Οποιοδήποτε να είναι το ζητούμενο, πιστεύω, ότι είναι λάθος και εκτός χρόνου. Για παράδειγμα, φανταστείτε ένα premium brand, το οποίο βρίσκεται πολλά χρόνια στην αγορά. Και το οποίο ξαφνικά, αποκαλύπτεται, ότι όλα τα θετικά στοιχεία -που το κατατάσσουν στην κατηγορία των premium- όπως η εκπλήρωση των υποσχέσεων του προς τους καταναλωτές, είναι ανύπαρκτα, με αποτέλεσμα να απολέσει την αξιοπιστία του. Τότε, ενδεχομένως μια σε βάθος έρευνα των αιτιών που το οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα, θα θεωρείτο απαραίτητη και λογική, η αλλαγή ονομασίας όχι.
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, η αλλαγή ονομασίας ενός πολιτικού κόμματος, δεν έχει καμία σχέση με τις πρακτικές που ακολουθούνται στο marketing, για την επανατοποθέτηση ενός προϊόντος στην αγορά. Η επιλογή αλλαγής της ονομασίας ενός κόμματος, συνήθως, αποτελεί και λύση αλλαγής, επικοινωνιακής στρατηγικής, ιδιαίτερα, όταν έχει αποτύχει να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του προς τους ψηφοφόρους του και γενικότερα τους πολίτες. Αλλά αυτό, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί και παραδοχή της αδυναμίας εκπλήρωσης, όχι μόνο των υποσχέσεων, αλλά και των ίδιων των αρχών του.
Επιπροσθέτως, στην περίπτωση της ΝΔ, σημαίνει άρνηση του οράματος του μεγάλου ιδρυτή της, αλλά και των επόμενων από αυτόν, πολιτικών αντρών, που σε τελευταία ανάλυση, ο καθένας με τον τρόπο του, συνεισέφερε στην ανάδειξη του κόμματος στην εξουσία.
Η αλλαγή, πιστεύω κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να είναι απόρροια του ονόματος του κόμματος της ΝΔ, αλλά η βαθιά εσωτερική αυτοκριτική και κάθαρση, καθώς και ο νέος προσανατολισμός και ο επαναπροσδιορισμός του τρόπου σκέπτεστε. Διαφορετικά, η οποιαδήποτε αλλαγή, θα περάσει στην αντίληψη των πολιτών/ψηφοφόρων σαν επιβεβαίωση του λαϊκού ρητού «άλλαξε ο Μανωλιός και ‘βαλε τα ρούχα του αλλιώς».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr