Διαβάζω από την ιστοσελίδα της ΑΑΔΕ ότι στις 9 Ιουνίου εκδόθηκε απόφαση για την παράταση της υποβολής αιτήσεων του άρθρου 5^α του Κώδικα φορολογίας εισοδήματος μέχρι την 12 Ιουνίου. Τι λέει το άρθρο 5^α; Είναι η γνωστή προσπάθεια της χώρας να γίνει Ελβετία και προσελκύσει ευκατάστατους κατοίκους εξωτερικού να εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα. Με λίγα λόγια κάποιος κάτοικος εξωτερικού που μπορεί να πληρώνει 100.000 ευρώ το χρόνο και να κάνει μία επένδυση 500.000 ευρώ μέσα σε 3 χρόνια, μπορεί να φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για το εισόδημα που πραγματοποιεί στην Ελλάδα. Δηλαδή, σε αντίθεση με εμάς, δεν θα φορολογείται για το παγκόσμιο εισόδημά του αλλά μόνο για το εισόδημα που πραγματοποιεί στην Ελλάδα. 

Σε επίπεδο φορολογικής πολιτικής, το πρόβλημα στον τόπο μας είναι η αδυναμία των νομοθετούντων να συλλάβουν σφαιρικά ένα ζήτημα και έτσι να νομοθετήσουν χωρίς να αφήσουν κενά και «παράθυρα». Και στην περίπτωση του άρθρου 5^α, δεν πρόκειται για παράθυρα που ενδέχεται να εκμεταλλευθούν οι φορολογούμενοι, αλλά οι φορολογούντες. 

Η αδυναμία της Ελλάδας να γίνει Ελβετία, συνοψίζεται σε ένα λόγο: Η Ελλάδα δεν είναι Ελβετία. Δεν αρκεί να νομοθετήσεις ένα άρθρο 5^α για να προσελκύσεις τους ευκατάστατους κατοίκους εξωτερικού. Θα πρέπει ο «πελάτης» να σε πιστέψει και να σε εμπιστευτεί. Οι σοβαροί ευκατάστατοι, πριν μετοικήσουν, θα υποβάλλουν στους φορολογικούς συμβούλους τους ένα εξαντλητικό κατάλογο με ερωτήματα. 

Το πρώτο ερώτημα θα είναι, τι θα συμβεί εάν μεθαύριο, η αυτή ή μία άλλη κυβέρνηση καταργήσει το άρθρο 5^α; Εκεί ο φορολογικός σύμβουλος θα πρέπει να εξηγήσει ότι σύμφωνα με το άρθρο 78 του συντάγματος, εάν καταργηθεί το άρθρο 5^α, ο δυστυχής ευκατάστατος δεν αποκλείεται να πληρώσει φόρο ακόμη και για το παγκόσμιο εισόδημά του, του περασμένου έτους. 

Το επόμενο ερώτημα θα είναι πόσο πιθανό είναι αυτό; Εκεί πλέον, ο φορολογικός σύμβουλος θα πρέπει να απαντήσει, ότι στον τόπο μας ψηφίζονται περί τους 3 φορολογικούς νόμους κάθε χρόνο, και συνεπώς κανένα ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Μάλιστα, ο φορολογικός σύμβουλος θα πρέπει να επισημάνει στον ευκατάστατο φίλο μας ότι οι μόνες καταχωρημένες περιπτώσεις σταθερής φορολογικής πολιτικής είναι η αναχρονιστική και αντιαναπτυξιακή φορολογία χαρτοσήμου και η φορολογία πλοίων, τούτο δε το τελευταίο συμβαίνει μόνο επειδή οι σχετικές ρυθμίσεις κατοχυρώνονται από το σύνταγμα, αν και ακόμη και στην περίπτωση αυτή, το κράτος βρήκε τρόπους να βαφτίσει κάποιους φόρους «έκτακτες εισφορές». Θα πρέπει εν συνεχεία, να του επισημάνει και το παράδειγμα του 2010, όπου ο φορολογικός νομοθέτης του εξυπνότερου λαού στον κόσμο, ευρισκόμενος σε νομοθετικό οίστρο, έκανε κάτι που ούτε η Ρώμη την εποχή της Pax Romana δεν θα τολμούσε να το σκεφτεί: Κατήργησε την περίπτωση του άρθρου 25 παρ.2^ε΄ του κώδικα φορολογίας κληρονομιών, επιβάλλοντας με τον τρόπο αυτό φόρο κληρονομίας και δωρεάς σε όλους του Έλληνες υπηκόους που ήταν μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού ακόμη και για τα περιουσιακά στοιχεία τους που βρίσκονταν στο εξωτερικό. Σε ερωτήματα προς τους αρμοδίους υπαλλήλους του υπουργείου οικονομικών, η απάντηση ήταν αποστομωτική: «… Έλα μωρέ και που θα το μάθουμε… που θα τους βρούμε….». Τελικά, βέβαια, μετά 1 χρόνο ο νομοθέτης κατάλαβε την απίστευτη ανοησία του και επανέφερε τις απαλλαγές αναδρομικά.   

Επιπλέον ερωτήματα του ευκατάστατου φίλου μας θα είναι εάν υπάρχει ή αν θα γίνει περιουσιολόγιο; Εάν θα πρέπει να δηλωθούν τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα του εξωτερικού ανεξάρτητα από την απαλλαγή; Εάν η απαλλαγή αφορά μόνο φόρο εισοδήματος ή και ένα μελλοντικό φόρο επί της περιουσίας; Εάν οι κληρονόμοι του θα πληρώσουν φόρο κληρονομίας ζήτημα στο οποίο η διατύπωση του άρθρου 5^α αφήνει αμφιβολίες; Εάν υπάρχει φορολογικό απόρρητο, ή εάν θα χρειαστεί σωματοφύλακες από την επόμενη μέρα…. Εάν; … Εάν; 

Ο κατάλογος των ερωτημάτων θα είναι μεγάλος και δυστυχώς οι απαντήσεις των φορολογικών συμβούλων θα είναι τέτοιες που θα δημιουργήσουν εύλογους προβληματισμούς. Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα που θα είναι τι συμβαίνει στον τόπο μας στις περιπτώσεις φορολογικών ελέγχων, θα οδηγήσει τον ευκατάστατο φίλο μας να απορρίψει την ιδιαιτέρως ατυχή αυτή πρόσκληση και αν αναζητήσει την τύχη του σε κάποιο φιλόξενο Καντόνι της Ελβετίας. 

Βλέπετε, τα Καντόνια της Ελβετίας, δεν αλλάζουν τους φορολογικούς τους νόμους σαν τα πουκάμισα. Πέραν του ότι όταν κάτι αλλάζει, ποτέ δεν αλλάζει αναδρομικά, αλλά τουναντίον όπως συμβαίνει στις πολιτισμένες χώρες, συχνά η τροποποίηση ισχύει μετά από 2 ή και 3 χρόνια, επιτρέποντας στους φορολογούμενους να κάνουν φορολογικό σχεδιασμό, οι χαζοί Ελβετοί, για να κατοχυρώσουν τον ευκατάστατο φίλο μας, συνάπτουν σύμβαση μαζί του! Και ως γνωστόν, οι συμβάσεις δεν αλλάζουν μονομερώς και αναδρομικά. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr