Στο Βέλγιο, όπου ζω πλέον, κανείς δεν με ρωτάει πια αν η Ελλάδα θα επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους του Μνημονίου, ή πως πάει η αξιολόγηση της Τρόικας. Οι δανειακές ανάγκες της χώρας θεωρείται ότι έχουν μπει σε μια σειρά, τα δημοσιονομικά έχουν σταθεροποιηθεί και πλέον αναμένουμε τις Γερμανικές εκλογές για τα περαιτέρω. Η βασική ανησυχία των ξένων είναι η Χρυσή Αυγή. «Τι γίνεται μ’ αυτούς;» με ρωτάνε, θεωρώντας – και δικαίως – ότι αν ξεφύγει το πράγμα σε αυτό το μέτωπο δεν θα μαζεύεται.