Για την ιστορία μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν ήταν και οι τρόποι για περαιτέρω ανάπτυξη και προβολή της Κυπριακής σημαίας, καθώς και τρέχουσες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια ναυτιλία (το κερασάκι στην τούρτα...).
Προφανώς στο πλαίσιο της από-ρωσοποίησης της Κύπρου και της αναμενόμενης ανάδειξης της ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ η ναυτιλιακή Κύπρος επιδιώκει να ενισχύσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων διαχειριστών πλοίων για να καλύψει το κενό που μάλλον θα προκύψει όταν ρωσικά εμπορικά πλοία που έχουν υψωμένη την σημαία της Μεγαλονήσου την κάνουν από τη νηολόγιο με ελαφρά πηδηματάκια…
Και αν λάβει κανείς υπόψη του ότι σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του COMMITTEE, τον Οκτώβριο του 2024 το 5,6% του συνόλου των πλοίων που ήλεγχαν οι Έλληνες διαχειριστές είχε υψωμένη την σημαία της Μεγαλονήσου, αντιλαμβάνεται ότι δικαίως στην Κύπρου πιστεύουν ότι υπάρχουν τα περιθώρια βελτίωσης και ενίσχυσης αυτού του ποσοστού.
Και έτσι που την χάνεις, που την βρίσκεις την Μαρίνα, όλο και κάπου στην Ακτή Μιαούλη θα την «τρακάρεις»…
Και λογικό είναι. Τι να κάνει στη Λεμεσό; Να τους βλέπει να φεύγουν;
Προτιμά τον Πειραιά, μπας και δει κανέναν να έρχεται..
Τώρα όλο αυτό πώς κουμπώνει με την απόφαση του, επίσης Κύπριου, Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Χρήστου Στυλιανίδη να απευθυνθεί στο Νηολόγιο της Κύπρου για να μάθει τα ψηφιακά μυστικά της ανταγωνιστικότητας του είναι ένα ερωτηματικό.
Διότι, γιατί κάποιος ο οποίος θέλει μερίδιο από αυτό που δικαιωματικά σου ανήκει να σου πει τους τρόπους που δεν θα το χάσεις προκαλώντας ζημιά στα συμφέροντα του;
Και τελοσπάντων το να αναζητά το Νηολόγιο της Κύπρου νέα Ελληνική χωρητικότητα είναι και θεμιτό και πρέπον και πλήρως κατανοητό και εύγε και μπράβο στη Μαρίνα. Για ναυτιλία μιλάμε, άλλωστε…Ας είσαι ανταγωνιστικός για να μην ψάχνεσαι.
Εξάλλου, το παραδέχθηκε και η ίδια τον Απρίλιο του 2024 όταν μίλησε στο συνέδριο της Capital Link. Δεν γράφουμε κάτι νέο…
Αυτό όμως που δεν είναι κατανοητό είναι το πού κολλάει η Μαρίνα στην Ελληνική ακτοπλοΐα και στη νησιωτικότητα.
Και υπό αυτή την έννοια είναι λογικό που αρκετοί απόρησαν για την συμμετοχή της στην ημερίδα του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας για την (Ελληνική) ακτοπλοΐα που πραγματοποιήθηκε στις 14 Ιανουαρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου, στην οποία μάλιστα απεύθυνε και χαιρετισμό.
Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ο ΣΕΕΝ βρίσκεται σε μια επαφή με την Υφυπουργό Ναυτιλίας της Κύπρου διερευνώντας ενδεχομένως τις δυνατότητες που παρέχει το Νηολόγιο της Κύπρου, έτσι ώστε όποια μέλη της θελήσουν να υψώσουν την Κυπριακή σημαία να βρουν τις πόρτες ανοικτές και τα σκυλιά δεμένα, που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας.
Βέβαια υπάρχει και το επιβατηγό – οχηματαγωγό “Daleele” που συνδέει την Ελλάδα με την Κύπρο και το οποίο θα συνεχίσει στην γραμμή αυτή και την επόμενη τριετία 2025-2027, αλλά αυτό έχει ήδη Κυπριακή σημαία…Δεν χρειάζεται να υψώσει κάτι άλλο.
Αν λοιπόν ΣΕΕΝ και Μαρίνα δεν συνομιλούν, θα είχε ενδιαφέρον να μας πει κάποιος από εκεί με ποιο σκεπτικό κλήθηκε η υφυπουργός Ναυτιλίας της Κύπρου στην ημερίδα, διότι πέραν όλων των άλλων είμαστε υπέρ της καινοτομίας (στην σκέψη) και μας αρέσει να μαθαίνουμε και νέα πράγματα…Γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι, που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι…
Πάντως, η Μαρίνα στην διάρκεια του χαιρετισμού της έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για το ζήτημα της νησιωτικότητας, δεδομένου πως και η Κύπρος στο τέλος της ημέρας νησί είναι…Λίγο πιο μεγάλο νησί από αυτό που λέμε εμείς νησί στην Ελλάδα, αλλά πάντως νησί.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr