Κατά μέσο όρο ,ο Ιταλός φορολογούμενος, για κάθε εκατό ευρώ που καταβάλλει στα κρατικά ταμεία, "κρύβει", άλλα δέκα επτά. Αν όμως, από τον υπολογισμό αυτό, αφαιρεθούν οι απολαβές που δεν μπορούν να κρατηθούν με κανένα τρόπο μυστικές (μόνιμη εργασία, σύνταξη, κρατικά ομόλογα) το "αδήλωτα" ποσά αγγίζουν τα 38 ευρώ και 41 εκατοστά.

Στοιχεία, υπογραμμίζουν από το ιταλικό υπουργείο οικονομικών, που συμπεριλαμβάνουν κάθε είδους φοροδιαφυγή: από το μίσθωμα ακινήτου, μέχρι την ελλιπή έκδοση αποδείξεων, τη μη καταβολή φόρου προστιθέμενης αξίας και συνεργασίες ελεύθερων επαγγελματιών, που επισήμως, απλά και μόνο "δεν υφίστανται".

Σύμφωνα με τους ειδικούς της οικονομικής αστυνομίας, σε πόλεις όπως η Ρώμη, το Μιλάνο και το Τορίνο, κατά μέσο όρο, η φοροδιαφυγή κυμαίνεται γύρω στο 10%. Σε αρκετές περιπτώσεις, όμως, του ιταλικού νότου (Καζέρτα, Ρήγειο της Καλαβρίας, Μεσσίνα της Σικελίας) το ποσοστό "εκσφενδονίζεται" στο 66%.

Η Νάπολη και το Παλέρμο της Σικελίας, βρίσκονται κάπου στην μέση, με φοροδιαφυγή ύψους 38%. Είναι σαφές ότι εκεί που το οργανωμένο έγκλημα είναι ισχυρότερο, αυξάνονται και οι πιθανότητες να στερηθούν σοβαρά ποσά από τα ταμεία του δημοσίου.

Το ιταλικό υπουργείο οικονομικών, έχει δημιουργήσει μια νέα τράπεζα δεδομένων που βασίζεται, συνολικά, σε πενήντα παραμέτρους: μεταξύ αυτών, η "παράδοση" της κάθε περιοχής σε ότι αφορά την καταβολή φόρων, η παραγωγική της δομή, η κοινωνική κατάσταση των οικογενειών, το γενικότερο βιοτικό επίπεδο, η χρήση τεχνολογικών μέσων.

Βάσει της τράπεζας αυτής δεδομένων, που ονομάσθηκε DataBaseGeomarket και χωρίζει την χώρα σε οκτώ, μεγάλες, περιοχές, οι υπεύθυνοι της Ειδικής Υπηρεσίας Φοροεισπράξεων (Agenzia delle Entrate) της Ιταλίας, ετοιμάζονται να επαναπροσανατολίσουν τους ελέγχους τους, με στόχο μια σημαντική αύξηση εσόδων, για το έτος 2011.