Ο μακαρίτης ο Σκιόπα, ο ιταλός σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου, το είχε πει λίγο πριν πεθάνει και μάλιστα εδώ στην Αθήνα: κατά το 2030 η Ελλάδα θα βγει από το τούνελ και θα δει το φως το αληθινό. Ίσως ο δούμε λίγο νωρίτερα, αλλά τώρα πια είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον μέχρι το σωτήριο έτος 2015 θα πορευόμαστε στο πλαίσιο το Μνημονίου, καθώς για να φτάσουμε το έλλειμμα στο 2% του ΑΕΠ (από 7,4% που πρέπει να μειωθεί φέτος) τότε, θα πρέπει να εξοικονομηθούν περί τα 12 δις επιπλέον την διετία 2012-2014 και άλλο 1,8 το 2015.

Δεν χρειαζόταν η συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με την Αλέκα Παπαρήγα για να γίνει αντιληπτό πόσο πολύ απασχολεί την κυβέρνηση το θέμα της λαθρομετανάστευσης και της μεταχείρισης των μεταναστών όλων των κατηγοριών στη χώρα μας. Τώρα που το ποτήρι ξεχείλισε οι πάντες τρέμουν μήπως η κατάσταση βγει εκτός ελέγχου με την οποιαδήποτε αφορμή, ή μήπως κάποιοι απέξω θεωρήσουν ότι η Ελλάδα είναι μία ωραία χώρα για να γίνει μία έκρηξη (δηλαδή ταραχές), ώστε να σταλεί μήνυμα και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και τρέμουν ακόμη μήπως μας έλθει ακόμη ένα μεγάλο κύμα μεταναστών, με όσα γίνονται σε διάφορες αραβικές χώρες, και χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια.

Δεν ξέρουμε τι έγινε και αναβλήθηκε ή ματαιώθηκε η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στην Αίγυπτο, αλλά από την άλλη πλευρά, δεν καταλάβαμε πως και γιατί αποφάσισε να πάει στο Κάϊρο. Τον κάλεσε κάποιος, ή αυτοπροσκλήθηκε;. Ήθελε να μεταβεί ως έλληνας πρωθυπουργός, ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ως απεσταλμένος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή και ως τα τρία μαζί; Και πάντως το μόνο που θα δικαιολογούσε μία τέτοια επίσκεψη, μέρες πούναι, θα ήταν με την ιδιότητα του απεσταλμένου της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, αν και μοιάζει χλωμό το ενδεχόμενο η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Κάμερον και οι υπόλοιποι να θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα στον Μουμπάρακ μέσω του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Κάτι δηλαδή που δεν του το έχουν διαμηνύσει δημόσια και δεν έχουν άλλον τρόπο το στείλουν…

Αυτή η ιστορία με τα φαρμακεία τραβάει πολύ σε μάκρος, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται κοσμάκης. Άνθρωποι που αντιμετωπίζουν χρόνια ή έκτακτα προβλήματα υγείας, έγκυοι, ζευγάρια με μωρά, ή και μικρά παιδιά, συνταξιούχοι, κυριούλες και κυριούληδες που προστρέχουν συνεχώς στο φαρμακείο της γειτονιάς για να καλύψουν την ανασφάλειά τους, περαστικοί που κάτι θυμούνται και μπαίνουν για να το πάρουν και άλλοι. Όλοι αυτοί έχουν χάσει τον μπούσουλα με τι συνεχείς κινητοποιήσεις, όπου ρόλο μπροστάρηδων παίζουν οι φαρμακοποιοί του Πειραιά, αλλά ακολουθούν χωρίς πολλά-πολλά και οι υπόλοιποι.

Βρίσκεται από προχθές στην Αθήνα το κλιμάκιο των χαμηλότερων στελεχών της Τρόϊκα για την καθιερωμένη πλέον εξέταση του έλληνα ασθενή. Ακριβώς όπως γίνεται στα νοσοκομεία, όταν ομάδες γιατρών επισκέπτονται περιοδικά για να ελέγξουν την κατάσταση των αρρώστων και αποφασίζουν αν η θεραπευτική αγωγή που είχαν αποφασίσει έχει φέρει αποτελέσματα, ή χρειάζονται κάτι διαφορετικό. Και βέβαια την τελική απόφαση την παίρνουν οι καθηγητές και οι διευθυντές των κλινικών.

Ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης θα έπαιρνε διαστάσεις που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν εύκολα, ούτε από την ελληνική κοινωνία, ούτε από την ελληνική πολιτεία. Οι αριθμοί των λαθρομεταναστών είναι πολλοί μεγάλοι για το μέγεθος της χώρας και δεν μπορούν να απορροφηθούν, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία της κρίσης.