Ενδεχομένως να μην αντιλαμβάνομαι που αποσκοπούν, αλλά αυτά που λένε και κάνουν τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι Συριζαίοι, μου φαίνονται ακατανόητα και αντίθετα προς το συμφέρον τους, εφόσον πραγματικά θέλουν να διεκδικήσουν την εξουσία στις επερχόμενες εκλογές. Μπορεί πάλι, η δική μου κι η δική τους λογική να απέχουν μίλια ολόκληρα, αλλά βάλτε τα κάτω και κρίνετε μόνοι σας.

Α. Την επομένη σχεδόν της συγκεκριμένης ψηφοφορίας στη Βουλή ο Τσίπρας ανακοινώνει συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, όπου καλεί και ξένους δημοσιογράφους, γα να πει ότι μεταφέρει στο λαό την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, ζητά τη διενέργεια εκλογών μέσα σε τρεις εβδομάδες και γι’  αυτό η κοινοβουλευτική του ομάδα θα συμμετέχει μόνο στις συζητήσεις και όχι στις ψηφοφορίες περί των νομοσχεδίων που θα φέρνει η κυβέρνηση, μέχρι προφανώς να συμμορφωθεί αυτή με την απαίτησή του. Εξαίρεση η συζήτηση για την πρόταση περί αποκλεισμού των Κασιδιαρέων και των ομοίων τους από την εκλογική διαδικασία.

Σημαίνει άραγε κάτι η συγκεκριμένη απόφαση, πέρα από αέρα κοπανιστό, για να μην αναφερθούμε σε δύσοσμη σωματική λειτουργία;

Β. Απανωτά σχεδόν, βγαίνει η Πόπη Τσαπανίδου σε κανάλι και υποστηρίζει ότι ενδεχόμενος σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ θα είναι προϊόν εκβιασμού. Εννοώντας προφανώς ότι η παρακολούθηση του τηλεφώνου του Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ έβγαλε «λαγό» σε βάρος του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, γεγονός που τον καθιστά ευάλωτο και έτοιμο να υποκύψει στα κελεύσματα Μητσοτάκη… Προκαλείται θόρυβος στα μήντια, γίνονται έξαλλοι στο ΠΑΣΟΚ και ορμούν σύσσωμοι τον Σύριζα και εκεί που αναρωτιέσαι αν η Πόπη έκανε γκάφα, έρχεται να βροντοφωνάξει το ίδιο ο Τσίπρας, έπεται ο Πολάκης και άλλοι, που σημαίνει ότι πρόκειται για κομματική απόφαση να εμφανίζουν τον Ανδρουλάκη έρμαιο στα χέρια του Μητσοτάκη.

Γιατί όμως αυτή η αγεφύρωτη πια κόντρα με το ΠΑΣΟΚ που μέχρι πρότινος ήταν το αντικείμενο του πόθου του Σύριζαγια σχηματισμό «προοδευτικής» κυβέρνησης; Το πιθανότερο είναι ότι μετά την ημικολοτούμπα του Ανδρουλάκη ο οποίος επανήλθε στη γραμμή σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας μετά τις πρώτες εκλογές, αφαιρώντας την προϋπόθεση να μην είναι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, το σενάριο Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ (πρώτου και τρίτου κόμματος) αποκτά οντότητα. Αυτό αποκλείει κάθε πιθανότητα υλοποίησης των σχεδίων του Σύριζα για «προοδευτική κυβέρνηση». Προφανώς λοιπόν η προσπάθεια είναι τώρα να «λασπωθεί» ο Ανδρουλάκης, μπας και μεταπηδήσουν στις εκλογές στο Σύριζα κάποιοι Πασόκοι που ευνοούν συνεργασία Σύριζα – ΠΑΣΟΚ και δεν θέλουν με κανένα τρόπο συνεργασία Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν όμως σήμερα τέτοιοι Πασόκοι που ενώ τόσα χρόνια απέφευγαν να κάνουν αυτό το άλμα –και με τον Σύριζα στην εξουσία – θα το κάνουν τώρα; Αντίθετα, είναι βέβαιο ότι διευρύνθηκε το χάσμα μεταξύ Σύριζα και ΠΑΣΟΚ.

