Οι θετικές εξελίξεις που δημιουργούν καλές προοπτικές είναι:

Πρώτον οτι έφυγαν από την κυβέρνηση οι ακραίοι αριστεροί, όπως ο Λαφαζάνης και η αριστερή πτέρυγα, αλλά και η Ζωή Κωνσταντοπούλου η οποία μόνο προβλήματα δημιουργούσε στη λειτουργία της Βουλής αλλά και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης. Η αποχώρηση τους από τον ΣΥΡΙΖΑ και η μη εκλογή τους στη Βουλή, αφήνει ελεύθερο το πεδίο στην κυβέρνηση να προχωρήσει με την εφαρμογή του μνημονίου, να βελτιώσει τη σχέση της χώρας με τους δανειστές και να επιδιώξει την ανάπτυξη της οικονομίας.

Δεύτερον, με την μη εκλογή των "δραχμιστών" της ΛΑΕ, η "γεωγραφία" της Βουλής αποτελείται από φιλοευρωπαικά κόμματα. Το δίλημμα μνημονιακής - αντιμνημονιακής πολιτικής, δεν υπάρχει πια και η ψήφος του ελληνικού λαού επιβεβαίωσε απόλυτα την θέληση των Ελλήνων να παραμείνει η χώρα στην Ευρώπη αλλά και στο Ευρώ.

Τρίτον, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης στο οποίο ηγείται ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος και συμμετέχει ο κ. Γιώργος Χουλιαράκης, θεωρείται επαρκέστατο και ικανότατο τόσο από τους Ευρωπαίους εταίρους, όσο και από τους Έλληνες οικονομικούς παράγοντες και τους επιχειρηματίες.

Τέταρτον οι αλλαγές που δρομολογούνται στη Νέα Δημοκρατία, δημιουργούν προοπτικές για τον εκσυγχρονισμό αυτού του παλιολιθικού κόμματος, ώστε να υπάρξει σύντομα μια σύγχρονη δεξιά παράταξη η οποία θα μπορέσει κάποια στιγμή να διεκδικήσει την εξουσία.

Πέμπτον η ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ σε συνδυασμό με την υποχώρηση του Ποταμιού, δημιουργούν προοπτικές για τη δημιουργία ενός νέου κεντροαριστερού χώρου, εφόσον ξεπεραστούν οι εγωισμοί και οι αγκυλώσεις και διαμορφωθεί μαι ενιαία ιδεολογική πλατφόρμα.

Από την άλλη βέβαια υπάρχουν και ανησυχητικά συμπτώματα.

Όσον αφορά στην κυβέρνηση, η διάθεση της από τις πρώτες μέρες μετά τις εκλογές να αρχίσει ξανά τα παζάρια με τους Ευρωπαίους για να αποφύγει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις και να τις μτεαφέρει στο μέλλον είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Οι Ευρωπαίοι θα αρνηθούν οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση και αυτό είναι λογικό. Αν τα δύκολα μέτρα δεν περάσουν άμεσα, τώρα που η κυβέρνηση ερχεται από μια μεγάλη νίκη στις εκλογές, θα είναι πολύ δυσκολότερο να περάσουν στο μέλλον, όταν η κυβένρηση θα έχει ήδη φθαρεί.

Ανησυχητικό είναι και το γεγονός οτι η κυβέρνηση δείχνει να μην καταλαβαίνει οτι οι μεταρρυθμίσεις είναι αυτές που θα επιφέρουν μια διατηρήσιμη βελτίωση στην οικονομία και θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη και όχι τα εισπρακτικά μέτρα. Η αναζήτηση λοιπόν ισοδυνάμων εισπρακτικών μέτρων, αντί της μείωσης των δημοσίων δαπανών και της μεταρρύθμισης των δομών και των λειτουργιών του κράτους, είναι πολύ ανησυχητική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, εν μέρει λόγω αριστερής ιδεολογίας, και εν μέρει λόγω λαικισμού αλλά και λόγω άγνοιας, επιμένει περισσότερο σε συνθήματα χωρίς ουσία όπως πχ "να φορολογηθούν οι πλούσιοι". Κανείς δεν διαφωνεί να φορλογηθούν οι πλούσιοι, αρκεί να προσδιορισθεί σωστά ποιοί είναι πλούσιοι. Και σε καμμία περίπτωση πλούσοι δεν είναι αυτοί που έχουν εισόδημα πάνω από 30 χιλιάδες Ευρώ το χρόνο.

Θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα, αν το σύνθημα που χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση και το οποίο πρέπει να διαμορφώσει και τη νοοτροπία των πολιτών ήταν "να φορολογηθούν οι φοροφυγάδες". Διότι αυτό είναι το πρόβλημα των χαμηλών εσόδων της εφορίας, οι φοροφυγάδες.

Ανησυχητικό φαινόμενο επίσης είναι το γεγονός οτι η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών στηρίζεται αποκλειστικά στην αύξηση των φόρων αντί να στηριχθεί στη σύλληψη της φοροδιαφυγής.

Αν το κράτος περιόριζε την παραοικονομία που ανέρχεται στο 30% τουλάχιστον του ΑΕΠ και τη φοροδιαφυγή που είναι αρκετά δισ ευρώ, δεν θα χρειαζόταν καμμία αύξηση των φόρων αλλά θα είχαμε και αύξηση του ΑΕΠ, δηλαδή ανάπτυξη και αύξηση των φορολογικών εσόδων και δημοσιονομικό πλεόνασμα.

Όσον αφορά στο πολιτικό σκηνικό, η ανησυχία προέρχεται από την αδράνεια του "παλιού" στα κόμματα. Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνει τώρα στη Νέα Δημοκρατία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε θέμα ηγεσίας και αυτό είναι το σωστό που έπρεπε να κάνει αφού είναι σχετικά νέος και φιλόδξος πολιτικός, το ίδιο και ο Τζιτζικώστας. Το ζήτημα όμως είναι αν θα παιχτεί εκεί ένα "καθαρό" παιχνίδι εκλογής Προέδρου, ή ένα παιχνίδι τακτικής μεταξύ δελφίνων και παλιών φεουδαρχών, μεταξύ Καραμαλικών και δελφίνων, το οποίο θα συντηρήσει τις παλιές "μοιρασιές"  και δεν θα γίνει μια επιλογή που θα δώσει στο κόμμα προοπτικές.

Ο πολιτικός κόσμος παρουσιάζει μια ισχυρή αδράνεια και δεν είναι εύκολο να αλλάξει και αυτό είναι ανησυχητικό σε μια εποχή που όλα διεθνώς αλλάζουν πολύ γρήγορα.

Τέλος αυτό που γεννά πολύ μεγάλη ανησυχία είναι το γεγονός οτι οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη "χωνέψει" το σχέδιο Σόιμπλε για Grexit. Το σχεδιο αυτό δεν υπήρχε μέχρι σήμερα στις διαπραγματεύσεις. Αφού υπάρχει τώρα, μπορεί να εφαρμοστεί ανά πάσα στιγμή. Οποιαδήποτε αστοχία λοιπόν της Ελλάδας στην εφαρμογή των όρων της δανειακής σύμβασης, μπορεί να μας φέρει άμεσα και χωρίς πολλές συζητήσεις μπροστά σε μια επικίνδυνη έξοδο από το Ευρώ - ας ελπίσουμε όχι και από την Ευρωπαική Ένωση.

Η κατάσταση λοιπόν σήμερα είναι τέτοια που από τη μία υπάρχουν προοπτικές, από την άλλη υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι.

Είναι στο χέρι των πολιτικών μας να οδηγήσουν τη χώρα προς το καλύτερο ή προς το πολύ χειρότερο και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr