Σάββατο πρωί και ανοιξιάτικη βροχούλα με αρκετή συννεφιά - Να μιά καλή ευκαιρία να ξεσκονίσουμε τα ράφια της βιβλιοθήκης σκέφτηκα. Και ξαφνικά, εντελώς αναπάντεχα, ανάμεσα σε δύο ογκώδεις τόμους μαθηματικής ανάλυσης, βρίσκω μπροστά μου ένα ξεχασμένο (αλλά σε πολύ καλή κατάσταση) τεύχος του.. Μικρού Hρωα, της δεκαετίας του 70. "Ο Μικρός Ήρως", του Στέλιου Ανεμοδουρά, το περιοδικό που γενιές μεταπολεμικών πιτσιρικάδων έβλεπαν να κρέμεται από τα περίπτερα της γειτονιάς τους -δίπλα στις υπόλοιπες εκδόσεις "βαριάς φιλολογίας", Κλασσικά Εικονογραφημένα, Λούκι Λουκ (όπως τότε αποδόθηκε το Lucky Luke), Μίκυ Μάους, Τεντεν, Αστερίξ, Ιζνογκουντ, κ.λπ.- και διάβαζαν μετά μανίας (ειδικά κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών). Το τυχαίο λοιπόν αυτό συμβάν, σε συνδυασμό με την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου καθώς και τα πρόσφατα της κρίσης τα καμώματα, αποτέλεσαν την αφορμή και τον σκελετό του παρακάτω "θερινού" πολιτικοοικονομικού αφηγήματος, το οποίο και ευθύς σας παραθέτω: