Η νέα αιματηρή συμπλοκή αστυνομικών και κακοποιών χθες στην Πεύκη αποδεικνύει για άλλη μία φορά πόσο μεγάλη είναι σήμερα η εγκληματικότητα στην άλλοτε ήσυχη και ασφαλή Αθήνα. Έχει βεβαίως σημασία αν οι δράστες της επίθεσης κατά των αστυνομικών ήταν άτομα που εμπλέκονται με την τρομοκρατία ή του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά είναι επίσης πολύ σημαντικό το γεγονός ότι είναι πολλοί πλέον οι άνθρωποι που σηκώνουν με μεγάλη ευκολία το όπλο και δεν διστάζουν να συμπλακούν με την αστυνομία. Που σημαίνει ότι ακόμη πιο εύκολα είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν το όπλο κατά αόπλων πολιτών. Η καταγραφή τέτοιων περιστατικών δεν αφήνει αμφιβολία για το συμπέρασμα.

Η κατάσταση είναι δραματική. Οι πολιτικές που έπρεπε να εφαρμοστούν δεν εφαρμόζονται, τα νούμερα δεν βγαίνουν, οι ευρωπαίοι πιέζουν αφόρητα, η κυβέρνηση παρακολουθεί ανήμπορη και αμήχανη και η Νέα Δημοκρατία αντιλαμβάνεται τώρα ότι η εποχή όπου το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μπορούσε να λέει ό,τι ήθελε πέρασε  και δεν ξανάρχεται. Τώρα βρισκόμαστε στο σημείο που είτε κάνουμε αυτά που μας ορίζουν, είτε το μαγαζί κλείνει και δεν ξέρουμε πότε θα ξανανοίξει, σε ποια γειτονιά και με ποια διεύθυνση.

Εκεί που ο υπογράφων έσπαγε το κεφάλι του για να αποφασίσει αν θα γράψει για το χάλι του κέντρου της Αθήνας, την δολοφονική επίθεση των «μπαχαλάκηδων» στα Εξάρχεια, τις ανοησίες και την ανεπάρκεια του Παπουτσή και τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου σήμερα, αφού φτάσαμε στο σημείο να σκοτωνόμαστε στους δρόμους, ή αν θα αναφερόταν για άλλη μία φορά στις εξελίξεις γύρω από το οικονομικό μας χάλι καθώς χθες επρόκειτο να γίνει η συνάντηση της Μέρκελ με τον Στρος Καν και σήμερα συνέρχεται το ECOFIN για την αφεντιά μας, έσκασε η ειδησάρα:

Η δολοφονία του άτυχου προχθές στο κέντρο της Αθήνας είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί. Ο έλεγχος της πόλης έχει χαθεί από χρόνια  και ήταν αναμενόμενο ότι η εγκληματικότητα θα κλιμακωνόταν με την πάροδο του χρόνου και θα έφτανε στην κορύφωσή της που είναι βέβαια η ληστεία μετά φόνου. Θα μπορούσε θεωρητικά το στυγερό έγκλημα να συμβεί οπουδήποτε, αλλά δεν είναι τυχαίο που συνέβη εκεί όπου οι πιθανότητες ήταν πολύ περισσότερες, εκεί όπου οι φοβερές συνθήκες που επικρατούν διευκόλυναν την τέλεσή του με μεγάλη αγριότητα. Το γεγονός ότι το θύμα ετοιμαζόταν να μεταφέρει την ετοιμόγεννη γυναίκα του  στο μαιευτήριο προσδίδει περίσσειες τραγικές διαστάσεις και ενισχύει την απαίτηση της κοινωνίας να συλληφθούν οι ένοχοι το ταχύτερο δυνατόν. Θα ήταν ασυγχώρητο να αρκεστεί η αστυνομία στη στατιστική καταγραφή του...συμβάντος.

Καταλυτική ημέρα η περασμένη Παρασκευή. Όχι μόνο γιατί σηματοδότησε το τέλος της ανοχής και της ευγένειας με την οποία μας αντιμετώπιζαν οι εταίροι και η Τρόϊκα, προκειμένου να φιλοτιμηθούμε ως κράτος να βάλουμε σε κάποια τάξη τα δημοσιονομικά μας και να προωθήσουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, αλλά και γιατί πιθανότατα σήμανε και την έναρξη πολιτικών εξελίξεων, αν κρίνουμε από τις δημόσιες παρεμβάσεις Λοβέρδου και Διαμαντοπούλου. Δεν έχουν βγει όλα στο φως για το τι έγινε στην περίφημη μυστική σύσκεψη του Λουξεμβούργου, που τελικά μόνο μυστική δεν ήταν, αφού αυτή τη φορά οι γερμανοί φρόντισαν για διάφορους λόγους να κάνουν γνωστή μέσω «Σπήγκελ». Όμως με την πάροδο του χρόνου αρχίζουμε και μαθαίνουμε μερικά πράγματα και κυρίως ότι ο Γ. Παπακωνσταντίνου έφαγε πολύ ξύλο. Μαύρο τον έκαναν τον κακομοίρη και έπεται και συνέχεια.

Οσο οι στόχοι δεν πιάνονται και όσο σκληραίνει η Τρόϊκα, τόσο πιο οικτρό είναι το θέαμα που εμφανίζει η κυβέρνηση, καθώς ο Γ. Παπανδρέου αδυνατεί να βάλει κάποια τάξη. Είναι πρωτοφανές το φαινόμενο τόσοι οι υπουργοί, με πρώτους και καλύτερους τους κολλητούς που έχουν αποδειχθεί και προβληματικοί, να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τον πρωθυπουργό και ταυτόχρονα να σκυλοκαυγαδίζουν μεταξύ τους. Αυτή είναι  πραγματικότητα και δεν επιδέχεται διαψεύσεων.

Λιμανίσιες κουβέντες ακούστηκαν χθες στη Βουλή και συγκεκριμένα στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας. Τις ξεστόμισε ο πρώην υπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης, γνωστός και ως "Βαγγέλας", όταν ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ και πρώην εκλεκτός του κόμματός τους (τον είχε τοποθετήσει επικεφαλής της ΕΥΠ η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή) Γιάννης Κοραντής τόλμησε να του πει "καλημέρα".