Μπορεί να διαλύθηκε ο ιδιωτικός τομέας, να έκλεισαν εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να έφτασαν οι άνεργοι τους 1,2 εκατομύρια ανθρώπους, να ζούν κάτω απο το όριο της φτώχειας το 20% των Ελλήνων, να καταργήθηκαν όλοι οι προστατευτικοί για την εργασία νόμοι, να μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, όμως κανένα απο τα μέτρα της τρόικας δεν είχε θίξει μέχρι στιγμής τη διαπλοκή.
Το πρώτο μέτρο που θίγει τη διαπλοκή είναι οι Επίτροποι στις τράπεζες.
Οι Επίτροποι οι οποίοι θα τοποθετηθούν πάνω απο τις τραπεζικές διοικήσεις, θα εξασφαλίζουν οτι οι τράπεζες δεν θα “παίζουν παιχνίδια” στηρίζοντας με πολιτικά κριτήρια τον Α ή τον Β επιχειρηματία, ούτε το Α ή το Β κόμμα.
Οι τράπεζες χρηματοδοτούσαν επι δεκαετίες, με ιλλιγγιώδη ποσά, επιχειρήσεις που υπο κανονικές συνθήκες δεν θα είχαν στον ήλιο μοίρα. Επιχειρήσεις που ανήκαν όμως σε μεγάλους επιχειρηματίες οι οποίοι συνεργαζόντουσαν στενά με το δημόσιο.
Τώρα που οι επιχειρήσεις αυτές δεν έχουν σχεδόν κανένα έσοδο επειδή το Δημόσιο δεν μπορεί να τους δώσει δουλειές, κανονικά, θα έπρεπε να πτωχεύσουν όπως και οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρότερες. Και αυτό διότι οι μέτοχοι – ιδιοκτήτες τους δεν έχουν μάθει να βάζουν το χέρι στην τσέπη για να στηρίξουν τις εταιρίες τους. Το αντίθετο μάλιστα. Έχουν μάθει μόνο να βάζουν το χέρι στην τσέπη των εταιριών τους για να ζούν οι ίδιοι πλούσια ενώ οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι τους φυτοζωούν. Και το έκαναν αυτό επι δεκαετίες, πανίσχυροι καθώς αισθάνονταν – και ήταν.
Η ισχύς τους στηριζόταν στην διαπλοκή με το πολιτικό σύστημα.
Όμως, οι επιχειρήσεις αυτές, ακόμη, δεν έχουν πτωχεύσει παρά την κρίση. Συνεχίζουν να υπάρχουν, συνεχίζουν να εισπράττουν απο το δημόσιο έστω και ψίχουλα, αλλά κυρίως στηρίζονται απο τις τράπεζες.
Οι τράπεζες που τις είχαν χρηματοδοτήσει δεν θέλησαν να τις εγκαταλείψουν.
Όχι μόνο επειδή είχαν παραδοσιακά σχέσεις δεκαετιών, αλλά κυρίως επειδή αν σταμάταγαν τις χρηματοδοτήσεις προς αυτούς τους “κολοσσούς” , αυτομάτως θα έπρεπε να γράψουν επισφάλειες δισεκατομμυρίων στους ισολογισμούς τους. Συνέχισαν λοιπόν να τις χρηματοδοτούν, ακόμη και μέσα στην κρίση, ρύθμιζαν διαρκώς τα δάνεια τους, έκαναν υποχωρήσεις που δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ απο τράπεζες παγκοσμίως έναντι των πιο παράλογων αιτημάτων των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών, προκειμένου αυτοι οι “κολοσσοί” να μην πτωχεύσουν συμπαρασύροντας μαζί τους τις τράπεζες.
Και θα συνέχιζαν να το κάνουν αυτό εσαεί, αν η τρόικα και οι ευρωπαίοι δεν είχαν άλλα σχέδια.
