Η Αποστολάκη είχε συγκεντρώσει 4.300 υπογραφές από τις 5.000 που απαιτούνται για να θέσει υποψηφιότητα. Θα τις συγκέντρωνε με άνεση μέχρι τον Σεπτέμβριο και θα μπορούσε να συμμετάσχει έχοντας στήριξη αρχικά από τη Β Αθηνών που εκλέγεται, αλλά και από όλες τις περιφέρειες, διότι είναι μαχητική και τεκμηριωμένη. Προτίμησε να αποσυρθεί κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, αφού όπως δήλωσε, διαπίστωσε πως η μάχη μεταξύ των υποψηφίων “ξεφεύγει” από τα όρια. Όπως είπε δεν πρέπει να μετατραπεί η διαδικασία εκλογής Προέδρου σε μια εσωκομματική μάχη αντιπάλων και σύγκρουση στρατών.

Έθεσε επίσης τον πολιτικό στόχο για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ λέγοντας: “Οφείλουμε να συγκροτήσουμε έναν ισχυρό προοδευτικό πόλο απέναντι στην αλαζονεία της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη. Θέλουμε μια Ελλάδα με ευκαιρίες για όλους, χωρίς ανισότητες και διακρίσεις”.
Και επανέλαβε την πρόταση που από την πρώτη στιγμή είχε κάνει : “Και γι’ αυτό πρότεινα ένα ΠΑΣΟΚ που θα λειτουργεί συλλογικά . Με ολιγομελή όργανα, που θα νομιμοποιούν τις πολιτικές μας αποφάσεις και θα ενδυναμώνουν την ηγεσία”.

Η θέση της Αποστολάκη είναι σωστή.
Το ΠΑΣΟΚ αυτό ακριβώς πρέπει να επιδιώξει, την κατάργηση των ανισοτήτων που έχουν διευρυνθεί σε ανεπίτρεπτο για μια δημοκρατία βαθμό.
Όσον αφορά στο ζήτημα της δομής του κόμματος, νομοτελειακά το ΠΑΣΟΚ θα οδηγηθεί στο μοντέλο της συλλογικής ηγεσίας που προτείνει. Διότι όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις σήμερα, κανένας από τους υποψηφίους αρχηγούς δεν επικρατεί με μεγάλη διαφορά από τους υπολοίπους. Οι ψήφοι μοιάζουν να είναι μοιρασμένες μεταξύ των επικρατέστερων. Συνεπώς, θα καταλήξουν μεν στο τέλος σε έναν που θα κερδίσει, αλλά που δεν θα μπορεί να συγκροτήσει ένα αρχηγικό κόμμα στα μέτρα του.

Η μόνη λύση που έχει το ΠΑΣΟΚ είναι να δομηθεί σωστά το κόμμα και να δημιουργηθούν τα όργανα που θα συζητούν, θα συναποφασίζουν και θα διαμορφώνουν τις θέσεις και τις πολιτικές του, ώστε να καταφέρει να συγκροτήσει μια ισχυρή πρόταση αντιπολίτευσης αρχικά και κυβέρνησης στη συνέχεια.

Είναι λάθος των υποψηφίων να θεωρήσουν πως ότι δεν κατάφερε ο Ανδρουλάκης, δηλαδή να συνεπάρει τους ψηφοφόρους και να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματος τόσο ψηλά ώστε να απειλήσει τον Μητσοτάκη, θα το πετύχει κάποιος από τους ίδιους. Το λάθος του Ανδρουλάκη, ήταν πως “έκλεισε” το ΠΑΣΟΚ, έφτιαξε μια κομματική ομάδα τύπου παρέας, ασχολήθηκε περισσότερο με το να ελέγξει τον κομματικό μηχανισμό παρά να διευρύνει το ποσοστό τους στις εκλογές.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να επενδύσει ούτε στις “επικοινωνιακές πιρουέτες” τύπου Κασσελάκη, ούτε στο “επιτελικό κράτος” τύπου Μητσοτάκη. Πρέπει να χτίσει το κόμμα με αξιοκρατικά κριτήρια, να καλέσει ικανούς δημοκράτες από όλους τους χώρους να συμμετάσχουν την προσπάθεια, δίνοντας τους ρόλο και να διαμορφώσει τεκμηριωμένες θέσεις και ρεαλιστικές πολιτικές για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Υπό αυτά τα δεδομένα, οι προτάσεις της Μιλένας Αποστολάκη για μια συλλογική ηγεσία που θα αποσκοπεί σε συγκεκριμένους στόχους, πρέπει να χρησιμεύσουν ως οδηγός για όλους τους υποψήφιους. Και η επισήμανση της ότι πρέπει να προστατευθεί η συνοχή του κόμματος κατά την διαδικασία εκλογής Προέδρου πρέπει να ληφθεί υπόψην πολύ σοβαρά από όλους τους υποψήφιους.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr