Όπως αποκαλύφθηκε από τα ρεπορτάζ που έκαναν διάφοροι δημοσιογράφοι, μετά την δυναμική παρέμβαση του “κινήματος της πετσέτας” της Πάρου, στο οποίο συμμετείχε δυναμικά και δημοσιοποίησε πολύ αποτελεσματικά ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου, οι αρμοδιότητες ενοικίασης παραλιών ανήκουν στο Υπουργείο Οικονομικών και οι δήμοι έχουν μικρό ρόλο. Οι αρμοδιότητες είναι τόσο μπλεγμένες που ουδείς νιώθει υπεύθυνος για την τήρηση των κανόνων και των ορίων. Η τοπική αυτοδιοίκηση και η τοπική αστυνομία, εκτός του ότι νιώθουν αναρμόδιες, έχουν στενές πελατειακές, κοινωνικές και οικογενειακές πολλές φορές σχέσεις με τους τουριστικούς επιχειρηματίες, λόγω μικρού πληθυσμού των νησιωτικών κοινωνιών. Κανείς δεν θέλει να στεναχωρήσει κανέναν και έτσι οι κανόνες δεν επιβάλλονται, όλοι κάνουν τα στραβά μάτια, το πρόβλημα δε λύνεται.

Η παρέμβαση των πολιτών στην περίπτωση του κινήματος της πετσέτας στην Πάρο, ήταν αναίμακτη. Το πρόβλημα λύθηκε γρήγορα και όλοι αποχώρησαν ησύχως. Δυστυχώς όμως όταν οι πολίτες παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους, οι λύσεις δεν είναι πάντα ήπιες, ενίοτε γίνονται πολύ βίαιες. Δεν μπορούμε λοιπόν να στηριζόμαστε στην ευγένεια και στην ψυχραιμία των μεν και των δε όταν διαφωνούν, ειδικά όταν μπαίνουν τα λεφτά στη μέση, όπως συμβαίνει με τις ενοικιαζόμενες ομπρέλες στις παραλίες. Ακόμη περισσότερο, όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 40 βαθμούς στην καυτή άμμο και αφού οι ακτοπλοϊκές και αεροπορικές εταιρείες σε έχουν ξεπαραδιάσει με τα ναύλα και αφού έχεις πληρώσει τα μαλλιοκέφαλα σου για να φας πειραγμένη ελληνική κουζίνα και να πιεις την πιο ακριβή μπύρα της ζωής σου στα νησιά των Κυκλάδων, ακούγοντας τραπ μουσική. Τα νεύρα όλων είναι τσατάλια.

Για να αποφύγουμε λοιπόν τα χειρότερα, πρέπει να βρεθεί μια λύση που να παρακάμπτει τις αρχές (που δεν κάνουν τη δουλειά τους) να αποδίδει τα κέρδη που τους αντιστοιχούν στους επιχειρηματίες που νοικιάζουν παραλίες, να βάζει ξαπλώστρες και ομπρέλες στη θέση τους και να ικανοποιεί τους πολίτες που θέλουν να κολυμπήσουν σε ελεύθερη παραλία.
Μια λύση που πρότεινε ευφάνταστος αναγνώστης της στήλης, βγάζει από τη μέση τις παράπλευρες ζημίες των ακτιβιστικών επεισοδίων, μοιάζει εφικτή, δίκαιη και αποτελεσματική.

Με την ενοικίαση της παραλίας, να δημοσιεύεται υποχρεωτικά στη “Διαύγεια”, τοπογραφική απεικόνιση σε χάρτη του τμήματος της παραλίας που νοικιάστηκε, ώστε να μπορεί ο καθένας να το ελέγξει μέσω του κινητού του τηλεφώνου. (Ακούγεται περίπλοκο αλλά είναι απλούστατο, ο κάθε δεκάχρονος μπορεί να το κάνει).

Το τμήμα της παραλίας που νοικιάστηκε και θα έχει ομπρέλες να σηματοδοτείται από τον Δήμο με ταμπέλες, αναγραφή του αριθμού των ομπρελών και με πασαλάκια και σχοινί που θα το διαχωρίζουν από το ελεύθερο τμήμα της παραλίας. Έτσι δεν θα μπορεί κανείς να επεκτείνει παρανόμως τις ομπρέλες του διότι, αν το κάνει, όποιος κάτσει στην ευρισκόμενη εκτός ορίων ομπρέλα θα αρνηθεί να πληρώσει. Κι αν ο “ομπρελάς”  τολμήσει να μετακινήσει τα πασαλάκια του δήμου, θα φανεί στο τοπογραφικό της Διαύγειας και θα του επιβληθεί μεγάλο πρόστιμο.

Φυσικά τους κανόνες αυτούς θα πρέπει να τους επιβάλλει η κεντρική διοίκηση, δηλαδή η κυβέρνηση, σε όλους τους δήμους με νόμο και ακόμη καλύτερα θα είναι να κάνει το ίδιο και για τα αυθαιρέτως και διαρκώς επεκτεινόμενα τραπεζοκαθίσματα στα πεζοδρόμια των πόλεων και για κάθε παραχώρηση δημόσιου χώρου. Όλα να ανεβαίνουν με τοπογραφικά στη Διαύγεια και όλα να σηματοδοτούνται επαρκώς και ξεκάθαρα για να έχουν γνώση οι πολίτες.

Η σαφής και ξεκάθαρη σήμανση των ελεύθερων χώρων και των νοικιασμένων, θα λύσει αναίμακτα και δίκαια το πρόβλημα. Διότι όλοι θα γνωρίζουν τα όρια της ελευθερίας τους. Και οι επιχειρηματίες και οι πολίτες. Και οι δήμοι θα εισπράττουν από την παραλία αυτά που δικαιούνται χωρίς να τους κλέβει κανείς και οι αιρετοί τοπικοί άρχοντες δεν θα φοβούνται το πολιτικό κόστος και θα μπορούν να βρίζουν ελεύθερα (μαζί με τους τοπικούς επιχειρηματίες) την κυβέρνηση που τους “έδεσε τα χέρια” και δεν μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια για να καλύψουν τις παραβάσεις.
Θα μου πείτε, τόσο απλό είναι; Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά έτσι μου φαίνεται. Όμως, όπως και να το κάνουμε, το να βρεις απλές και εφαρμόσιμες λύσεις σε μια κοινωνία που έχει την παραβατικότητα στο DNA της, που οι αρχές δεν λειτουργούν και που επικρατεί η ατιμωρησία, δεν είναι και εύκολο πράγμα. Η λύση συνήθως βρίσκεται - αν βρεθεί - με δοκιμή και λάθος. Ας κάνουμε λοιπόν αυτό για το καλοκαίρι του 2024 και βλέπουμε.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr