Να σας πούμε την αλήθεια, ούτε εμείς θέλουμε αύξηση του ΦΠΑ στα  νησιά, αλλά αν είναι να φύγει ο καμμένος από την κυβέρνηση, τότε έχουμε ένα σοβαρό λόγο να το κάνουμε. Και το λέμε αυτό επειδή ο Καμμένος δήλωσε οτι αν αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά θα φύγει από την κυβέρνηση. Τρομάξαμε! Ο ίδιος ο Καμμένος και οι συν αυτώ βουλευτές, δεν έχουν λόγο ύπαρξης στη σύγχρονη Ελλάδα. Και ούτε για αστείο δεν μπορούν να συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Πρόκειται περί ανικάνων και γελοίων. Το ότι ο ίδιος είναι υπουργός Άμυνας της χώρας, είναι μια εγκληματική επιπολαιότητα του πρωθυπουργού, δυστυχώς μία από τις πολλές. Τα νησιά πάντως κινδυνεύουν περισσότερο από την διατήρηση του υπουργείου Άμυνας από τον Καμμένο, παρά από την αύξηση του ΦΠΑ. Σκεφτείτε το…

Παρακαλάει ο Στουρνάρας (που τον βρίζουν οι Συριζαίοι) για έκτακτη ρευστότητα προκειμένου να ανοίξουν οι τράπεζες τη Δευτέρα. Τα λεφτά έχουν τελειώσει και οι τελευταίοι τραβάνε ότι έχει απομείνει από τις καταθέσεις στις τράπεζες, βλέποντας να έρχονται τα capital controls και το κλείσιμο των τραπεζών την ερχόμενη εβδομάδα. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει καταλάβει τι κάνει και σε τι αδιέξοδο φέρνει τη χώρα. Μάλλον όχι απ' ότι φαίνεται. Αν σκεφτεί κανείς οτι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ενώ διεξάγεται το πιο κρίσιμο Eurogroup για τη χώρα, βρίσκεται στη Ρωσία και συζητάει για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρασιατική Ένωση (που δεν υπάρχει ακόμη) καταλαβαίνει τη γελοιότητα και την τραγικότητα της κατάστασης. Οι άνθρωποι ζούν σε άλλο κόσμο, σε παράλληλο σύμπαν.

Με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν θα συναντηθεί αύριο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ο οποίος θα συμμετάσχει από σήμερα σε οικονομικό φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη. Ο Πρωθυπουργός αναμένεται να υπογράψει τη συμφωνία για το νέο αγωγό φυσικού αερίου με τους Ρώσσους (που έχει ενοχλήσει ιδιαιτέρως τους Αμερικανούς  και τους Ευρωπαίους) αλλά και τη συμμετοχή της Ελλάδας στην νέα αναπτυξιακή τράπεζα των "BRICS". BRICS (ομόηχο με τη λέξη τούβλα - "Bricks" στα Αγγλικά), ονομάζονται (από τα αρχικά τους) οι χώρες Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα Νότιος Αφρική που αποτελούν κάποιες από τις ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου. Τι δουλειά έχουμε εμείς με αυτές; Προφανώς Καμμία. Θετικό αποτέλεσμα που περιμένουμε από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Ρωσία; Προφανώς κανένα. Αρνητικές επιπτώσεις στη σχέση μας με τη Δύση; Θα τις δούμε σύντομα.

Κανένας από τους "παίκτες" που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα, δεν θέλει να πάρει πάνω του την ευθύνη για το ναυάγιο. Ούτε ο Έλληνας Πρωθυπουργός που λέει οτι για όλα φταίνε οι ξένοι, ούτε η Μέρκελ που δεν θέλει επί δικής της ηγεσίας να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, ούτε ο Γιούνκερ που δεν θέλει ώς Πρόεδρος της Κομισσιόν να "μαυρίσει" την καριέρα του με την πρώτη αποχώρηση χώρας από την ΟΝΕ, ούτε φυσικά ο Ντράγκι που δεν θέλει να χρεωθεί την αδυναμία των πολιτικών να βρούν λύση.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η εξεύρεση λύσης είναι μάλλον νομοτελειακή. Βασανιστική μεν η διαδικασία, καταστροφική για την ελληνική οικονομία, αλλά τελικά εφικτή. Τι χρειάζεται να γίνει; Αν ο Έλληνας Πρωθυπουργός εννοεί αυτά που λέει, αρκεί να μπεί στη συμφωνία μια πρόβλεψη για μελλοντική ρύθμιση του ελληνικού χρέους. Γιατί λοιπόν δεν μπαίνει αυτή η πρόβλεψη, αφού είναι αυτονόητο οτι δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί εσαεί αυτό το δυσβάσταχτο χρέος; Δυο πιθανότητες: Η μία είναι οτι οι ξένοι δεν τον πιστεύουν και θεωρούν οτι αν υποχωρήσουν σε αυτό, οι Έλληνες θα τους πιέσουν και για άλλες υποχωρήσεις. Η δεύτερη είναι οτι περιμένουν να κάνουν αυτή την υποχώρηση στο τέλος της διαπραγμάτευσης για να πιέσουν την ελληνική κυβένρηση να υποχωρήσει στα υπόλοιπα μέτρα που απαιτούν. 

Και ενώ όλα κρίνονται τελικά από το αν ο Ντράγκι θα κόψει τη ρευστότητα από τον ELA, μάλλον ο Ιταλός Πρόεδρος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας δεν θα πάρει μια τέτοια απόφαση. Το να κουρέψει τα ελληνικά ομόλογα που δέχεται ώς εγγύηση η ΕΚΤ, δεν έχει βραχυπρόθεσμα επίδραση στην ελληνική οικονομία. Όμως η διακοπή του ELA θα οδηγούσε σε κλείσιμο τις ελληνικές τράπεζες άμεσα και αυτό ο Ντράγκι δεν το θέλει. Θα εξαντλήσει λοιπόν και αυτός κάθε περιθώριο. Υπομονή λοιπόν - για όποιον αντέχει - να δούμε πώς θα καταλήξει αυτή η ιστορία.