Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
Η επιλογή αυτή της λύσης του ΗΡΑΚΛΗ, των funds, των servicers, για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων ήταν τεράστιο λάθος - ίσως και σκάνδαλο για ορισμένους - διότι δεν λύνει κανενα απολύτως πρόβλημα, απλώς απαλλάσσει προσωρινά τις τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια χωρίς να απαλάσσει την οικονομία από αυτά.
Το ελληνικό κράτος φρόντισε να διασώσει τις πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες αρκετές φορές. Με χρήματα των φορολογουμένων φυσικά. Στη συνέχεια το ελληνικό κράτος έφτιαξε το νόμο - όπως είχε υποχρέωση - για να ελαφρύνει τις τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια. Οι τράπεζες δεν μπορούσαν να κάνουν ρυθμίσεις στους δανειολήπτες που δεν πλήρωναν διότι θα εκατηγορούντο οι υπάλληλοι που θα τις υπέγραφαν για απιστία.
Έτσι φτιάχτηκε αυτό το “τέρας” ο Ηρακλής και όλοι οι σχετικοί νόμοι για τα κόκκινα δάνεια. Βάση αυτών, οι τράπεζες πούλησαν τα κόκκινα δάνεια σε funds με έδρα στο εξωτερικό και την είσπραξη την ανέλαβαν οι εταιρείες servicers που ιδρύθηκαν από τις τράπεζες και στελεχώθηκαν με κορυφαία έμπειρα στελέχη τους.
Όμως ενώ τα κόκκινα δάνεια έφυγαν από τις τράπεζες, οι δανειολήπτες συνεχίζουν να τα χρωστάνε και οι ρυθμίσεις - όταν υπάρχει υποθήκη με ακίνητο - δεν γίνονται. Ο εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας servicers DoValue Greece Θόδωρος Καλαντώνης σε άρθρο του “απολογείται” για τις ρυθμίσεις που δε κάνουν οι servicers λέγοντας οτι οι εταιρείες αυτές λειτουργούν σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο ελέγχων από το δημόσιο και την Τράπεζα της Ελλάδος και οτι αυτοί οι έλεγχοι υπάρχουν για να διασφαλίσουν οτι δεν θα καταπέσει η εγγύηση που έχει δώσει το δημόσιο για τα δάνεια αλλά και για να μην επιστραφούν τα κόκκινα δάνεια πίσω στις τράπεζες.
Αυτό ισχυρίζεται ο κ. Καλαντώνης. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι ολόκληρο αυτό το ανοσιούργημα που φτιάχτηκε για τα κόκκινα δάνεια, από τον Ηρακλή μέχρι το “ασφυκτικό πλαίσιο” λειτουργίας των servicers, το έφτιαξαν οι ίδιες οι τράπεζες. Όταν ήταν να φτιαχτεί αυτός ο νόμος, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας επέμενε με λύσσα ότι πρέπει αντί αυτού του συστήματος να φτιαχτεί μια μεγάλη Bad bank και να φορτωθεί τα δάνεια και στη συνέχεια να ακολουθηθούν διαδικασίες για την εξάλειψη τους μέσω ρυθμίσεων, πλειστηριασμών κλπ. Όμως επικράτησε η άποψη του Ζαββού υφυπουργού Οικονομικών ο οποίος αφού ολοκλήρωσε το ανοσιούργημα που μας ταλαιπωρεί σήμερα, εξεδιώχθη από την κυβέρνηση διακριτικά, χωρίς φανφάρες και το υφυπουργείο του καταργήθηκε. Το μόνο που έκανε ο Γιώργος Ζαβός ήταν να φτιάξει αυτό το αδιέξοδο. Και το έφτιαξε με τη βοήθεια ή την υπαγόρευση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και των εταιριών servicers διότι αυτοί και μόνο συμμετείχαν στην επιτροπή διαμόρφωσης του νόμου μαζί με το κράτος. Ούτε οι δανειολήπτες, ούτε τα επιμελητήρια, ούτε οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων.
Το ασφυκτικό καθεστώς λοιπόν που πνίγει τώρα τον κ. Καλαντώνη, οι συνάδελφοι του τραπεζικοί το έφτιαξαν. Και φτιάχτηκε για να εξασφαλίσει κέρδη στα Funds και χρήμα στους servicers αλλά δεν είχε λάβει υπόψη την πραγματικότητα. Οτι δηλαδή τελικά έπεσαν στο λάκκο που έσκαβαν για τους δανειολήπτες, διότι οι δανειολήπτες δεν μπορούν να πληρώσουν τα κόκκινα δάνεια. Και ο λόγος που δεν κάνουν ρυθμίσεις οι servicers ώστε να εισπράξουν, δεν είναι όπως ισχυρίζεται ο κ. Καλαντώνης για να μη καταπέσει η εγγύηση του δημοσίου, είναι επειδή τα funds έχουν υποσχεθεί αποδόσεις στους μετόχους και στους δανειστές τους, στους οποίους μάλιστα έχουν υποθηκεύσει - για την περίπτωση μη επίτευξης των αποδόσεων - και τα μπόνους των υπαλλήλων των εταιρειών servicers. Αν δηλαδή οι εταιρείες αυτές δεν πετύχουν τις υψηλές αποδόσεις, τα στελέχη τους δεν θα πάρουν μπόνους, ίσως ούτε καν τις αμοιβές τους. Αυτό το ομολογεί τελικά στο άρθρο του ο ίδιος ο Καλαντώνης αποκαλύπτοντας ότι “Η αποτελεσματικότητά των servicers στην εκτέλεση των business plan υπόκειται σε διαρκή έλεγχο. Οι κυρώσεις που προβλέπονται σε περίπτωση αστοχίας ξεκινούν από την μη καταβολή της αμοιβής του, σε περίπτωση που η υστέρηση ξεπερνά ένα 15-20% του στόχου, και μπορεί να φτάσει έως και στην αφαίρεση του χαρτοφυλακίου. Κάτι τέτοιο, εκτός από την οικονομική ζημία, βλάπτει και τη φήμη του servicer, κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό για τους μητρικούς ομίλους που είναι διεθνείς επενδυτές και δεν διακυβεύουν την αμαύρωση του ονόματός τους”.
Τα κόκκινα δάνεια λοιπόν παραμένουν ώς βαρίδι στην ελληνική οικονομία και εξαιτίας του άθλιου νομοθετικού κατασκευάσματος που επιλέχθηκε αντί της σωστής επιλογής που ήταν η Bad bank που πρότεινε η Τράπεζα της Ελλάδος, θα συνεχίσουν να κρατούν σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο τις ελληνικές επιχειρήσεις και σε κίνδυνο καταστροφής δανειολήπτες και εγγυητές.
Τι πρέπει να γίνει τώρα; Τρέχα γύρευε… Μάλλον να αλλάξουν οι σχετικοί νόμοι, είτε από τη Βουλή, είτε από τα Δικαστήρια, δηλαδή από τον Άρειο Πάγο.
Το ελληνικό κράτος φρόντισε να διασώσει τις πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες αρκετές φορές. Με χρήματα των φορολογουμένων φυσικά. Στη συνέχεια το ελληνικό κράτος έφτιαξε το νόμο - όπως είχε υποχρέωση - για να ελαφρύνει τις τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια. Οι τράπεζες δεν μπορούσαν να κάνουν ρυθμίσεις στους δανειολήπτες που δεν πλήρωναν διότι θα εκατηγορούντο οι υπάλληλοι που θα τις υπέγραφαν για απιστία.
Έτσι φτιάχτηκε αυτό το “τέρας” ο Ηρακλής και όλοι οι σχετικοί νόμοι για τα κόκκινα δάνεια. Βάση αυτών, οι τράπεζες πούλησαν τα κόκκινα δάνεια σε funds με έδρα στο εξωτερικό και την είσπραξη την ανέλαβαν οι εταιρείες servicers που ιδρύθηκαν από τις τράπεζες και στελεχώθηκαν με κορυφαία έμπειρα στελέχη τους.
Όμως ενώ τα κόκκινα δάνεια έφυγαν από τις τράπεζες, οι δανειολήπτες συνεχίζουν να τα χρωστάνε και οι ρυθμίσεις - όταν υπάρχει υποθήκη με ακίνητο - δεν γίνονται. Ο εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας servicers DoValue Greece Θόδωρος Καλαντώνης σε άρθρο του “απολογείται” για τις ρυθμίσεις που δε κάνουν οι servicers λέγοντας οτι οι εταιρείες αυτές λειτουργούν σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο ελέγχων από το δημόσιο και την Τράπεζα της Ελλάδος και οτι αυτοί οι έλεγχοι υπάρχουν για να διασφαλίσουν οτι δεν θα καταπέσει η εγγύηση που έχει δώσει το δημόσιο για τα δάνεια αλλά και για να μην επιστραφούν τα κόκκινα δάνεια πίσω στις τράπεζες.
Αυτό ισχυρίζεται ο κ. Καλαντώνης. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι ολόκληρο αυτό το ανοσιούργημα που φτιάχτηκε για τα κόκκινα δάνεια, από τον Ηρακλή μέχρι το “ασφυκτικό πλαίσιο” λειτουργίας των servicers, το έφτιαξαν οι ίδιες οι τράπεζες. Όταν ήταν να φτιαχτεί αυτός ο νόμος, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας επέμενε με λύσσα ότι πρέπει αντί αυτού του συστήματος να φτιαχτεί μια μεγάλη Bad bank και να φορτωθεί τα δάνεια και στη συνέχεια να ακολουθηθούν διαδικασίες για την εξάλειψη τους μέσω ρυθμίσεων, πλειστηριασμών κλπ. Όμως επικράτησε η άποψη του Ζαββού υφυπουργού Οικονομικών ο οποίος αφού ολοκλήρωσε το ανοσιούργημα που μας ταλαιπωρεί σήμερα, εξεδιώχθη από την κυβέρνηση διακριτικά, χωρίς φανφάρες και το υφυπουργείο του καταργήθηκε. Το μόνο που έκανε ο Γιώργος Ζαβός ήταν να φτιάξει αυτό το αδιέξοδο. Και το έφτιαξε με τη βοήθεια ή την υπαγόρευση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και των εταιριών servicers διότι αυτοί και μόνο συμμετείχαν στην επιτροπή διαμόρφωσης του νόμου μαζί με το κράτος. Ούτε οι δανειολήπτες, ούτε τα επιμελητήρια, ούτε οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων.
Το ασφυκτικό καθεστώς λοιπόν που πνίγει τώρα τον κ. Καλαντώνη, οι συνάδελφοι του τραπεζικοί το έφτιαξαν. Και φτιάχτηκε για να εξασφαλίσει κέρδη στα Funds και χρήμα στους servicers αλλά δεν είχε λάβει υπόψη την πραγματικότητα. Οτι δηλαδή τελικά έπεσαν στο λάκκο που έσκαβαν για τους δανειολήπτες, διότι οι δανειολήπτες δεν μπορούν να πληρώσουν τα κόκκινα δάνεια. Και ο λόγος που δεν κάνουν ρυθμίσεις οι servicers ώστε να εισπράξουν, δεν είναι όπως ισχυρίζεται ο κ. Καλαντώνης για να μη καταπέσει η εγγύηση του δημοσίου, είναι επειδή τα funds έχουν υποσχεθεί αποδόσεις στους μετόχους και στους δανειστές τους, στους οποίους μάλιστα έχουν υποθηκεύσει - για την περίπτωση μη επίτευξης των αποδόσεων - και τα μπόνους των υπαλλήλων των εταιρειών servicers. Αν δηλαδή οι εταιρείες αυτές δεν πετύχουν τις υψηλές αποδόσεις, τα στελέχη τους δεν θα πάρουν μπόνους, ίσως ούτε καν τις αμοιβές τους. Αυτό το ομολογεί τελικά στο άρθρο του ο ίδιος ο Καλαντώνης αποκαλύπτοντας ότι “Η αποτελεσματικότητά των servicers στην εκτέλεση των business plan υπόκειται σε διαρκή έλεγχο. Οι κυρώσεις που προβλέπονται σε περίπτωση αστοχίας ξεκινούν από την μη καταβολή της αμοιβής του, σε περίπτωση που η υστέρηση ξεπερνά ένα 15-20% του στόχου, και μπορεί να φτάσει έως και στην αφαίρεση του χαρτοφυλακίου. Κάτι τέτοιο, εκτός από την οικονομική ζημία, βλάπτει και τη φήμη του servicer, κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό για τους μητρικούς ομίλους που είναι διεθνείς επενδυτές και δεν διακυβεύουν την αμαύρωση του ονόματός τους”.
Τα κόκκινα δάνεια λοιπόν παραμένουν ώς βαρίδι στην ελληνική οικονομία και εξαιτίας του άθλιου νομοθετικού κατασκευάσματος που επιλέχθηκε αντί της σωστής επιλογής που ήταν η Bad bank που πρότεινε η Τράπεζα της Ελλάδος, θα συνεχίσουν να κρατούν σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο τις ελληνικές επιχειρήσεις και σε κίνδυνο καταστροφής δανειολήπτες και εγγυητές.
Τι πρέπει να γίνει τώρα; Τρέχα γύρευε… Μάλλον να αλλάξουν οι σχετικοί νόμοι, είτε από τη Βουλή, είτε από τα Δικαστήρια, δηλαδή από τον Άρειο Πάγο.