Η σημαντική μείωση της ανεργίας σε συνδυασμό με την ένταξη της γενιάς Ζ στην αγορά εργασίας έχουν αλλάξει το τοπίο. Ο εργοδότης δεν είναι πλέον το απόλυτο «αφεντικό» που ορίζει τους κανόνες. Πλέον, οι κανόνες συναποφασίζονται με τους εργαζομένους. Αν ο μισθός δεν είναι αρκετός, αν η επιχείρηση δεν λειτουργεί σωστά, ο εργαζόμενος απλώς αλλάζει δουλειά.
Έτσι, ο κατώτατος μισθός πολύ σύντομα θα βγει από το κάδρο. Θα είναι ελάχιστες οι εταιρείες που θα βρίσκουν υπαλλήλους, που θα αποδέχονται τον κατώτατο μισθό. Και φυσικά αν δεν μειωθούν οι μη μισθολογικές εισφορές, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί τελικά κάτω και από τη Βουλγαρία σε επίπεδο καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος.
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάστηκαν από την Adecco, εταιρεία παροχής υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού στους τομείς εύρεσης και επιλογής προσωπικού και προσωρινής απασχόλησης.
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά την εκδήλωση που παρουσιάστηκαν τα ως άνω στοιχεία και ακολούθησε μία άκρως ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον VP της Adecco Ελλάδας, Κωνσταντίνο Μυλωνά.
Πολλά από όσα συζητήθηκαν τα παρουσιάσαμε σε αναλυτικό ρεπορτάζ στο Reporter.gr και έτσι σε αυτή εδώ τη στήλη έχω τη δυνατότητα να σταθώ σε ένα άλλο στοιχείο που προκάλεσε αίσθηση και αφορά στη νέα γενιά.
Όπως προαναφέραμε η νέα γενιά αλλάζει το σκηνικό στην αγορά εργασίας. Είναι πιο μορφωμένη, πιο εξειδικευμένη και πιο απαιτητική από τις προηγούμενες. Ωστόσο, φαίνεται πως δεν συμμετέχει ενεργά στην αγορά εργασίας, αν δεν πιστεύει πως ικανοποιούνται οι ανάγκες της, είτε μισθολογικά, είτε σε επίπεδο φιλοδοξιών.
Προτιμά δηλαδή να μείνει εκτός αγοράς εργασίας, είτε να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους για τα προς το ζην μέσα από την τεχνολογία, τα social media κλπ.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μόνο το 44,8% των νέων (15-29 ετών) συμμετέχει στο εργατικό δυναμικό (μέσος όρος ΕΕ: 56%). Στις γυναίκες, το ποσοστό είναι 41,8% (ΕΕ: 52,6%).
Κι αν αυτό είναι σχετικά φυσιολογικό γιατί στην έρευνα περιλαμβάνονται και σχολικές ηλικίες, είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το στοιχείο που δείχνει ότι στην Ελλάδα ένα σημαντικό ποσοστό νέων που αγγίζει το 16% βρίσκεται τόσο εκτός εργασίας, όσο και εκπαίδευσης ή κατάρτισης,
Δηλαδή το 16% των νέων έως 30 ετών στην Ελλάδα σήμερα ούτε δουλεύει, αλλά ούτε και σπουδάζει. Το συγκεκριμένο ποσοστό είναι αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ που μετριέται στο 11%.
Απέναντι στο γενικότερο ποσοστό αύξησης των νέων που σπουδάζουν, εκπαιδεύονται, εξειδικεύονται και μπαίνουν με υψηλή αυτοπεποίθηση στην αγορά εργασίας υπάρχει και ένα ποσοστό παντελώς αδιάφορων νέων που στην περίπτωση της Ελλάδας είναι πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Μήπως κάτι θέλει να μας πει αυτή η αδιαφορία; Μήπως είναι κάποιο μήνυμα, κάποιο «καμπανάκι»;
Δυστυχώς, επιστρέφουμε στα... τετριμμένα. Στο ότι προφανώς η Παιδεία μας δεν λειτουργεί με τον ενδεδειγμένο τρόπο και παράλληλα φυσικά πολλές οικογένειες έχουν σταματήσει να ασχολούνται με τα παιδιά τους.
Αν «βολευτούμε» στην άποψη ότι φταίνε οι τεμπέληδες νέοι, το πρόβλημα απλώς θα μεγαλώσει. Τα σχολεία μας είναι το πρόβλημα και οι αδιάφοροι γονείς (που επίσης δεν έλαβαν σωστή Παιδεία). Η απαγόρευση των κινητών στα σχολεία, δεν είναι λάθος, αλλά ούτε και πανάκεια, όπως έλεγε το δικό μας σχολικό βιβλίο ιστορίας. Υπάρχουν πιο ουσιαστικά προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr