Έστω και αυτή τη στιγμή, στο 90΄ που λέμε στο ποδόσφαιρο, το παιχνίδι σώζεται. Με ένα πολύ μεγάλο «ΑΝ». Διότι μετά το «ΘΑ» του κ. Βενιζέλου, υπάρχει δυστυχώς το «ΑΝ».

Αν λοιπόν η Βουλή ψηφίσει τα μέτρα, αν τα μέτρα εφαρμοστούν άμεσα, αν δεν «μπαλαμουτιαστούν» δηλαδή δεν αναιρεθούν μέσω των υπουργικών αποφάσεων, ερμηνευτικών εγκυκλίων, «παραθύρων» και «πορτών» και φυσικά αν έχουν αποτέλεσμα, τότε ίσως να πάμε καλύτερα.

Δεν ξέρω αν η τριακονταετής ενασχόληση με τη δημόσια διοίκηση μέσω του ρεπορτάζ με έχει κάνει απαισιόδοξο, αλλά αυτά τα «ΑΝ» εγώ τα φοβάμαι πάρα πολύ. Διότι υπάρχει ο κίνδυνος, όπως παραμυθιάζαμε τους ευρωπαίους επι δυο χρόνια – και τους εαυτούς περισσότερο απο όλους, επι τριάντα χρόνια – μπορεί και τώρα ( το θεωρώ βέβαιον) οι πολιτικοί μας να έσπευσαν να συμμορφωθούν φαινομικά με τις υποδείξεις της τρόικας για να πάρουμε μια ακόμη δόση, αλλά αμέσως μετά να αρχίσουν πάλι το κρυφτούλι.

Ας ελπίσουμε οτι αυτό δεν θα συμβεί. Ας ελπίσουμε οτι η κυβέρνηση εννοεί αυτά που λέει και μπορεί να τα εφαρμόσει. Και ας ελπίσουμε οτι η «η πίεση της κοινής γνώμης» και οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων δεν θα καταφέρουν να αντρέψουν αυτές τις αποφάσεις ή να εμποδίσουν την εφαρμογή τους.

Γιατί; Διότι είναι οι πρώτες αποφάσεις που ενδέχεται να έχουν έστω και μια οριακή μειωτική επίδραση στο έλλειμμα.

Οι καταργήσεις και οι συγχωνεύσεις οργανισμών, οι αποκρατικοποιήσεις και η εργασιακή εφεδρεία είναι τα πρώτα μέτρα περιορισμού του κόστους του δημοσίου. Οι αποκρατικοποιήσεις ενδέχεται να φέρουν και κάποια έσοδα στο κράτος, στερώντας του βέβαια πολύτιμα μερίσματα απο τις κερδοφόρες επιχειρήσεις που θα πουληθούν. Το σημαντικότεορ όλων είναι να κλείσουν οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ εαν δεν υπάρχει αγοραστής και να κλείσουν και οι οργανισμοί του Δημοσίου που υπάρχουν μόνο για να πληρώνονται τα κομματικά στελέχη.

Η εργασιακή εφεδρεία στο δημόσιο, είναι μεν δυσάρεστη για κάποιους, απο την άλλη όμως είναι πολύ καλύτερη απο την οριστική απόλυση που ζούν οι εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι. Το ενιαίο μισθολόγιο θα μειώσει τις αποδοχές αρκετών, αλλά είναι καλύτερο απο το ταμείο ανεργίας των ιδιωτικών υπαλλήλων. Το ζήτημα είναι να υπάρχουν και περιορισμοί στη σπατάλη του δημοσίου και όχι μόνο στους εργαζόμενους του δημοσίου.

Όσον αφορά στο άνοιγμα των επαγγελμάτων, δίνεται μια ευκαιρία σε όσους θελήσουν να ασκήσουν κάποιο απο αυτά, να το κάνουν. Καταργείται δηλαδή ένας αποκλεισμός απο δραστηριότητες που ενδέχεται κάποιους να τους ενδιαφέρουν.

Κατά τα άλλα, αυτό που θα είναι πολύ σημαντικό θα είναι να δούμε εναν φορολογικό νόμο, όσο το δυνατόν μικρότερο σε έκταση και φυσικά που να διευκολύνει την επαγγελματική δραστηριότητα του καθενός.

Λίγες μέρες προ του οριστικού τέλους λοιπόν, έγινε επιτέλους μια αρχή με τις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Ας ελπίσουμε οτι θα εφαρμοστούν.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr