Ασφαλώς και εμείς οι κοινοί θνητοί δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα πει ο πρωθυπουργός, αλλά είναι σίγουρο ότι η ομιλία του θα επικεντρωθεί στη Θεσσαλία, στην καταστροφή που την έπληξε (και μαζί όλη τη χώρα) και στις σοβαρές επιπτώσεις της που αναμφίβολα θα είναι μακροχρόνιες. Από διάφορες δηλώσεις υπουργών και κυβερνητικών στελεχών που προηγήθηκαν, φαίνεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αναφερθεί α) στα κονδύλια που επέτρεψε η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση των ζημιών, β) στις άμεσες παροχές για την ανακούφιση των πληγέντων, γ) στα μέτρα που θα αναληφθούν για το βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο μέλλον, που συμπεριλαμβάνουν την ανασυγκρότηση του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας (ελπίζεται ότι δεν θα το αναθέσει στο στρατό, γιατί αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα, άλλο η συνδρομή του στρατού όταν χρειάζεται), δ) στη μετάθεση στον καινούργιο χρόνο της αύξησης των συντάξεων που λόγω ποσοτικής διαφοράς δεν αυξήθηκαν προηγουμένως –πρόκειται για ακατανόητη και ρουσφετολογική αύξηση γιατί αυτοί οι συνταξιούχοι ήταν ευνοημένοι συγκριτικά με τους υπόλοιπους, οπότε η ανισότητα θα διατηρηθεί -, αλλά και στο τέλος (πολύ μικρό, σχεδόν συμβολικό) που θα επιβαρύνει ιδιώτες και επιχειρήσεις αναλογικά για την αντιμετώπιση των ζημιών και φυσικά στον συμπληρωματικό προϋπολογισμό που θα κατατεθεί για να αντιμετωπισθούν οι έκτατες ανάγκες μετά τις καταστροφές.
Άγνωστο αν όσα πει ο πρωθυπουργός θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της δημοτικότητας της κυβέρνησης, η οποία (δημοτικότητα) έχει υποχωρήσει σημαντικά εξαιτίας των καταστροφών, αλλά και επειδή οι ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού και οι γκάφες υπουργών ακολουθούσαν η μία την άλλη τον τελευταίο καιρό, με ορόσημο αφετηρίας την τραγωδία των Τεμπών και ειδικότερα μετά τις εκλογές και τον ανασχηματισμό που ακολούθησε. Από την άλλη πλευρά, θεωρώ χωρίς ουσία αυτή την εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να επικεντρώνουν κριτικές και καταγγελίες στο περίφημο «επιτελικό κράτος» για να χτυπήσουν τον Μητσοτάκη. Κατά την άποψή μου, καμία σχέση. Τίποτα διαφορετικό δεν θα συνέβαινε και δίχως το «επιτελικό κράτος». Με τον ίδιο τρόπο θα λειτουργούσε ο κρατικός μηχανισμός, ίδιο θα ήταν το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης και ανάλογη θα ήταν η συμπεριφορά του και φυσικά, απολύτως την ίδια ευθύνη θα είχε ο πρωθυπουργός ως αρχηγός της κυβέρνησης!
Και τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ και τις εσωκομματικές εκλογές του. Είναι φανερό ότι η ξαφνική εμφάνιση Κασσελάκη προκάλεσε αναταραχή, μάλλον άλλαξε δεδομένα και πιθανότατα ενίσχυσε το ενδεχόμενο διάσπασης, ανάλογα βέβαια με τα ποσοστά που θα λάβουν οι δύο βασικοί διεκδικητές (Αχτσιόγλου – Κασσελάκης και λιγότερο Τσακαλώτος), αλλά και τη συμμετοχή στην ψηφοφορία). Η εντύπωση που δημιουργήθηκε εξ αρχής ήταν όντως ότι ο Κασσελάκης θα έκανε αισθητή την παρουσία του ως διεκδικητής της ηγεσίας, αλλά όχι ότι θα έβγαινε νικητής. Με την πάροδο του χρόνου, προσωπικά άρχισα να αναθεωρώ τις πρώτες μου σκέψεις, καθώς οι εμφανίσεις, οι πρωτοβουλίες και όσα έλεγε ο λεγάμενος ήταν από αστείες έως απογοητευτικές. Παράλληλα μάλιστα, γινόταν επίσης φανερό ότι πολιτικός καθοδηγητής του ήταν ο φοβερός Πολάκης, οποίος και τον λάνσαρε στο συριζαϊκό (και στο ευρύ) κοινό. Π.χ., το βίντεο της Μακρονήσου και οι δηλώσεις περί δικαστικών και δημοσιογράφων (όχι ότι πρόκειται για άμωμους και αγίους, ούτε καν στην πλειοψηφία τους, αλλά ο Κασσελάκης δεν πείθει ως κριτής τους) κάνουν «μπαμ» ότι είναι έμπνευσης Πολάκη.
Με αυτή την έννοια λοιπόν, έτεινα να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι όσοι υποθετικοί και πραγματικοί τον έφεραν στο προσκήνιο και τον στήριζαν με διάφορους τρόπους, πόνταραν σε κουτσό άλογο. Ήλθε όμως η δημοσκόπηση της Μέτρον για να ανατρέψει ξανά το σκεπτικό μου. Γιατί τον παρουσιάζει σοβαρό διεκδικητή της ηγεσίας του Σύριζα και με σοβαρές πιθανότητες νίκης. Το αποτέλεσμα της εκλογής θα αποδείξει κατά πόσο έπεσε μέσα ή όχι η δημοσκόπηση της Μέτρον. Ωστόσο, φίλοι και συγγενείς που παρακολουθούν κάπως διαδίκτυο και «τουίτς» παρατηρούν ότι είναι διακριτό ένα οπαδικό πνεύμα υποστήριξης του Κασσελάκη. Άνθρωποι δηλαδή που τον υποστηρίζουν, όχι για λόγους ιδεολογικούς, αλλά επειδή πιστεύουν ότι αυτός μπορεί να «ρίξει» τον Μητσοτάκη και κανείς άλλος από τους υπόλοιπους Συριζαίους. Είναι αυτοί που ακριβώς για τον ίδιο λόγο υποστήριζαν πριν φανατικά τον Τσίπρα. Αριστεροί αυτοί; Καμία σχέση. Οπαδοί, όπως εκείνοι των ομάδων, για να μη συντηρούνται μύθοι ότι είναι πιο «ψαγμένοι» όλοι όσοι δηλώνουν γενικά και αόριστα «αριστεροί». Γι’ αυτό και είναι ορατή η διάσπαση στη συνέχεια…
Κατόπιν όλων των παραπάνω, για να δούμε τι θα δούμε το Σαββατοκύριακο και εν αναμονή του ορυμαγδού που θα ακολουθήσει.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr