Όσο ο Ντράγκι δίνει λεφτά στις ελληνικές τράπεζες μέσω ELA, εμείς δεν θα βάζουμε capital controls. Το παιχνίδι στη  συγκεκριμένη περίπτωση παίζεται ώς εξής: Οι Έλληνες τραβάνε λεφτά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είτε στέλνoντάς τα στα στο εξωτερικό, είτε βάζοντάς τα στα στρώμματα. Όσα λεφτά φεύγουν κάθε δεκαπενθήμερο από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα αντικαθιστά ο Ντράγκι με λεφτά της ΕΚΤ. Όσο το κάνει αυτό, δεν χρειάζεται να μπούν capital controls που αποσκοπούν στο να μη φεύγουν τα λεφτά από τις τράπεζες. Το ζήτημα είναι μέχρι πότε θα μπορεί ο Ντράγκι να νομιμοποιείται να δίνει λεφτά. Δεν μπορεί επ' αόριστον. Πιέζει λοιπόν και αυτός όλους, να βρούν μια συμφωνία για να μειωθεί η αβεβαιότητα και να γυρίσουν τα λεφτά στις ελληνικές τράπεζες. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να επιβάλει capital controls διότι το βλέπει σαν πολιτική ήττα και δεν θέλει να πάρει το πολιτικό κόστος. Συνεπώς αφήνει την "καυτή πατάτα" στα χέρια του Ντράγκι ο οποίος την πιέζει να βάλει τα capital controls για να σταματήσει η δική του "αιμοραγία".  Και ενώ η επιβολή τους μοιάζει νομοτελειακή, τελικά, αν δεν σταματήσει ο ELA, capital controls δεν θα μπούν.