Οι Ευρωπαίοι έχουν αντιληφθεί με σαφήνεια πλέον, οτι τα μεγέθη του ελληνικού χρέους είναι διαχειρίσιμα, ενώ τα μεγέθη του ιταλικού και του ισπανικού δεν είναι. Το εξωτερικό χρέος των δυο μεγάλων χωρών ξεπερνά τα 2,5 τρις ενω αν προστεθούν τα χρέη της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και του Βελγίου, το πρόβλημα της Ευρώπης ξεπερνά τα 4,5 τρις ευρώ. Αυτά τα νούμερα είναι μη διαχειρίσιμα. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο οι ευρωπαίοι προσπαούν να βρούν μια λύση για το ελληνικό πρόβλημα που όμως θα απομακρύνει τον κίνδυνο να «σκάσουν» οι άλλες χώρες.

Υπο αυτές τις συνθήκες και προκειμένου να υπάρξει μια θετική λύση στο ζήτημα πρέπει να συμβούν τα εξής:

Οι μεν ευρωπαίοι θα πρέπει να δράσουν αποφασιστικά, πράγμα το οποίο δεν έχουν κάνει μέχρι σήμερα. Θα πρέπει να συμφωνήσουν αφενός στον τρόπο που θα ακολουθηθεί, αφετέρου στο ποσόν που θα διαθέσουν. Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατον.

Οι Έλληνες πρέπει να σοβαρευτούμε. Όταν η κυβέρνηση δίνει τη μάχη στο εξωτερικό – ανεξαρτήτως αν μας εκφράζει ή όχι και αν συμφωνούμε με τη στρατηγική της – πρέπει να σταθούμε είτε υποστηρικτές της είτε τουλάχιστον ανεκτικοί. Η στρατηγική του κ. Σαμαρά ο οποίος φέρεται σαν να διεκδικεί το Δήμο Καλαμάτας και «αστειεύεται» με λογοπαίγνια του τύπου : «η λέξη χρεοκοπία δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μας» είναι το λιγότερο ανεύθυνη. Η εσωτερική πολιτική μάχη, δεν δίνεται τώρα. Αν ο κ. Σαμαράς είναι τόσο λίγος ώστε να μην αντιλαμβάνεται οτι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Παπανδρέου μας εκπροσωπεί όλους και αυτή δίνει τη μάχη, ας πάει διακοπές και όταν γυρίσει ξεκινά ξανά τον «ανένδοτο».

Για να επανέλθουμε όμως στο θέμα του τι θα συμβεί, αυτό που μέχρι σήμερα προκρίνεται είναι οτι:

Η Ευρώπη σε συνεργασία με τις μεγάλες τράπεζες της Γαλλίας και της Γερμανίας, αλλά και πολλές άλλες, θα αναδιαρθρώσει το ελληνικό χρέος. Θα ανταλλάξει δηλαδή τα ομόλογα που έχουν και τα οποία λήγουν, με άλλα μεγαλύτερης διάρκειας και με μειωμένο επιτόκιο. Θα επιτρέψει επίσης την επαναγορά ελληνικών ομολόγων απο τη δευτερογενή αγορά. Και τέλος θα μας δώσει ενα νέο δάνειο χαμηλότοκο και μακράς διάρκειας ώστε να επαναγοράσουμε τα ομόλογα και να χρηματοδοτηθεί η οικονομία. Όλα αυτά είναι πολύ διαφορετικά απο τον άνευ προοπτικής δανεισμό έναντι του μνημονίου. Μειώνουν το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους, ανακουφίζουν την ελληνική οικονομία και δίνουν μια προοπτική για το μέλλον.

Εφόσον αυτά συμβούν, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης θα υποβαθμίσουν την Ελλάδα στην κατάσταση «επιλεκτική χρεοκοπία». Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν σημαίνει οτι η χώρα έχει χρεοκοπήσει. Είναι ένας τεχνικός χαρακτηρισμός που περιγράφει την αναδιάρθρωση του χρέους. Λέει δηλαδή οτι «δεν χρεοκόπησες, αλλά δεν μπόρεσες και να τηρήσεις τις υποχρεώσεις σου και άλλαξες τους όρους των δανείων σου. Με την αλλαγή των όρων όμως, μπορείς να εξυπηρετήσεις τα δάνεια σου, συνεπώς δεν θεωρείσαι χρεοκοπημένος. Και αφού δεν είσαι χρεοκοπημένος και πληρώνεις πλέον κανονικά με τους νέους όρους, επανέρχεσαι στην προηγούμενη κλίμακα αξιολόγησης». Με λίγα λόγια η κατάσταση «επιλεκτική χρεοκοπία» είναι προσωρινή. Το ερωτημα είναι πόσες μέρες θα παραμείνει η Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση. Εαν παραμείνει απο μια μέρα έως μια εβδομάδα, δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα ούτε για τις τράπεζες μας, ούτε για την χώρα. Μετά, το πράγμα ζορίζει διότι υπάρχει δυσκολία χρηματοδότησης.

Συνεπώς, προυπόθεση για να πετύχει αυτό το ευρωπαικό σχέδιο είναι να έχει προετοιμασθεί καλά και κυρίως να έχει συμφωνηθεί με τους οίκους αξιολόγησης πόσο καιρό θα μείνει η Ελλάδα στην αξιολόγηση της «επιλεκτικής χρεοκοπίας». Μπορούμε να υποθέσουμε οτι τουλάχιστον αυτό θα έχει συμφωνηθεί σε ευρωπαικό επίπεδο.

Όλα αυτά χρειάζονται περίπου δυο εβδομάδες κατά τη διάρκεια των οποίων εμείς θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, ατρόμητοι και σιωπηλοί. Και αυτό πρέπει να κάνει και η αντιπολίτευση. Η κατάσταση μου θυμίζει το τραγούδι του Σαββόπουλου για το Βιετνάμ που περιγράφει τους βιετναμέζους μέσα στο βάλτο που αναπνέουν με καλάμι μέχρις ότου περάσει απο πάνω τους η φωτιά των ναπάλμ. Έτσι και εμείς. Τα κεφάλια μέσα και αναπνέουμε με καλάμι μέχρις ότου λυθεί το ζήτημα.

Ας υποθέσουμε λοιπόν οτι όλα θα πάνε καλά – που μάλλον θα πάνε. Σε αυτή την περίπτωση, το μπαλάκι επανέρχεται σε εμάς διότι πλέον κίνδυνο χρεοκοπίας δεν θα έχουμε, οι δόσεις των δανείων μας θα έχουν μειωθεί και η ρευστότητα της οικονομίας θα έχει αποκατασταθεί.

Τότε μπορεί να επανέλθει ο κ. Σαμαράς και να επιτεθεί με ορμή στην κυβέρνηση, αν τα καταφέρει ας την ανατρέψει κιόλας, με λίγα λόγια ας κάνει οτι θέλει. Μετά την επίλυση του προβλήματος όμως. Δυο βδομάδες είναι οι κρίσιμες, ας κάνει λίγο υπομονή.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr