Είναι αναμφισβήτητο πια ότι όλη η Ευρώπη ζει μέρες πολέμου. Μπορεί στο πεδίο της μάχης να συγκρούονται ευθέως Ρώσοι με Ουκρανούς, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ακήρυχτο μεν, θερμό δε, πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ/Δύσης. Το ΝΑΤΟ μάχεται με τους Ουκρανούς στην πρώτη γραμμή, παρέχοντας σε αυτούς πλήρη επιμελητειακή, πολιτική και επικοινωνιακή/προπαγανδιστική κάλυψη, διαθέτοντας ταυτόχρονα στις ουκρανικές δυνάμεις όλες τις δυνατότητες που έχει στη συλλογή πληροφοριών με τεχνητά (κυρίως) μέσα, ενώ οι Ρώσοι αυτή τη φορά (σε αντίθεση με πρακτικές επί Ψυχρού Πολέμου) πολεμούν οι ίδιοι. Μέρος του πολέμου είναι επίσης ο οικονομικός αποκλεισμός της Ρωσίας, με τις συνέπειες πάντως να γίνονται γενικά αισθητές, σε τους  Ρώσους και Ευρωπαίους, όχι όμως τους Αμερικανούς που παραμένουν αλώβητοι και κυρίαρχοι. Αν θέλουμε μάλιστα να ψάξουμε για έναν πρώτο ηττημένο, αυτός είναι η Γερμανία για πολλούς και διάφορους λόγους.