Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) κ. Θεοδωρόπουλος, χωρίς να επιτίθεται ευθέως στην κυβερνητική πολιτική, υποδεικνύει άλλες επιλογές που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να αυξηθούν οι επενδύσεις, η παραγωγή και η παραγωγικότητα.
Οι προτάσεις που κατέθεσε στην φετινή ανοιχτή συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ επιλύουν αποτελεσματικά και ανώδυνα, πολλά από τα προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας, βελτιώνουν τις συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους, και εκσυγχρονίζουν την ελληνική επιχειρηματικότητα. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτών των προτάσεων είναι πως είναι πολύ συγκεκριμένες, δεν είναι ένα ευχολόγιο από αυτά που συνήθως καταθέτουν οι φορείς, είναι σαφείς, εύκολα εφαρμόσιμες, χωρίς δημοσιονομικό κόστος - ίσως και με δημοσιονομικό όφελος - και αφορούν το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως τομέα δραστηριότητας και μεγέθους επιχείρησης.
Τι προτείνει λοιπόν ο κ. Θεοδωρόπουλος;
Καταρχήν προτείνει την καθιέρωση υπεραποσβέσεων για τις επενδύσεις, όλων των επιχειρήσεων. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται η απόδοση των επενδύσεων, συνεπώς διευκολύνεται η απόφαση της επιχείρησης για την πραγματοποίηση της. Η υπεραπόσβεση σημαίνει ότι όταν μια επιχείρηση κάνει μια επένδυση, αποσβαίνει μεγαλύτερο πόσο, πχ αν η υπεραπόσβση οριστεί στο 250% η επιχείρηση επενδύει 1 εκατομμύριο αλλά αποβαίνει στη δεκαετία 2,5 εκατομμύρια. Αυτό το μέτρο ισχύει ήδη για τις επενδύσεις σε έρευνα και τεχνολογία με ποσοστό 350%. Η πρόταση του Θεοδωρόπουλου σε αυτή τη λογική εδράζεται, αλλά για κάθε είδους παραγωγική επένδυση και για χαμηλότερο ποσοστό υπεραπόσβεσης. Και όπως εξηγεί, το κράτος έχει δημοσιονομικό όφελος από τις επενδύσεις, ακόμη και με την υπεραπόσβεση, διότι εισπράττει κατά τη διάρκεια της επένδυσης τον ΦΠΑ με τον οποίο επιβαρύνεται το κόστος της και ταυτόχρονα γλιτώνει τις επιδοτήσεις οι οποίες θα καταργηθούν όταν καθιερωθεί η υπεραπόσβεση.
Η πρόταση αυτή αποτελεί πράγματι μία πάρα πολύ αποτελεσματική μέθοδο για αύξηση των επενδύσεων όλων των επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως τομέα δραστηριότητας και μεγέθους επιχείρησης. Δεν έχει δημοσιονομικό κόστος, όπως οι επιδοτήσεις και οι άλλου είδους φοροαπαλλαγές.
Συνολικά οι προτάσεις του έμπειρου βιομήχανου αντιμετωπίζουν πλήθος προβλημάτων που έχουν οι βιομηχανίες και θα προσφέρουν, όχι μόνο πολύ ταχύτερους ρυθμούς αύξησης των επενδύσεων, αλλά και σημαντική αύξηση της παραγωγής και της παραγωγικότητας.
Ο Θεοδωρόπουλος υπογράμμισε ότι οι επενδύσεις πρέπει να προέρχονται από όλους τους κλάδους και από όλα τα μεγέθη των επιχειρήσεων. Και έχει απόλυτο δίκιο, όμως εδώ ακριβώς εντοπίζεται το σφάλμα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης η οποία επιδιώκει τις ξένες επενδύσεις και τις επενδύσεις των ελάχιστων ελληνικών μεγάλων ομίλων, αντί για τις ελληνικές επενδύσεις από όλες τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό που έχει ήδη αποδειχθεί, είναι ότι όσες ξένες επενδύσεις έγιναν, είναι μη παραγωγικές, συνεπώς δεν προσφέρουν στη χώρα θέσεις εργασίας, αύξηση παραγωγής, εισόδημα και ελληνική προστιθέμενη αξία. Και έτσι θα συνεχιστεί η κατάσταση, με μη παραγωγικές ξένες επενδύσεις, διότι και οι ξένοι επενδυτές, όπως και οι Έλληνες, εμποδίζονται από το γενικό επενδυτικό πλαίσιο να πραγματοποιήσουν παραγωγικές επενδύσεις.
Μόνο αν αρχίσουν οι Έλληνες επιχειρηματίες να πραγματοποιούν παραγωγικές επενδύσεις, θα αρχίσουν και οι ξένοι να κάνουν το ίδιο.
Συνεπώς για να αυξηθούν οι παραγωγικές επενδύσεις, χρειάζεται μια πολιτική που τις ευνοεί όλες, συνολικά.
Οι λόγοι που δεν γίνονται επενδύσεις είναι πολλοί, μεταξύ αυτών και η χαμηλή απόδοση τους (που ενισχύεται με τις υπεραποσβέσεις). Δεν είναι μόνο η απόδοση όμως. Κρίσιμο ρόλο παίζει η έλλειψη τραπεζικής χρηματοδότησης για τις ελληνικές επενδύσεις (πρόβλημα που δεν έχουν οι ξένοι). Οι Έλληνες τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι υπάρχουν πολλά εργαλεία χρηματοδότησης για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά οι επιχειρηματίες δεν τα αξιοποιούν. Υποθέτω πως είτε δεν τα γνωρίζουν, είτε δεν είναι ελκυστικά.
Εκτός όμως της έλλειψης χρηματοδότησης, υπάρχουν πολλά χρόνια προβλήματα που εμποδίζουν κάθε επένδυση στην Ελλάδα και τα οποία προσδιορίζει ο κ. Θεοδωρόπουλος ονομάζοντας τα “οι επτά πληγές” και είναι:
Η ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης, η χωροταξία, το κόστος ενέργειας, η πολυνομία και η γραφειοκρατία, η ελλιπής διασύνδεση εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας, οι ελλείψεις σε υποδομές, ειδικά αυτές που αφορούν τη βιομηχανία, η ανεπαρκής πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε τραπεζική χρηματοδότηση.
Αναμφίβολα αυτοί οι παράγοντες είναι πληγές για την ελληνική επιχειρηματικότητα και είναι η βασική αιτία για την οποία οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι “η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα να κάνεις διακοπές, αλλά όχι για να κάνεις δουλειές”.
Τέλος, όσον αφορά στις εργασιακές σχέσεις ο κ. θεοδωρόπουλος θεωρεί οτι πρέπει να αλλάξουν και προτείνει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ των σωματείων των εργαζομένων, των εργοδοτών και της πολιτείας το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τις νέες συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας παγκοσμίως.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr