Μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ προσπέρασε στις δημοσκοπήσεις και ενόψει των ευρωεκλογών έθεσε ως στόχο το να είναι ουσιαστικά ο δεύτερος πόλος που θα μπορούσε να ανατρέψει την κυριαρχία Μητσοτάκη.

Το αφήγημα αυτό, ωστόσο, κινδυνεύει από την επικοινωνιακή... καταιγίδα του Στέφανου Κασσελάκη που όσο κι αν μοιάζει αίολη πολτικά, αποδίδει καρπούς. Με όχημα το TikTok και τα επικοινωνιακά του χαρίσματα ο Κασσελάκης προσπαθεί να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας, χωρίς ουσιαστικά ιδεολογικούς φραγμούς.

Ουσιαστικά, ο Κασσελάκης ακολουθεί συνταγή Τσίπρα, αλλά χωρίς να νοιάζεται αν όσα λέει είναι αριστερά ή όχι. Αρκεί να είναι καταγγελτικά και να βγάζουν τίτλους.

Την ίδια ώρα ο Νίκος Ανδρουλάκης επιλέγει ένα πολύ πιο low profile σχεδιασμό, με προσπάθεια ανάδειξης νέων στελεχών από τον επιστημονικό κόσμο και τη λογική της υπεύθυνης αντιπολίτευσης. Μόνο που -αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις- δεν φαίνεται να κάνει γκελ.

Το ΠΑΣΟΚ λογικά θα πάρει μεγαλύτερο ποσοστό από τις εθνικές εκλογές, αλλά αν δεν προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει το βασικό του στόχο και φυσικά θα δυσκολευθεί πολύ να χτίσει αφήγημα για τις εθνικές εκλογές.

Την ίδια ώρα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως υπάρχει ένα ποσοστό άνω του 60% που διαφωνεί κάθετα με τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και αναζητά αντιπολίτευση. Μόνο που σχεδόν το 50% δεν «βλέπει» αντιπολίτευση.

Ένα κρίσιμο πολιτικό διακύβευμα των ευρωεκλογών, λοιπόν, είναι το ποιο κόμμα θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων ως αντίπαλο δέος του Μητσοτάκη.

Με 16% βέβαια κανένα κόμμα δεν μπορεί ουσιαστικά να απειλήσει το 33% και βάλε του Μητσοτάκη.

Συνεπώς, το θέμα είναι ποιος θα χτίσει τις συμμαχίες ενόψει 2027. Ο Κασσελάκης ή ο Ανδρουλάκης. Ποιος μπορεί να ηγηθεί ενός κεντροαριστερού ρεύματος που θα ενώσει τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και θα φτιάξει μία εν δυνάμει κυβερνητική συμμαχία;

Ομολογουμένως, το ΠΑΣΟΚ είναι πιο εύκολο να φτιάξει ένα ορθολογικό ρεύμα αντίδρασης. Όμως και οι δήθεν αντισυστημικοί διαμαρτυρόμενοι έχουν αποδείξει ότι μπορούν να είναι αποτελεσματικοί, έστω κι αν αντί να συμμαχήσουν με το ΠΑΣΟΚ, βρουν κοινό βηματισμό με αντίθετες ιδεολογικά δυνάμεις.

Από την άλλη υπάρχει κι ένα 35% που δηλώνει ότι δεν θέλει να ρισκάρει τη σταθερότητα της ΝΔ. Με τα καλά της και τα στραβά της η αυτοδυναμία της ΝΔ είναι για αυτούς ένας δρόμος χωρίς μεγάλους κινδύνους.

Για να μπουν αυτοί οι πολίτες σε διαδικασία αμφισβήτησης του Μητσοτάκη θα πρέπει να δουν μία ρεαλιστική εναλλακτική επιλογή.

Ο Ανδρουλάκης μπορεί να είναι πιο... βαρετός από τον Κασσελάκη, αλλά σίγουρα το ΠΑΣΟΚ μπορεί να προσελκύσει προσωπικότητες κύρους που τώρα δεν έχουν ενεργό πολιτικό ρόλο για να δημιουργήσει ένα αντιπολιτευτικό ρεύμα. Μπορεί να χτίσει συνεργασίες με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν τον Κασσελάκη να... αλωνίζει. Με τη Νέα Αριστερά, με πρώην Ποταμίσιους, Οικολόγους, τον Κόκκαλη και άλλους.

Από την άλλη ο «One Man Show» ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη μοιάζει περισσότερο με την Ελληνική Λύση, παρά με ένα κόμμα συνεργασιών, που θα παράξει πολιτικό αποτέλεσμα και συγκλήσεις. Μάλλον γι’ αυτό και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έχει αναδείξει ως βασικό του αντίπαλο ενόψει των ευρωεκλογών. Είναι λογικό να θέλει δεύτερο τον πιο ακραίο σε απόψεις και παράλληλα αυτόν που δεν μπορεί να χτίσει συνεργασίες και ουσιαστικά δεν μπορεί να τον απειλήσει.

Υπάρχει βέβαια και ένα πιο προωθημένο σενάριο, που θέλει να «ξεφυτρώνει» νέο πρόσωπο στην Κεντροαριστερά, αν Κασσελάκης και Ανδρουλάκης δεν γράψουν ικανοποιητικά ποσοστά.

Άλλοι βλέπουν προς Πειραιά μεριά, άλλοι θέλουν ένα σοβαρό και μετριοπαθές στέλεχος της Κουμουνδούρου και άλλοι θεωρούν πως η λύση θα δοθεί και πάλι από την οικογένεια Παπανδρέου, που όσο να πεις έχει παράδοση επιτυχιών απέναντι στην οικογένεια Μητσοτάκη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr