα έχει τη δυνατότητα συμμετοχής σε δημοπρασίες εκείνων των χωρών που είτε βρίσκονται σε πρόγραμμα δανειοδότησης είτε έχουν συνάψει συμφωνία προληπτικής πίστωσης με το EFSF. Για τις αγορές κρατικού χρέους μέσω δημοπρασιών χρειάζεται πρώτα η έγκριση από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, ενώ το ύψος της συμμετοχής του EFSF περιορίζεται στο 50% της συνολικής δημοπρασίας.

Εσχάτως οι Ευρωπαίοι φαίνεται να επεξεργάζονται ένα ακόμη περίπλοκο σχήμα , καθώς σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν έχουν υπάρξει δύο πλαίσια στα οποία θα κινηθεί ο μηχανισμός.

Σύμφωνα με το πρώτο σχέδιο ο EFSF αναμένεται να ενισχυθεί μέσω ενός trust fund ή ένα όχημα ειδικού σκοπού (SPV) το οποίο θα χρησιμεύει ώστε να προσελκυθούν νέα κεφάλαια εκτός ευρωζώνης. Υπενθυμίζεται εδώ ότι ήδη η Κίνα, η Βραζιλία και η Ρωσία έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να συμμετάσχουν σε εκδόσεις ομολόγων της ευρωζώνης, εάν μάλιστα υπάρξουν παράλληλα και εγγυήσεις. Στο δεύτερο σχέδιο εξετάζεται η μόχλευση των κεφαλαίων του EFSF ώστε να διοχετεύονται τα κεφάλαια αυτά για τη χρηματοδότηση των χωρών και των τραπεζών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τέλος, θα ζητήσει «μια επιπλέον προσπάθεια για την σταθεροποίηση της δημόσιας οικονομίας» από τις χώρες που δέχονται πιέσεις λόγω της κρίσης χρέους. Μάλιστα, αναμένεται οι Βρυξέλλες να μπορούν να εξετάζουν, πριν από τα εθνικά κοινοβούλια, τους προϋπολογισμούς και τα μέτρα των χωρών που υπόκεινται σε διαδικασία για υπερβολικό έλλειμμα και θα μπορούν να προχωρούν σε παρατηρήσεις και να ζητούν αλλαγές, οι οποίες θα υλοποιούνται εντός του κάθε έτους.