Είχαν όμως αλλα σχέδια. Ο τρόπος με τον οποίο οι Ευρωπαίοι μεθοδεύουν τις ανακεφαλαιοποίησεις των ελληνικών τραπεζών, οδηγεί στην κρατικοποίηση τους.
Αυτό ενοχλεί τους μετόχους των τραπεζών (μικρούς και μεγάλους) και τις διοικήσεις των τραπεζών, οι οποίες δεν θα μπορούν πλέον να διοικούν τις τράπεζες που έφτιαξαν.
Δεν ενοχλεί καθόλου τη διαπλοκή, αντίθετα, εφόσον οι τράπεζες περάσουν υπο τον κρατικό έλεγχο, οι “κολοσσοί” διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες θα μπορούν ακόμη πιο εύκολα, χωρίς κανένα τραπεζικό κριτήριο να δανείζονται ασυστόλως και να απορροφούν ολόκληρη της ρευστότητα της οικονομίας μόνοι τους, σε συνεννόηση με τους “κρατικούς τραπεζίτες”.
Η σούπα όμως χάλασε με τους Επιτρόπους.
Οι “κολοσσοί” μπορούν να συνεννοηθούν με τους “κρατικούς τραπεζίτες” δεν μπορούν όμως να συνεννοηθούν με τους Επιτρόπους της τρόικας. Ιδιαίτερα αν αυτοί αλλάζουν κάθε τόσο και αν ελέγχονται απο άλλα ανώτερα αρμόδια όργανα που θα βρίσκονται εκτός Ελλάδας.
Βεβαίως οι “κολοσσοί” θα προσπαθήσουν να πλησιάσουν, να γνωρίσουν, να “γοητεύσουν” και τελικά να αγοράσουν τους Επιτρόπους. Δεν θα είναι εύκολο αν ο έλεγχος των Επιτρόπων απο τους Ευρωπαίους, οργανωθεί σωστά.
Η τοποθέτηση λοιπόν των Επιτρόπων που θα ελέγχουν τις τράπεζες, είναι το πρώτο μέτρο που πραγματικά βλάπτει τη διαπλοκή.
Και δεν βλάπτει μόνο την “σκοτεινή” πλευρά της διαπλοκής, δηλαδή τους επιχειρηματίες, αλλά και τη “φωτεινή” δηλαδή τους πολιτικούς.
Το πολιτικό σύστημα, με χαρά περίμενε την κρατικοποίηση των τραπεζών διότι αυτομάτως θα ήλεγχε ευθέως όλη την οικονομία. Θα δάνειζε όποιον ήθελε, θα πτώχευε όποιον ήθελε, θα πλούτιζε το ίδιο και όλοι ανεξαιρέτως θα κρεμόντουσαν πάλι απο τα χείλη των πολιτικών.
Οι πολιτικοί θα είχαν χάσει τα λεφτά που διαχειριζόντουσαν απο τον προυπολογισμό, όμως θα είχαν αποκτήσει έλεγχο στα τραπεζικά ταμεία. Διότι εκεί βρίσκονται τα λεφτά.
Με τους Επιτρόπους αυτό δεν γίνεται.
Και όχι μόνο αυτό. Ούτε οι δανειοδοτήσεις των κομμάτων δεν γίνονται με τους Επιτρόπους, οπότε επιτέλους θα πρέπει να βρεθεί και στην Ελλάδα ένας διαφανής τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων. Πρόβλημα τεράστιο για τα κόμματα και για αυτούς που νέμονται την περιουσία τους.
Όλα αυτά τα “δεινά” τα προκαλούν οι Επίτροποι στις τράπεζες.
Η ανακοίνωση της τοποθέτησης τους συσπειρώνει την ελληνική διαπλοκή και είναι το πρώτο και σημαντικότερο χτύπημα που θα δεχθεί.
Και η αντίδραση της διαπλοκής θα είναι λυσσαλέα. Απο όλους τους χώρους, πολιτικούς και επιχειρηματικούς.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr