Σε τι δεν συναινεί σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Στη μείωση του δημοσίου τομέα. Τί προτείνει; Αύξηση των δαπανών του δημοσίου. Το ίδιο θέλει και η κυβέρνηση, απλώς δεν έχει τη δυνατότητα να το πεί δημοσίως λόγω τρόικας. Και φυσικά κανείς εκ των δυο δεν μπορεί να το εφαρμόσει διότι δεν υπάρχουν λεφτά. Και πώς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα έλλειψης χρήματος; Με την διάλυση του ιδιωτικού τομέα.
Το μεγαλύτερο έγκλημα αυτής της κυβέρνησης είναι οτι αντί να μειώσει τις δαπάνες του δημοσίου τομέα, επετέθει με φόρους και πρόστιμα στον ιδιωτικό τομέα. Αποτέλεσμα είναι η πλήρης διάλυση του επιχειρηματικού ιστού, το άλμα της ανεργίας και η βαθειά ύφεση. Με την πολιτική που ακολουθησε ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου αντί να έχουμε έναν ανάπηρο τομέα, τον Δημόσιο και έναν υγιή τον ιδιωτικό που θα στηρίζει τον ανάπηρο δημόσιο, τώρα έχουμε δυο ανάπηρους. Αντί να προστατευθεί ο ιδιωτικός τομέας ώστε να μπορέσει να υποκαταστήσει τον δημόσιο, να πάρει μέρος των εργασιών που ανεπιτυχώς και σπάταλα έκαναν οι δημοσιες επιχειρήσεις και οι δημόσιες υπηρεσίες και τελικά να μπορέσει να απορροφήσει και τους άνεργους, τελικά ο ιδιωτικός τομέας διαλύεται ταχύτατα υπο το βάρος της κυβερνητικής επίθεσης και ο δημόσιος παραμένει υπετροφικός, ανίκανος και σπάταλος. Πέτυχε δηλαδή ο κ. Παπακωνσταντίνου, την ολοκληρωτική διάλυση της εγχώριας οικονομίας.
Η κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση ρίχνουν τις ευθύνες στο Μνημόνιο. Σε τίποτα απολύτως δεν έφταιξε το μνημόνιο. Θα ευθυνόταν για την κατάσταση αν είχε εφαρμοσθεί, αλλά δεν εφαρμόστηκε. Αυτό που εφαρμόστηκε είναι μια ψευδής – προς τους ξένους πιστωτές – δήλωση οτι εφαρμόζουμε τα συμφωνημένα και μια επίθεση άνευ προηγουμένου στην ιδιωτική περιουσία και στο εισόδημα του ιδιωτικού τομέα.
Δυστυχώς, η νοοτροπία της κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει παρόλο που φθάσαμε ξανά στον γκρεμό. Η πτώχευση της χώρας είναι θέμα χρόνου σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ξένων παρατηρητών που ποντάρουν σε αυτήν διαπιστώνοντας οτι το ελληνικό πολιτικό σύστημα αντιδρά στην εφαρμογή οποιουδήποτε μετρου που μειώνει τον δημόσιο τομέα. Και η μεγάλη μάχη που δίνει τώρα η κυβέρνηση αυτή ακριβώς είναι:
Επιχειρεί ξανά να ρίξει το βάρος στιον ιδιωτικό τομέα εξαντλώντας κάθε πόρο που έχει απομείνει, αντί να μειώσει τις δαπάνες του δημοσίου. Αυτός είναι και ο λόγος που η τρόικα «έσκισε» το κουρελόχαρτο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που προέβλεπε νέα φοροεπιδρομή αντί για περιοκπή δαπανών. Και ευτυχώς. Τώρα, η τρόικα απαιτεί απο την κυβέρνηση να φτιάξει ενα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που να μειώνει τις δαπάνες χωρίς να βάζει νέους φόρους, διότι όπως λένε οι ξένοι ελεγκτές «η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί».
Και όμως. Παρά την πίεση των ξένων, η κυβέρνηση επιμένει να μην κόβει τις δαπάνες του δημοσίου. Ακόμη σκέπτεται και αναζητεί τρόπους να πάρει λεφτά απο τους πολίτες. Αυτό κάνουν όλη την ημέρα στο υπουργείο Οικονομικών. Ψάχνουν να βρούν τι και πώς να φορολογήσουν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία οτι η τρύπα του προυπολογισμού του 2011 θα «μπαλωθεί» απο φόρους. Η «έκτακτη εισφορά» θα πέσει και φέτος επι της κεφαλής όσων έχουν εισόδημα, νέοι φόροι θα μπούν σε διάφορα είδη και σε συγκεκριμένους κλάδους και καμία μείωση του κόστους του δημοσίου δεν θα πραγματοποιηθεί.
Και το χειρότερο όλων είναι η παγίδα σχετικά με τη συναίνεση. Το μόνο πράγμα στο οποίο θα συναινέσουν οι πολιτικοί μας είναι να μην περιοριστεί ο δημόσιος τομέας. Και φυσικά θα συναινέσουν να επιβαρρυνθεί ο ιδιωτικός τομέας με φόρους στο όνομα δήθεν της «συλληψης της φοροδιαφυγής». Αυτό κάνουν πάντα. Και τα πράγματα θα είναι χειρότερα απο ότι είναι σήμερα, αν μπεί στο παιχνίδι μέσω της διαδικασίας συναίνεσης και η ΝΔ. Απο κοινού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα «συνυπογράψουν και θα σφραγίσουν» την απόφαση διάσωσης του δημοσίου τομέα και εξολόθρευσης του ιδιωτικού.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr