Ένας άλλος τίτλος θα μπορούσε να είναι «Ελλάδα, η μη κυβερνήσιμη χώρα» που το αποδεικνύει αενάως, ώστε ο κατσαπλιαδισμός, η λεηλασία / πλιάτσικο και η επαιτεία μαζί να δημιουργούν μία ανίκητη ιδεολογία που με τη σειρά της καθορίζει την καθημερινότητα με την οποία σχεδόν οι πάντες βολεύονται. Έστω και αν απέχει παρασάγγες από τη λογική. Παράδειγμα οι ταχύγλωσσοι δικηγόροι και οι συνδικαλιστές τους που κατακλύζουν τα μήντια αυτές τις μέρες με επιχειρήματα, όπως ότι πολλοί συνάδελφοί τους έχουν κάνει γραφείο το σπίτι τους γιατί δεν μπορούν να συντηρήσουν γραφείο έξω από αυτό (ενώ πολλοί το κάνουν για να φορτώνουν τις δαπάνες του σπιτιού στα επαγγελματικά έξοδα), ότι είναι αδικημένοι και κατατρεγμένοι σαν κλάδος (γεμάτη δικηγόρους είναι η Βουλή) και άλλα συναφή. Χωρίς κανένας από δαύτους να μας λέει γιατί δεν δημιουργούν δικηγορικές εταιρίες ή δεν επιζητούν υπαλληλική σχέση, ούτε αναφέρει ότι το νομοσχέδιο προβλέπει πρόνοιες και απαλλαγές για τα πρώτα χρόνια της καριέρας ενός νέου δικηγόρου.

Αλλά για να μην αδικούμε τους δικηγόρους ανάλογα είναι τα επιχειρήματα και οι γκρίνιες εκπροσώπων άλλων επαγγελματικών κλάδων που διακρίνονται στη φοροδιαφυγή, μόνο που αυτί δεν είναι τόσο ταχύγλωσσοι, λαλίστατοι και ικανοί στη στρεψοδικία, όπως είναι οι δικηγόροι σχεδόν εξ ορισμού. Άλλωστε τα στοιχεία δείχνουν και η καθημερινότητα γνωρίζει πολύ καλά ότι η φοροδιαφυγή έχει πελώριες διαστάσεις. Αν μάλιστα η φοροδιαφυγή (και η φοροκλοπή) συνδυαστεί με την τεράστια μαύρη οικονομία, γίνεται σαφές ότι οι δείκτες περί ανεργίας, φτώχειας κλπ. στην Ελλάδα, είναι εντελώς αναξιόπιστοι. Με την έννοια ότι ούτε η ανεργία είναι τόσο μεγάλη, ούτε η φτώχεια τόσο ευρεία… Έμμεσα το παραδέχεται και η κυβέρνηση όταν επισημαίνει ότι πολλές χιλιάδες φοροφυγάδες παίρνουν επιδόματα που δεν δικαιούνται.

Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι διάφοροι εκπρόσωποι και συνδικαλισταράδες που βγαίνουν στα πάσης φύσεως μήντια είναι για τι η κυβέρνηση καταφεύγει σε οριζόντια μέτρα μαζί με τα «ξερά καίνε και τα χλωρά» αντί να διευρύνει και να επιτείνει τους ελέγχους. Έχω και εγώ την ίδια απορία, μέχρι σ’ ένα βαθμό όμως. Καταλαβαίνω ότι με τόσο τεράστιο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων, ελεύθερων επαγγελματιών και φοροφυγάδων είναι αδύνατον να υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός ελεγκτών, χωρίς να υπολογίσουμε και τη διαφθορά που ενδημεί στον κρατικό μηχανισμό. Ωστόσο με την τεχνολογία που υπάρχει σήμερα διευκολύνονται οι διασταυρώσεις στοιχείων και η διαπίστωση τεκμηρίων διαβίωσης, ώστε να βρεθούν αν αντιστοιχούν στις φορολογικές δηλώσεις. Όσο για τους ελέγχους, θα είναι ασφαλώς δειγματοληπτικοί, αλλά θα πρέπει να πέφτει βαρύς ο πέλεκυς σε όσους πιαστούν. Έτσι λειτουργεί ο παραδειγματισμός ως μέθοδος τρομοκράτησης και αποτροπής με την καλή έννοια. Εξάλλου κάτι τέτοια δεν λένε οι κυβερνητικοί που ταυτόχρονα δίνουν άπειρο χρόνο στις ταμειακές μηχανές να συνδεθούν με τα λεγόμενα «ΠΟΣ», λες και δεν ήταν από την πρώτη στιγμή υποχρεωτική η σύνδεσή τους, ή δεν μπορεί να γένει άμεσα.

Με αυτά και μ’ εκείνα πάντως, «η Ελλάδα ποτέ δεν παθαίνε, δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», εκτός από την υπογεννητικότητα!

Υ.Γ. Τούτων λεχθέντων, καταπληκτικό είναι και το επιχείρημα των συμβολαιογράφων που αντιδρούν στην ψηφιοποίηση αγοραπωλησιών ακινήτων επειδή δεν ταιριάζει με το… δικαιϊκό σύστημα της χώρας μας...

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr