Την ακλόνητη πίστη του σε ένα οικονομικό μοντέλο που θέλει τη συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας στα χέρια μεγάλων επιχειρήσεων ελληνικών ή ξένων απέδειξε για μια ακόμη φορά ο Υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης. Αυτή τη φορά αποκλείοντας ουσιαστικά τους μικρούς ιδιοκτήτες από τις πλατφόρμες διαμοιρασμού, τύπου Airbnb.

Καθώς η πρώτη φάση του ριάλιτι σόου "Κασσελάκη εναντίον Αχτσιόγλου" έληξε υπέρ του πρώτου, οι εκκλήσεις για ενότητα θα είναι η νέα καθημερινότητα του ΣΥΡΙΖΑ από σήμερα και μέχρι το συνέδριο του κόμματος που είναι προγραμματισμένο για τον Νοέμβριο. Χαμένοι και ηττημένοι θα προσπαθούν να συγκρατήσουν την ενότητα χωρίς όμως να υπάρχει η συγκολλητική ουσία μεταξύ των εκ διαμέτρου αντιθέτων ομάδων που αποτελούν τον κόσμο του κόμματος.

Ίσως να μην έχει γίνει ακόμη σαφές, αλλά αν ο Κασσελάκης πάρει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ανδρουλάκης θα πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά τι θα κάνει. Διότι ο Κασσελάκης (και ο Τσίπρας πίσω του) τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ (και της λαϊκής δεξιάς) έχουν στόχο, όχι τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε μια χώρα όπου καταρρέει το κράτος, όπως είναι πέραν κάθε αμφιβολίας σήμερα η Ελλάδα, χρειάζεται επειγόντως μια επανεκκίνηση. Το κράτος πρέπει άμεσα να λειτουργήσει και για να γίνει αυτό πρέπει να εφαρμοστούν οι νόμοι, οι κανονισμοί, τα πρωτόκολλα, όλα αυτά τα οποία υπάρχουν μεν - και περισσότερα από όσα χρειάζονται - αλλά δεν εφαρμόζονται ούτε από τη δημόσια διοίκηση ούτε από κανέναν άλλο.

Όλοι αναρωτιόμαστε διαρκώς “μα πώς είναι δυνατόν;” Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν, πώς είναι δυνατόν να καίγεται η χώρα και να μη μπορούμε να σβήσουμε τη φωτιά; Και ψάχνουμε για ευθύνες - κυρίως πολιτικές. Είναι αλήθεια ότι οι φετεινές πυρκγιές ήταν χειρότερες από κάθε άλλη φορά και οτι η Πυροσβεστική εξήντλησε κάθε όριο αντοχής των πυροσβεστών στην προσπάθεια να τις σβήσει. Όμως δεν υπάρχουν ευθύνες για την καταστροφή τόσο μεγάλων εκτάσεων, τόσο σε πολιτικό όσο και σε υπηρεσιακό επίπεδο; Ναι, αναμφίβολα πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και βαραίνουν την κυβέρνηση στην συγκεκριμένη περίπτωση η οποία διοικεί τη χώρα επί τέσσερα χρόνια.

Όταν οι τουρίστες έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές, περιμένουν να δουν Ελλάδα. Το ίδιο και εμείς όταν πηγαίνουμε σε ένα κυκλαδίτικο νησί, περιμένουμε να δούμε Κυκλάδες. Ούτε οι τουρίστες ούτε εμείς βλέπουμε Ελλάδα και Κυκλάδες. Η ανάπτυξη των νησιών είναι αλόγιστη, χωρίς σχέδιο, δεν λαμβάνει υπόψη της τα τοπικά χαρακτηριστικά, καταστρέφει όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και τον χαρακτήρα της περιοχής. Το ερώτημα που τίθεται είναι εύλογο: Αν η Ελλάδα δε μοιάζει με Ελλάδα, αν οι Κυκλάδες δε μοιάζουν με Κυκλάδες, για ποιον λόγο θα συνεχίσουν να έρχονται οι τουρίστες;
Όπως πάει το πράγμα, ο τουρισμός θα περιορίζεται διαρκώς σε πολύ φτηνιάρικο προϊόν και οι τουρίστες που θα έρχονται θα είναι μαζικός μπατιροτουρισμός μεθυσμένων ινσταγκράμερς που θα ζουν τον μύθο τους σε έναν κατεστραμμένο βρωμότοπο. Αυτή την εξαιρετικά δραματική πρόβλεψη κάνει έμπειρος τουριστικός επιχειρηματίας.

Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο του υπουργείου οικονομικών που ψηφίστηκε προχθές υλοποιεί τις προεκλογικές υποσχέσεις για αυξήσεις μισθών στον δημόσιο τομέα και για ελαφρύνσεις στα πιο αδύναμα οικονομικά κοινωνικά στρώματα. Προσφέρει επίσης ενισχύσεις για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού. Η αύξηση των μισθών είναι αναγκαία διότι ακόμη και σήμερα οι μισθοί υπολείπονται σε αγοραστική δύναμη των αντίστοιχων προ της κρίσης αμοιβών. Η ελληνική κοινωνία πλήρωσε πολύ ακριβά την οικονομική κρίση και οι εργαζόμενοι σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος. Πολλές δουλειές χάθηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν ακόμη και σε ονομαστικό επίπεδο πάνω από 10% και επί περισσότερο από δέκα χρόνια, όλοι είχαν στριμωχτεί οικονομικά και δεν έβλεπαν προοπτικές. Καθώς η χώρα μπήκε σε ταχύ ρυθμό ανάπτυξης και τα δημόσια οικονομικά εξομαλυνθήκαν η κυβέρνηση πολύ ορθώς αύξησε τους μισθούς. Έτσι αποκαθίστανται σε κάποιο βαθμό οι απώλειες και παίρνουν οι εργαζόμενοι ένα έστω και μικρό μερίδιο από την οικονομική ανάπτυξη.
Εφόσον τα δημόσια οικονομικά το επιτρέπουν και με την ελπίδα ότι δεν θα ξανακυλήσουμε σε ελλείμματα, οι αυξήσεις ήταν αναγκαίες και σωστές.
Υπάρχουν όμως δυο ζητήματα τα οποία σχετίζονται με τις αυξήσεις των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και την προσπάθεια της κυβέρνησης να ανακουφίσει τους πολίτες από τον πληθωρισμό. Το ένα αφορά το ρόλο της αισχροκέρδειας και το δεύτερο τη βελτίωση των υπηρεσιών που προσφέρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι που πήραν τώρα γενναίες αυξήσεις.