Γ. Ακολούθησαν η εμφάνιση του δίδυμου Σπίρτζη – Πολάκη στο Περιστέρι όπου ο μεν πρώτος έκανε την μνημειώδη δήλωση ότι ο Σύριζα θα επιβάλει τη δημοκρατία στη χώρα «είτε με το καλό, είτε με το άγριο» (δις), ο δε δεύτερος χαρακτήρισε το ΠΑΣΟΚ «πιασμένο» και το ΚΚΕ «κολλημένο», αν δεν συμπράξουν σε κυβέρνηση με τον Σύριζα. Ήταν επόμενο να προκληθεί νέα θύελλα, ιδιαίτερα για την απειλή Σπίρτζη που αντικειμενικά είναι «βούτυρο στο ψωμί» της Νέας Δημοκρατίας και όχι μόνο . «Βούτυρο» που καλύπτεται και με «μαρμελάδα» όταν συνδυαστεί με τον ύμνο του ΕΑΜ που συνόδευσε στην Πάτρα την εμφάνιση του Τσίπρα στο συριζαϊκό κοινό που πήγε να ακούσει την ομιλία του. Χώρια τα ακραία που είπε, παραμένοντας πιστός στο προφίλ που έχει υιοθετήσει στην πολιτική του καριέρα και δείχνει αποφασισμένος να διατηρήσει. Άλλωστε τα ίδια είπε και στη Θεσσαλονίκη, σημάδι ότι έτσι θα πορευτεί σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο.

Ερωτήματα και Συμπεράσματα

 Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ερωτήματα ανάμεικτα με συμπεράσματα. Το βασικό ερώτημα είναι πως διάολο θέλουν στο Σύριζα να διεκδικήσουν πάλι την εξουσία χωρίς να προσελκύσουν περισσότερους ψηφοφόρους από τα δεξιά τους  -άρα από το χώρο του Κέντρου με τη ευρεία έννοια – και ταυτόχρονα υιοθετούν μία ρητορική και καταφεύγουν σε ενέργειες  που αναμφίβολα απωθούν αυτούς του ψηφοφόρους; Τους ψηφοφόρους δηλαδή που συνήθως δίνουν τη νίκη σε κόμματα τα οποία διεκδικούν την εξουσία.

Τα πιθανά συμπεράσματα είναι:

1.Η ηγεσία και τα στελέχη του Σύριζα είναι ότι κάνουν αυτά που μπορούν και μέχρι εκεί φτάνουν. Αδυνατούν να ξεφύγουν από το DNA τους και οι δυνατότητές τους έχουν περιορισμένα όρια.

2.Σε συνάρτηση με το προηγούμενο, φαίνεται ότι έχουν αποδεχθεί την ήττα και όλη τους η προσπάθεια  εξαντλείται στην διατήρηση της  κομματικής βάσης με την οποία είναι δεμένοι.

3. Στο πλαίσιο αυτό αποφάσισαν να μην «αναλωθούν» σε ανοίγματα προς το Κέντρο και αντίθετα να περιφρουρήσουν την βάση τους για να μην έχουν διαρροές προς κομματίδια της «ακροαριστεράς». Ο φόβος τους αντιστοιχεί προς το φόβο της Ν.Δ. απέναντι σε διαρροές προς κομματίδια της «ακροδεξιάς»

4.Έχουν μάλλον προσαρμοστεί ήδη στα ευρήματα όλων των δημοσκοπήσεων, διαπίστωσαν ότι ο Μητσοτάκης έχει καλύψει σχεδόν όλους τους τομείς  που μπορούν να χρησιμεύσουν για άσκηση αντιπολίτευσης και έκριναν ότι το μόνο που απέμεινε ήταν να ρίξουν το βάρος στην αμφισβήτηση της δημοκρατικής συμπεριφοράς της κυβέρνησης, ειδικά του Μητσοτάκη. Αλλά αυτό το κάνουν με τον δικό τους τρόπο της ακραίας ρητορικής, της οξύτητας και της προβολής του παράλογου.

Πάσα άλλη ερμηνεία δεκτή. Στην Ελλάδα ζουμε…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr