Όταν έχεις υπερβολικό χρέος , έχεις τρία εργαλεία για να το αντιμετωπίσεις: Την λιτότητα, την υποτίμηση και την πτώχευση. Στη συγκεκριμένη στιγμή η λιτότητα δεν επαρκεί διότι είναι τόσο μεγάλο το χρέος που θα χρειαστεί κυριολεκτικά να διαλυθούν οι ευρωπαικές οικονομίες, οι ευρωπαικές κοινωνίες και η ίδια η Ενωμένη Ευρώπη για να περιοριστεί το χρέος. Το κόστος δηλαδή είναι μεγαλύτερο απο το όφελος.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι οτι έχει ξεκινήσει ενας νομισματικός πόλεμος, με όλους τους «αντιπάλους» να υποτιμούν το νόμισμα τους και το ευρώ να ανατιμάται.

Οι ΗΠΑ τυπώνουν χρήμα και υποτιμούν συνεχώς το δολάριο.

Η Κίνα έχει συνδέσει το Γουάν με το δολάριο και υποτιμάται και αυτό έναντι του Ευρώ.

Η Ιαπωνία πουλάει συστηματικά Γεν στις διεθνείς αγορές για να ρίξει την ισοτιμία του.

Η Αγγλία ανακοίνωσε οτι θα χαλαρώσει τη συναλλαγματική της πολιτική, αυξάνοντας την ποσότητα χρήματος.

Η Ελβετία πουλάει Ελβετικά Φράγκα για να περιορίσει την ανατίμηση του νομίσματος της.

Μόνο η Ευρώπη επιμένει να αγνοεί την νομισματική πολιτική και επιμένει στην λιτότητα.

Στον πόλεμο των νομισμάτων, η πολιτική αυτή δεν είναι η ενδεδειγμένη. Δεν αποδίδει επαρκώς, αντίθετα οδηγεί σε ύφεση, σε φτώχια και σε ταυτόχρονη ανατίμηση του νομίσματος.

Σε ενα υφεσιακό περιβάλλον, όπως είναι το ευρωπαικό σήμερα,  η υποτίμηση του νομίσματος θα είχε τρία αποτελέσματα:

θα δημιουργείτο ανάπτυξη απο τις εξαγωγές.

θα αυξανόταν ο πληθωρισμός

και θα μειωνόταν το βάρος του χρέους.

Η μείωση του βάρους του χρέους θα απομάκρυνε το ενδεχόμενο πτωχεύσεων και θα ισχυροποιούσε το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης.

Αυτό χρειάζεται η Ευρώπη σήμερα και παρόλο που η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα έχει ώς βασικό σκοπό την αποφυγή του πληθωρισμού, θα πρέπει να ακολουθήσει την πορεία των άλλων κεντρικών τραπεζών, διευκολύνοντας την επίλυση του ευρωπαικού προβλήματος.

Το δίλλημμα λοιπόν τελικά είναι τι προτιμάμε απο τα δυο: Να ανέβει λίγο ο πληθωρισμός ή να βυθιστούμε στην ύφεση;

Καθώς η Ευρώπη αποφεύγει την υποτίμηση του ευρώ μέσω του τυπώματος χρήματος, η ανταγωνιστικότητα της θα μειώνεται, η λιτότητα θα δημιουργεί κοινωνικές κρίσεις χωρίς να λύνει το πρόβλημα και τελικά η Ευρώπη ή θα αναγκαστεί να καταφύγει σε πτωχεύσεις – με πρώτη την Ελλάδα- ή θα αλλάξει πολιτική τυπώνοντας χρήμα.

Άλλη λύση δεν υπάρχει και είναι απορίας άξιον γιατί γίνεται τόση συζήτηση στην Ευρώπη και γιατί δεν αξιοποιείται η διεθνής εμπειρία.

Η μόνη λογικοφανής απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι οτι οι περί τη Γερμανία ισχυρές ευρωπαικές χώρες θέλουν να οδηγήσουν στα όρια της πτώχευσης ολες τις αδύναμες χώρες του Νότου, να πάρουν την περιουσία τους (επιχειρήσεις , γή, φυσικούς πόρους), να αποκτήσουν έλεγχο στη διοίκηση τους και μετά να «σώσουν» το ευρωπαικό οικοδόμημα έχοντας και τον απόλυτο έλεγχο ολόκληρης της Ευρωπαικής Ηπείρου. Ανατριχιαστική σκέψη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr